W branży sportowej, a więc i wśród biegaczy, często poruszany jest temat związany z definicją talentu i sukcesu. O to, w ilu procentach o sukcesie decyduje talent, pytano wiele gwiazd światowego sportu. Pytanie to jest wynikiem prostej zależności: jestem lepszy od innych, ale dlaczego? Ciężko pracuję, ale czy moja praca miałaby sens, gdybym w pierwszej kolejności nie posiadał talentu? I tu koło się zamyka. Talent, a więc odpowiednie geny, to fundament sukcesu.

 

SPIS TREŚCI:

1. Ile procent to talent, a ile ciężka praca?

2. Czy motywacja to także talent?

3. Talent to zobowiązanie

 

1 / 4
A jaki Ty masz cel? Nie trać czasu i zacznij już dziś! Skorzystaj z profesjonalnej opieki.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.

 


1. Ile procent to talent, a ile ciężka praca?

Jeszcze niedawno popularne było twierdzenie, że na sukces składa się 10% talentu i aż 90% ciężkiej pracy. Sportowcy powtarzali to jak mantrę, a użytkownicy internetu udostępniali to zdanie na swoich profilach, wierząc w jego prawdziwość. 90% głoszących te hasła nie zadawało sobie jednak głębszych pytań: „co ja robię w tym sporcie?” „dzięki czemu w nim jestem?”. Poszukiwanie odpowiedzi prowadzi do wniosków, które każą stanowczo zrewidować nasze aktualne poglądy. Twierdzenie, że nasz sukces to w 90% ciężka praca, jest tak naprawdę wygodnickie, pozwala dopisać na swoje konto niewidzialne zasługi.


Ciekawy przykład podała kiedyś nasza mistrzyni olimpijska Justyna Kowalczyk, która postawiła znak równości pomiędzy sportowcem a górnikiem. „Dajcie kilof sportowcowi i zobaczymy, ile lat z tym kilofem wytrzyma. To samo na odwrót”. Charakter sportowca jest ściśle związany z tym, co jest jego pasją. Mistrz jakiejś dyscypliny może być nieugięty, twardy, pracowity, ale wyłącznie w tym, co kocha. Każcie teraz temu samemu mistrzowi posprzątać swój pokój. Tu siły i ambicji może mu już zabraknąć.

 

Bardzo trafnie na temat sukcesu wypowiedział się ostatnio wicemistrz świata w maratonie Emmanuel Mutai: „Moim zdaniem 70% sukcesu zależy od naszych genów, a pozostałe 30% to ciężka praca, jaką wykonujemy. Jest wielu sportowców, którym sukces przychodzi nadspodziewanie łatwo. Na dojście na szczyt nie potrzebują 10 lat, a zwyczajnych kilku”. Wtórował mu rekordzista świata Haile Gebrselassie: „Dlaczego jesteśmy najlepsi? Bo jeśli trenujesz na wysokościach, gdzie jest mniej tlenu w powietrzu, a potem jedziesz na nizinę, to masz przewagę i wygrywasz”. Tak. To dokładnie słowa wymienionych mistrzów. Oni nie próbują zawdzięczać czegoś sobie, skupiają się na tym, co dostali od natury.


2. Czy motywacja to także talent?

Tak jak wyżej napisaliśmy, charakter sportowca jest ściśle związany z jego pasją. Pasja to natomiast integralna część talentu, który determinuje nasz sukces. Czasami jednak wspomniany talent nie rozwija się na skutek słabej motywacji. Istnieją naprawdę setki sportowców, którzy choć świetnie się zapowiadali, nie dotarli nigdy na szczyt. Czy można stwierdzić, że w związku z tym zmarnowali swój talent?


Stwierdzenie o zmarnowanym talencie jest ryzykowne. Zdolność do wzbudzenia motywacji posiada w sobie każdy z nas. Nie każdy jednak potrafi ją jednakowo w sobie utrzymać. U jednego motywacja może trwać rok, u drugiego niecały tydzień. Trzeci zaś nie potrzebuje dodatkowych bodźców i sam potrafi napędzać się przez kolejnych kilka lat. Siła charakteru w ogromnym, a nawet decydującym stopniu wpływa na to, czy maksymalnie rozwiniemy swój talent.


Czy motywacja to też talent? Odpowiedziałbym że nie. Na podstawie obserwacji tysięcy sportowców można stwierdzić, że talent wymaga stałej relacji z motywacją. Jeśli którychś z tych komponentów jest wadliwy, psuje się cała maszyna. Wobec takiej zależności można powiedzieć, że sukces w sporcie to 50% talent, a 50% motywacja. Ciężka praca to natomiast pochodna tych dwóch składników. Fabryka Siły Sklep


3. Talent to zobowiązanie

W dyskusję na ten temat świetnie wkomponowuje się biblijna przypowieść o talentach. Mówi ona o przyjmowaniu i gospodarowaniu tym, co otrzymaliśmy od Boga. Każdy z nas otrzymuje mniejszy lub większy talent, ale największa nagroda trafia w ręce tego, kto najlepiej go rozwinął. Talent sportowy to ogromny dar, który otwiera nam setki dróg ku jego rozwojowi. Należy podjąć się ciężkiej pracy na rzecz tego, co dostaliśmy, w przeciwnym wypadku możemy bardzo wiele stracić.