Wpływ treningu siłowego na przebieg leczenia nowotworów
Zdrowy, aktywny tryb życia, spożywanie mniejszej ilości żywności przetworzonej czy rezygnacja z używek zmniejszają ryzyko zachorowania na raka. Aktywność fizyczna, dzięki której rozbudowa masy mięśniowej jest możliwa, może pozytywnie wpłynąć na przebieg leczenia nowotworów. W jaki sposób regularny trening siłowy może zmniejszyć ryzyko zachorowania na chorobę nowotworową?
SPIS TREŚCI:
2. Większa ilość masy mięśniowej a szansa na przeżycie choroby nowotworowej
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
BMI to współczynnik, który pozwala sprawdzić, czy stosunek masy ciała jest odpowiedni do wzrostu. Współczynnik ten można obliczyć według wzoru: BMI = masa ciała (kg) ÷ wzrost² (m).
Zdaniem WHO BMI może pomóc w ocenie stanu zdrowia, jednak wynik należy traktować z dużym dystansem, wzór ten nie uwzględnia poziomu tkanki tłuszczowej, który jest kluczowy, aby podjąć m.in. decyzję o rozpoczęciu procesu redukcji masy ciała. Co więcej, niskie BMI może maskować nadmierną otyłość, podczas gdy wysokie BMI może wynikać z muskulatury.
2. Większa ilość masy mięśniowej a szansa na przeżycie choroby nowotworowej
W procesie leczenia choroby nowotworowej często dochodzi do osłabienia, niedożywienia i wyniszczenia organizmu. Tkanka mięśniowa podobnie jak tkanka tłuszczowa jest magazynem energii, z tą różnicą, że mięśnie dodatkowo zawierają aminokwasy. W procesie leczenia zarówno przechowywana energia, jak i aminokwasy mogą być kluczowe.
Masa mięśniowa nie służy wyłącznie do podnoszenia ciężarów na treningu, osiągania lepszych wyników sportowych czy budowania estetycznej sylwetki. Im więcej masy mięśniowej posiada dana osoba, tym bardziej jej organizm jest w stanie złagodzić liczne stany zapalne, które zostały wywołane przez nadmierną ilość tkanki tłuszczowej. Z kolei mniej masy mięśniowej może powodować stany zapalne oraz prowadzić do wystąpienia insulinooporności. Te czynniki mogą negatywnie wpływać na przebieg choroby nowotworowej.
U pacjentów z większą muskulaturą proces leczenia może przebiegać skuteczniej, gdyż można u nich zastosować zwiększoną dawkę chemioterapii. Ponadto wykazano, że u osób z mniejszą ilością masy mięśniowej wzrasta ryzyko wystąpienia różnych infekcji, zwłaszcza po przebytej operacji, a czas ich pobytu w szpitalu jest dłuższy niż osób z większą ilością mięśni. Zauważono również, że osoby bardziej umięśnione częściej pokonują chorobę i wracają do zdrowia (B.J. Caan i wsp. 2018).
W brytyjskim badaniu, w którym wzięło udział ponad 5 milionów osób, wykazano, że BMI ma duży wpływ na zachorowanie i przebieg 17 z 22 nowotworów, m.in. wątroby, okrężnicy czy piersi po menopauzie (K. Bhaskaran i wsp. 2014). Chociaż otyłość zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci, to w przebiegu choroby nowotworowej występuje tzw. paradoks otyłości. Oznacza to, że nadmierna masa ciała może wspomóc walkę z nowotworem i zwiększyć szansę na łagodniejszą postać choroby.
W 2017 r. przeprowadzono badanie na grupie 12 590 kobiet w wieku 18–80 lat ze stwierdzonym rakiem piersi w stadium I–III. Każda z uczestniczek musiała podać masę ciała i wzrost w 3 miesiącu od uzyskania diagnozy oraz w 18 miesiącu po rozpoznaniu choroby. 980 kobiet zmagających się z rakiem piersi zmarło, 503 z powodu raka. Wykazano, że duża utrata masy ciała wpłynęła na wzrost ryzyka śmierci, niezależnie od leczenia oraz czynników prognostycznych (E.M. Cespedes Feliciano i wsp. 2017).
Podobne badanie przeprowadzono w Kalifornii. Zakwalifikowano do niego 2781 pacjentów ze stwierdzonym rakiem jelita grubego w stadium I–III. Pomiarów masy ciała dokonano w 3 oraz 18 miesiącu po uzyskaniu diagnozy. Wykazano, że utrata wagi wiązała się ze wzrostem śmiertelności. Każde 5% utraty wyjściowej masy ciała zwiększało ryzyko śmierci aż o 41% (J.A. Meyerhardt i wsp. 2017).
Wyniki tych badań jednoznacznie wskazują, że proces leczenia choroby nowotworowej nie jest najlepszym czasem na redukcję masy ciała, nawet u osób z nadwagą. Nadprogramowe kilogramy mogą okazać się pomocne w procesie leczenia. Dlaczego? Istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić ten mechanizm. Warto jednak zaznaczyć, że osoby z wyższym BMI nie zawsze muszą być osobami otyłymi, a osoby z niższym wskaźnikiem – szczupłymi. Zatem zamiast paradoksu otyłości powinno się mówić o paradoksie BMI, związanym z większą ilością masy mięśniowej.
Zwiększone rezerwy energii zapewniane przez nadmiar tkanki tłuszczowej i masy mięśniowej mogą stanowić dodatkową korzyść dla osób chorujących na nowotwór. Wpływ raka na metabolizm lipidów można zaobserwować już 2 lata przed postawieniem diagnozy medycznej. Utrata masy ciała może również wiązać się z innymi chorobami współistniejącymi lub nałogami. Jest również jednym z wyznaczników stopnia zaawansowania choroby.
Aktywny tryb życia jest kluczowy, aby zachować zdrowie i sprawność fizyczną na długie lata. Wysportowana sylwetka, z dużą ilością masy mięśniowej może przynieść wiele korzyści, a nawet uratować życie niejednej osobie chorej na nowotwór. Wykazano, że osoby te częściej pokonują raka, choroba przebiega u nich łagodniej, szybciej wracają do zdrowia. Ponadto spada ryzyko infekcji ogólnoustrojowych, zwłaszcza po przebytych operacjach.
Proces leczenia nie jest również najlepszym czasem na redukcję masy ciała. Kiedy ktoś przyjmuje chemię, jego organizm jest wyniszczony i niedożywiony, zatem zmagazynowana w mięśniach i tkance tłuszczowej energia oraz aminokwasy mogą być kluczowe w kontekście powrotu do zdrowia.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Bibliografia
Bhaskaran K. et al., Body-mass index and risk of 22 specific cancers: a population-based cohort study of 5.24 million UK adults, „Lancet” 2014, 384(9945), 755–765.
Caan B.J. et al., Association of muscle and adiposity measured by computed tomography with survival in patients with nonmetastatic breast cancer, „JAMA Oncology” 2018, 4(6), 798–804.
Cespedes Feliciano E.M. et al., Postdiagnosis weight change and survival following a diagnosis of early-stage breast cancer, „Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention” 2017, 26(1), 44–50.
Meyerhardt J.A. et al., Association of weight change after colorectal cancer diagnosis and outcomes in the Kaiser Permanente Northern California Population, „Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention” 2017, 26(1), 30–37.
