Co lepsze – wołowina czy kurczak?
Dieta paleo wprowadziła niemałe zamieszanie w kwestii żywienia. Większość osób podążających za tym nowym trendem żywieniowym wybiera mięso czerwone, przerośnięte tłuszczem, najlepiej w wersji krwistej. Czy faktycznie wołowina jest lepsza niż kurczak?
SPIS TREŚCI:
1. Czerwone czy białe mięso?
2. Skład mięsa
3. Czerwone mięso rakotwórcze?
4. Kto powinien unikać czerwonego mięsa?
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
Mięso dzielimy na białe i czerwone, jednak nie kolor odgrywa najistotniejszą rolę w tym podziale. Mięso białe to mięso chude, z niską zawartością tłuszczu, z kurczaka, indyka, królika czy cielęciny. Natomiast mięso czerwone, czyli głównie wołowina, wieprzowina i dziczyzna, zawiera więcej tłuszczu. Podział ten zaczął mieć duże znaczenie, kiedy w latach 50. XX w. powstała hipoteza tłuszczowo-cholesterolowa. Powiązano wzrost stężenia cholesterolu we krwi i wynikające z tego choroby serca oraz naczyń tętniczych ze zwiększonym spożyciem tłuszczów nasyconych znajdujących się w mięsie i produktach odzwierzęcych. Do dziś istnieją liczne kontrowersje związane z tą teorią, wiele badań ją potwierdza, ale są też takie, które ją obalają.
2. Skład mięs
Pierś z kurczaka jest najczęściej rekomendowanym przez dietetyków i le-karzy mięsem ze względu na niską zawartość tłuszczu i małą liczbę kilokalorii – 100 g zawiera 0,3 g tłuszczów nasyconych, 104 kcal i 21,5 g pełnowartościowego białka. Wśród ważnych witamin i mikroelementów, których dobrym źródłem może być mięso, znajdziemy (wartości przybliżone) 0,4 mg żelaza, 30 mg magnezu, 0,5 mg cynku, 17 ug selenu, 13 mg witaminy B3, poniżej 1 mg pozostałych witamin z grupy B, a witaminy B12 – 0,4 ug. Zastąpienie kurczakiem czerwonego mięsa i jego odpowiednie przyrządzenie, np. duszenie lub pieczenie, pomaga ograniczyć spożycie kilokalorii i tłuszczów, dzięki czemu można skutecznie redukować tkankę tłuszczową.
Pod względem kaloryczności podobnie wypada polędwica wołowa – dostarcza 117 kcal w 100 g, ale zawiera 3,5 g tłuszczów nasyconych (10 razy więcej niż pierś z kurczaka) i 20 g białka. Znajdujące się w niej mikroelementy i witaminy to żelazo – 3 mg, magnez – 26 mg, cynk – 3 mg, selen – 9 ug, witamina B12 – 1,4 ug, witamina B3 – 5,5 mg, pozostałe witaminy z grupy B – poniżej 1 mg. Zdecydowanie jest lepszym źródłem żelaza i cynku oraz witaminy B12.
Zawartość cholesterolu w piersi z kurczaka i polędwicy wołowej jest podobna. Jednak w większości czerwone mięso jest dużo bardziej kaloryczne i obfituje w tłuszcze. W czasie obróbki termicznej mięsa zarówno tłuszcze jak i cholesterol ulegają utlenieniu i stają się źródłem szkodliwych wolnych rodników tlenowych.
3. Czerwone mięso rakotwórcze?
W raporcie Światowej Organizacji Zdrowia uwzględniono przetworzone czerwone mięso na liście czynników zwiększających prawdopodobieństwo zachorowania na raka. U osób, które spożywają więcej czerwonego mięsa, notuje się zwiększony wzrost zachorowania na raka jelita grubego, a także trzustki i prostaty.
Odpowiadają za to głównie zawarte w przetworzonych produktach konserwanty, tłuszcze trans, duża ilość soli, istotnym czynnikiem jest również mniejsze spożycie błonnika. Żadna zbilansowana, zdrowa dieta nie uwzględnia takich produktów. Nieprzetworzone czerwone mięso również znalazło się na tej liście, jednak nie potwierdzono tego jeszcze w badaniach przeprowadzonych na ludziach.
4. Kto powinien unikać czerwonego mięsa?
Szczególnie osoby ze zwiększonym stężeniem cholesterolu, u których występuje większe ryzyko chorób serca. Na spożycie czerwonego mięsa powinny również zwrócić uwagę osoby palące papierosy, o małej aktywności fizycznej, stosujące dietę opartą na przetworzonej żywność, z małą zawartością błonnika i antyoksydantów znajdujących się w warzywach i owocach (są to czynniki, które zwiększają ryzyko chorób serca i nowotworów).
Osoby zdrowe, aktywne fizycznie, u których wzrasta zapotrzebowanie na żelazo, cynk i witaminę B12, mogą urozmaicić dietę o czerwone mięso, by dostarczyć tych składników. Dieta wysokotłuszczowa nie sprawdziła się jako zmniejszająca ryzyko chorób cywilizacyjnych. Potwierdzają to coroczne porównania diet, w których dieta paleo plasuje się na końcu listy. Jej zaletą jest jednak spożywanie żywności jak najmniej przetworzonej i dobrej jakości.
