Wybierz właściwego trenera!
Trener personalny to zawód, w którym można się spełnić. Osoba, która jest zainteresowana aktywnością fizyczną, spędza dużo czasu na siłowni i ma pasję, może łatwo połączyć przyjemne z pożytecznym i zacząć zarabiać na instruowaniu innych. Czy jest to jednak praca dla wszystkich? Czym właściwie trzeba się sugerować podczas wyboru odpowiedniego trenera personalnego?
SPIS TREŚCI:
1. Jak zostać trenerem personalnym?
2. Umiejętności trenera personalnego
4. Trener personalny – umiejętności motywacyjno-coachingowe
5. Dostępność trenera personalnego i elastyczny grafik
6. Największe błędy popełniane przez trenerów
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Jak zostać trenerem personalnym?
Aktualnie, aby zostać trenerem personalnym, nie trzeba mieć żadnych uprawnień. Pewnie większość z was myśli teraz: „Jak to? Ktoś, kto dba o zdrowie, o poprawną technikę, o jakość życia klientów i bierze za to pieniądze, nie musi mieć uprawień?”. No właśnie, Ustawa o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 roku (Dz. U. Nr 127, poz. 857) zastąpiła starszą ustawę o kulturze fizycznej i tym samym tytuł instruktora rekreacji ruchowej nie istnieje aktualnie w aktach prawnych.
Oznacza to, że nie ma regulacji prawnych dotyczących pracy trenera personalnego, nie trzeba również wykazywać certyfikatów ukończenia żadnego kursu i zdania egzaminów. Pewnie pomyślicie: to po co są kursy? Branża fitness rozwija się bardzo dynamicznie, na rynku dostępnych jest wiele tego typu kursów, np. kurs trenera personalnego, instruktora fitness lub instruktora specjalistycznych zajęć, np. pilates, step, TRX lub kettlebells. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie są organizowane przez profesjonalne firmy, w tym przypadku głównym celem są niestety pieniądze.
Szukajmy szkoleń prowadzonych przez profesjonalistów, którzy posiadają naprawdę dużą wiedzę i mogą wiele nauczyć przyszłych trenerów personalnych. To, że ktoś sobie powie, że będzie trenerem personalnym, nie oznacza, że nim będzie. Kurs może wiele nauczyć i jest pewnym sposobem na weryfikację trenerów na rynku.
Od strony prawnej nie trzeba mieć żadnych kursów, ale dla managera klubu, w którym chcemy pracować, na pewno będzie to istotne. Jest to pierwszy stopień weryfikacji potencjalnego kandydata. Ukończenie kursu jest równoznaczne z posiadaniem już jakiejś wiedzy, ale najważniejsze jest to, by zweryfikować tę wiedzę w praktyce. Skończony kurs to jak skończone prawo jazdy – nie oznacza, że jesteście od razu kierowcami rajdowymi. Musicie zrozumieć, że rynek jest przepełniony, trenerów jest mnóstwo i trzeba wyróżniać się wiedzą, w innym przypadku realizacja założonego celu może okazać się niemożliwa.
2. Umiejętności trenera personalnego
Tak jak wspomniałem wyżej, teoretycznie można pracować bez kursu, ale praktycznie, jeśli chcesz zostać trenerem personalnym w klubie fitness czy na siłowni, mało prawdopodobne, że ktoś weźmie pod uwagę twoją kandydaturę, jeśli nie posiadasz odpowiednich uprawnień.
Trener personalny nie jest dietetykiem ani fizjoterapeutą, ale warto, żeby posiadał podstawową wiedzę również w tym zakresie. Pozwoli to na przeprowadzenie bezpieczniejszego treningu, odpowiedzenie na proste pytania czy też po prostu umożliwi rozpoznanie problemu i odesłanie podopiecznego do specjalisty. Nawet jeśli skończysz kurs, nie oznacza to, że już jesteś wybitnym trenerem. Cały czas warto podpatrywać najlepszych, zdobywać doświadczenie i testować różne rozwiązania.
