Gospodarka wodno-elektrolitowa odpowiada w organizmie za transport niezbędnych substancji, a także warunkuje prawidłowe usuwanie metabolitów wtórnych. Potas jest jednym z jej składników, który dodatkowo pełni wiele innych i równie ważnych funkcji w naszym ustroju. Z poniższego artykułu dowiecie się o źródłach tego pierwiastka w pożywieniu oraz poznacie skutki jego niedoborów.

 

SPIS TREŚCI:

1. Informacje ogólne

2. Za co odpowiada potas w organizmie?

3. Potas i jego niedobór

4. Dawkowanie

 


1. Informacje ogólne

Potas jest jednym z mikroskładników, który tworzy gospodarkę elektrolitową organizmu. Oznacza to, że tak naprawdę ten pierwiastek znajduje się w całym naszym organizmie – występuje wewnątrz struktur komórkowych, w przestrzeniach międzykomórkowych, a także we krwi i chłonce. Związek ten występuje w większości produktów spożywczych (w największej ilości w awokado, bananach, figach, jabłkach, suszonych morelach, pomidorach, rodzynkach i ziemniakach). Prawidłowe stężenie potasu we krwi wynosi 3,5–5 mmol/l.


2. Za co odpowiada potas w organizmie?

Jak wcześniej zostało wspomniane, potas wraz z innymi pierwiastkami tworzy grupę elektrolitów. Ich zadania to przede wszystkim transport niezbędnych substancji do większości narządów wewnętrznych oraz komórek, regulacja naszego metabolizmu poprzez usuwanie zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii czy oddziaływanie na termoregulację.

 

Potas jest niezbędny do prawidłowego przebiegu wielu ważnych procesów zachodzących w ustroju. To właśnie ten pierwiastek odpowiada za stymulację organizmu do wydzielania insuliny, warunkuje prawidłowe przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, czyli poprawność skurczu mięśniowego, oraz poprawia funkcjonowanie całego układu nerwowego. Utrzymanie prawidłowego poziomu potasu we krwi znacząco przyczynia się do dotlenienia mózgu, intensyfikacji procesów logicznego myślenia, poprawy koncentracji, skutecznie reguluje pracę nerek i ciśnienie krwi. Warto też dodać, że systematyczna podaż potasu znacząco nasila procesy spalania tkanki tłuszczowej. Fabryka Siły Sklep


3. Potas i jego niedobór – hipokaliemia

Zbyt niski poziom potasu w naszym organizmie prowadzi do pojawienia się widocznych symptomów. Najczęstsze objawy niedoboru tego pierwiastka to rozwinięcie się obrzęków oraz opuchlizny w obrębie kończyn dolnych i górnych oraz wystąpienie mimowolnych skurczów mięśni mogących niekiedy przechodzić w stan tzw. drżenia mięśniowego. Niedobór potasu niejednokrotnie skutkuje zbyt wysokim ciśnieniem tętniczym, przyśpieszoną pracą serca oraz pogorszeniem pracy układu nerwowego, co prowadzi do problemów z koncentracją i pamięcią, a także drażliwości i zdenerwowania.

 

Do przyczyn rozwoju hipokaliemii zalicza się między innymi: zbyt małą podaż potasu z pożywienia lub jego nadmierną utratę na skutek wymiotów, biegunek lub długotrwałego stosowania leków moczopędnych. Także proces transmineralizacji polegający na przemieszczaniu potasu do wnętrza komórek poprzez intensywne leczenie insuliną bądź zasadowica mogą prowadzić do hipokaliemii. Jej głównymi objawami są bolesne skurcze łydek, zaparcia, osłabienie bądź całkowite zniesienie odruchów ścięgnistych oraz zmiany w zapisie EKG. Czasami hipokaliemia może doprowadzić do porażenia struktur mięśniowych.


4. Dawkowanie

W pierwszym akapicie wspomniano, że prawidłowe stężenie potasu we krwi powinno wynosić 3,5–5 mmol/l. Z kolei jego dobowa dawka dostarczana wraz z pożywieniem bądź suplementami diety powinna wahać się w przedziale 2–3 g. Czy istnieje możliwość przedawkowania potasu? Oczywiście. Stwierdza się je, gdy stężenie potasu we krwi wynosi powyżej 5,5 mmol/l.


Hiperkaliemia to zespół objawów wynikający z przekroczenia dozwolonego stężenia potasu we krwi. Może wiązać się z pogorszeniem wchłaniania niektórych leków i wpływać na ich działanie. Może również prowadzić do przyspieszenia pracy serca i zwiększenia ciśnienia, co z czasem może powodować nadciśnienie tętnicze. Warto też dodać, że podwyższona ilość potasu w organizmie może świadczyć o innych chorobach i stanach patologicznych – kwasicy metabolicznej, niewydolności nerek, mocznicy, zespole zmiażdżenia, chorobie Addisona, hemolizie czy odwodnieniu.