Seryna – aminokwas tworzony przez nas!
Aminokwasy to grupa organicznych związków chemicznych składających się z dwóch grup: aminowej i karoksylowej. Związki te można podzielić na dwie zasadnicze grupy. Pierwszą z nich są aminokwasy egzogenne, czyli takie, które dostarcza się do organizmu wraz z pożywieniem bądź jako suplementy. Drugą z nich są aminokwasy endogenne, które wytwarzane są samodzielnie przez nasz organizm. Do tej drugiej grupy zaliczamy serynę. Zapraszam do poniższego artykułu, aby zapoznać się z rolą tego związku w naszym ustroju.
SPIS TREŚCI:
1. Czym jest seryna?
2. Seryna – działanie
3. Dawkowanie i objawy niepożądane
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
1. Czym jest seryna?
Mianem seryny określa się aminokwas endogenny, który pochodzi z glicyny. Związek ten jest obojętny elektrycznie, a także wchodzi w skład protein (jak np. kazeina czy fibroina pochodząca z jedwabiu). W ludzkim organizmie, seryna jest skumulowana w mózgu. Doszukując się naturalnych źródeł,
z których można ją dostarczać do naszego ustroju, należy wymienić:
– nasiona lnu,
– orzechy,
– pestki dyni i słonecznika,
– rośliny strączkowe,
– ryby,
– sery,
– sezam,
– żelatyna (będąca jej najbogatszym źródłem).
2. Seryna – działanie
Właściwości seryny są niejako podyktowane przez substrat, z którego powstaje, czyli glicynę. D-seryna odpowiada za regulację pracy neuronów, które są podstawową jednostką budulcową naszego układu nerwowego. Przyczynia się do poprawy procesów koncentracji i skupienia. Co więcej, seryna zmniejsza objawy zaburzeń poznawczych, a także chorób ze zmniejszoną sygnalizacją n-metylo-d-asparaginianu (nmda). Ten ostatni objaw bardzo często występuje w przypadku uzależnienia od narkotyków bądź chorobach psychicznych jak schizofrenia.
Prozdrowotne właściwości seryny:
– bierze udział w metabolizmie komórek, tłuszczów i kwasów tłuszczowych;
– wspomaga układ odpornościowy w syntezie immunoglobulin
i przeciwciał;
– uczestniczy w produkcji białek, cukrów oraz innych związków biologicznie czynnych, jak acetylocholina bądź lecytyna;
– wraz z glicyną odpowiada za wytwarzanie składników kwasów nukleinowych (tj. puryn i pirymidyn);
– stanowi jeden z elementów tworzących osłonkę mielinową komórek nerwowych;
– warunkuje procesy analgetyczne (łagodzenie dolegliwości bólowych);
– niweluje związki tłuszczowe, co stanowi element profilaktyki niedrożności naczyń krwionośnych;
– wpływa na rozwój tkanki mięśniowej i zapobiega jej utracie.
3. Dawkowanie i objawy niepożądane
Dobowe dawki seryny zostały obliczone na podstawie licznych prac naukowych, w których zazwyczaj wykorzystywano porcje wynoszące
30 mg/kg masy ciała. Oznacza to, że średnia dawka dla osoby z wagą
w przedziale 70–90 kg wynosi w przybliżeniu od 2,045 do 2,727 mg. Okazuje się, że jest to minimalnie skuteczna doza, która jest ukierunkowana na poprawę funkcjonowania procesów poznawczych. W przypadku osób chorujących na schizofrenię przyjmuje się, że zwiększenie dawki do 60,
a nawet 120 mg/kg masy ciała wpływa na występowanie dodatkowych korzyści.
Niedobór seryny jest stosunkowo rzadką sytuacją i zazwyczaj następuje on na skutek bardzo ciężkiej choroby lub niedożywienia. Objawami zbyt niskiego poziomu aminokwasu jest spadek nastroju bądź pojawienie się stanów depresyjnych. Stany przedawkowania czy też nadmiernej podaży seryny nie wywołują istotnych objawów.