Dobry trener personalny powinien być dla podopiecznego:
– psychologiem, oczywiście nie dosłownie, powinien umieć zmotywować klienta, porozmawiać z nim, umieć dostosować się do charakteru osoby, z którą trenuje;
– przyjacielem, również w cudzysłowie, ale jest to istotne, aby podopieczny nam zaufał, często po wielu godzinach pracy chce po prostu się wygadać, porozmawiać, musi czuć się dobrze w towarzystwie trenera;
– motywacją, musi potrafić zmotywować podopiecznego, ale też nie może go przytłaczać, granica jest cienka i łatwo popełnić błąd;
– osobą empatyczną, otwartą, rozmowną, charyzmatyczną i uśmiechniętą;
– trenerem, czyli osobą, która będzie nadzorowała jego technikę i cały plan treningowy.
Dlaczego bycie trenerem znajduje się na samym końcu? Po pierwsze większość z potencjalnych trenerów lub tych osób, które pracują już jako trenerzy, ma większą wiedzę na temat treningu niż potencjalny podopieczny, a w celu utrzymania odpowiedniej relacji trener–podopieczny wszystkie powyższe umiejętności są o wiele ważniejsze.
Umiejętności ściśle związane z treningiem zostają zweryfikowane przez efekty współpracy, ale oczywistą sprawą jest to, że trener personalny powinien znać prawidłowy wzorzec ruchowy, dbać o zdrowie podopiecznego i kontrolować poprawność wykonywania ćwiczeń.
Wygląd trenera personalnego to kwestia sporna, istnieją na świecie trenerzy, którzy wyglądają, jakby nigdy nie byli na siłowni. Mają natomiast ogromną wiedzę zarówno teoretyczną, jak i praktyczną. Przejdźmy jednak do analizy rynku trenerów personalnych z punktu widzenia klienta schematycznego, który najczęściej szuka takiej współpracy.
Na samym początku trenujący musi zastanowić się, czy chce podjąć współpracę z osobą, która ma wysportowane, atletyczne ciało, czy z osobą, która wygląda, jakby sama potrzebowała trenera? Tutaj odpowiedź nasuwa się sama. Wygląd to wasza wizytówka, to, jak się prezentujecie, wpływa na pozycję na rynku.
Ludzie utożsamiają wygląd z posiadaną wiedzą, myślą sobie: „Jeśli on tak wygląda, to na pewno wie, jak zrobić, żebym wyglądał podobnie”. Niestety nie zmienimy myślenia potencjalnych podopiecznych i wygląd będzie głównym czynnikiem, dzięki któremu osoby szukające pomocy zgłoszą się do nas a nie do kolegi obok. Równie ważne jest dbanie o fryzurę, ubiór, ręce. Pomyślicie, że to śmieszne, ale potencjalni podopieczni biorą pod uwagę to, jak profesjonalnie ubrani jesteście, czy dbacie o siebie, bo jeśli nie umiesz zadbać o siebie, to jak masz zadbać o inną osobę?
4. Trener personalny – umiejętności motywacyjno-coachingowe
To właśnie te cechy, o których wspomniałem już wyżej. Bardzo istotne jest posiadanie umiejętności motywacyjno-coachingowych. Nasz podopieczny musi uwierzyć, że razem z nami jest w stanie osiągnąć swój cel, że nie ma żadnych barier i przy naszej pomocy zdobędzie to, czego pragnie. Podopieczny ma przychodzić na treningi chętnie, musi wierzyć, że cel jest realny, to właśnie w tych najtrudniejszych momentach musimy być wsparciem, motywacją, kimś, kto przekona podopiecznego, że musi to zrobić, że da radę.
To właśnie przez brak motywacji klient odchodzi od trenera i przestaje ćwiczyć. Bardzo często same efekty nie są wystarczającą motywacją, musimy wykrzesać ją z każdej osoby indywidualnie, i tutaj właśnie przydają się zdolności psychologiczne, umiejętności związane z interakcją z drugą osobą. Spraw, by twój podopieczny, kończąc aktualny trening, nie mógł się doczekać kolejnych zajęć i efektów z tym związanych. Dostosuj plan tak, byś nie musiał ciągnąć kogoś na trening, a jeśli zdarzy się słabszy dzień, musisz potrafić odpowiednio zmotywować taką osobę.
5. Dostępność trenera personalnego i elastyczny grafik
Praca trenera personalnego wymaga elastycznego grafiku, dostosowania się do podopiecznego. Nasz podopieczny będzie mógł trenować z nami najczęściej przed pracą, szkołą albo po pracy, po szkole. Sprawa jest prosta, gdy dni i godziny nam odpowiadają, wtedy po prostu umawiamy się na kolejne treningi i załatwione.
Sytuacja komplikuje się, gdy osoba, z którą współpracujemy, uprze się na termin, w którym my nie możemy. Oczywiście należy wytłumaczyć, dlaczego nie ten termin, i co ważniejsze – zaproponować inny i uargumentować, dlaczego tak będzie lepiej, podać zalety, zbudować naszą wizję współpracy.
Musimy być elastyczni i dostępni dla klientów, ale też wzajemnie szanować swój czas. Warto także poinformować taką osobę, że jest to nasza praca i w momencie, kiedy nie jest w stanie przyjechać na trening, powinien nas o tym wcześniej poinformować. Umożliwi nam to poprowadzenie treningu z inną osobą. Tak naprawdę to od nas, naszej organizacji pracy i liczby podopiecznych zależy, jak będzie wyglądał nasz harmonogram dnia.
6. Największe błędy popełniane przez trenerów
Kiedy już wiemy, jaki powinien być trener, jakimi cechami powinien się charakteryzować, teraz czas wspomnieć o największych błędach popełnianych przez trenerów.
– Brak kontaktu – pojawia się w przypadku trenerów, którzy biorą pod swoją opiekę więcej osób, niż są w stanie prowadzić. Skutkuje to kontaktem raz na kilka dni bądź raz na tydzień. Pamiętajcie, że relacja między trenerem a podopiecznym musi być ciągła. Nie mówię tutaj o kontakcie przez całą dobę, ale trener ma edukować, rozwiewać wątpliwości, prowadzić podopiecznych, a nie tylko brać pieniądze.
– Korzystanie z telefonu na treningu personalnym – najgorszy z możliwych błędów. Jeśli telefon nie służy tu jako stoper, nie powinniśmy go używać. Trener powinien skupić całą swoją uwagę na podopiecznym, a nie na SMS-ach, Facebooku czy innych portalach. Dla mnie jest to niedopuszczalne zachowanie. Jeśli wychodzę z podopiecznym na trening, telefon zostawiam w kieszeni albo w szatni.
– Rozmowy ze znajomymi podczas treningu personalnego – dotyczy to obu stron. Trener powinien upomnieć podopiecznego, jeśli ten zagada się ze znajomym w przerwie między ćwiczeniami, analogicznie – trener nie powinien wdawać się w pogawędki ze znajomymi podczas treningów personalnych, powinno skończyć się na przywitaniu.
– Brak autorytetu – zdarzają się różni podopieczni, bywają tacy, którzy kwestionują metody treningowe, dietetyczne, bo usłyszeli coś w telewizji. Twoim zadaniem jest rozwianie wątpliwości, wytłumaczenie, dlaczego postępujesz tak, a nie inaczej. Często można jednak zaobserwować, że trenerzy w takich momentach po prostu przyznają rację podopiecznemu, co niestety wiąże się z utraceniem autorytetu.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Bibliografia
Jarmuż S., Kossowska M., Witkowski T., Psychologia dla trenerów, Warszawa 2017.
Leary-Joyce J., Psychologia sukcesu, Warszawa 2012.