Imbir na mdłości
Wyjątkowe właściwości imbiru znane były już w starożytności. Roślinę tę stosowano głównie w Chinach i Indiach. Do Europy trafiła w średniowieczu, jednak była towarem deficytowym i drogim. Używano jej m.in. w walce z dolegliwościami żołądkowymi. Współczesna medycyna potwierdziła, że imbir jest naturalnym lekiem na wiele dolegliwości.
SPIS TREŚCI:
1. Imbir – właściwości przeciwwymiotne
2. Na zgagę
3. Na odchudzanie
4. Do czego dodawać imbir?
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
1. Imbir – właściwości przeciwwymiotne
Imbir należy do rodziny roślin imbirowatych (Zingiberaceae). Jest rośliną wieloletnią. Obecnie występuje głównie na terytorium południowych Chin, Indonezji, na Florydzie, w Brazylii i Australii. Do uprawy imbiru niezbędne są żyzne i wilgotne gleby. Okres zbioru następuje średnio po 10 miesiącach hodowli. Imbir nie należy do roślin dziko rosnących, obecnie występuje tylko w warunkach hodowlanych.
Skład imbiru jest różny w zależności od miejsca jego hodowli oraz formy (świeży/suszony). Warto zauważyć, że w części jadalnej znajdują się białka, tłuszcze, węglowodany, w tym błonnik, witaminy i składniki mineralne. W składzie imbiru można wyróżnić takie aminokwasy jak arginina, cysteina, leucyna, izoleucyna, treonina czy walina. Jeśli chodzi o węglowodany, znajduje się w nim głównie skrobia. Imbir swoje właściwości prozdrowotne oraz organoleptyczne zawdzięcza głównie zawartości fitoskładników.
Imbir w wielu krajach świata od dawna stosowany jest nie tylko jako przyprawa, ale również jako lek roślinny wykorzystywany w przebiegu wielu chorób i dolegliwości.
Znalazł on zastosowanie m.in. jako środek przeciwwymiotny. Przeprowadzono wiele badań, w których to działanie zostało udowodnione. Imbir łagodzi nudności w przypadku chorób lokomocyjnych, może być także stosowany przez kobiety w ciąży, osoby po zabiegach operacyjnych oraz w trakcie chemioterapii. Mimo że imbir ma udowodnione działanie i został sklasyfikowany przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków jako powszechnie uznany za bezpieczny i dopuszczony do stosowania w przemyśle spożywczym, należy pamiętać, że działanie uboczne i możliwe interakcje nie są do końca poznane.
| IMBIR | WARTOŚĆ ODŻYWCZA (na 100 g) |
| Energia | 80 kcal |
| Białka | 1,82 g |
| Tłuszcze | 0,75 g |
| Węglowodany | 17,77 g |
| w tym cukry | 1,70 g |
| Błonnik | 2 g |
| Wapń | 16 mg |
| Żelazo | 0,60 mg |
| Potas | 415 mg |
| Magnez | 43 mg |
2. Na zgagę
Zgaga kojarzy nam się głównie z nieprzyjemnym uczuciem pieczenia w okolicach przełyku. Niejednokrotnie za pojawienie się zgagi odpowiada choroba refluksowa przełyku, ale nie tylko. Zgaga może również wystąpić po zjedzeniu ciężkostrawnych produktów, intensywnym treningu czy u kobiet w ciąży. Imbir często wykorzystywany jest jako środek łagodzący te dolegliwości. Wykazano, że ułatwia trawienie, pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego. Działa rozkurczowo i żółciopędnie. Warto również wspomnieć, że działanie imbiru zależy od indywidualnych uwarunkowań. Istnieją osoby, u których zgaga pojawiała się po zjedzeniu imbiru.
3. Na odchudzanie
Wiele osób decyduje się na odchudzanie z powodu problemów zdrowotnych związanych z nadmierną masą ciała, otyłością, gospodarką węglowodanową, stanami zapalnymi czy poziomem cholesterolu. Istnieją badania, które potwierdzają hipoglikemiczne właściwości imbiru. Efekt ten zależny był jednak od stężenia ekstraktu, który był stosowany podczas badania. Wśród mechanizmów odpowiedzialnych za hipoglikemiczne działanie imbiru wyróżnia się przede wszystkim zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę i zmniejszenie wchłaniania glukozy z jelit. Jednak nie jest to działanie jednoznaczne, dlatego warto się temu przyjrzeć. Wykazano, że imbir reguluje i często obniża poziom cholesterolu we krwi, co więcej – wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe, zmniejsza oksydację frakcji LDL cholesterolu. Warto także wspomnieć o przeciwzapalnym działaniu imbiru. Imbir ma właściwości naśladujące działanie leków przeciwzapalnych. Hamuje wytwarzanie cytokin prozapalnych.
Imbir ma lekko ostry, orzeźwiający smak. Podkreśla smak herbat oraz drinków opierających się na przyprawach korzennych. Może doskonale komponować się z kawą, jeśli do jej przygotowania nie użyje się mleka, a całość posłodzi łyżeczką miodu. Pasuje do wszelkiego rodzaju ciemnych sosów, szczególnie przyrządzanych na bazie drobiu lub wieprzowiny. Jest oryginalnym składnikiem marynat do mięs pieczonych i grillowanych.
Warto wypróbować tę przyprawę podczas przygotowywania dań kuchni polskiej. Zwolennicy tradycyjnych przepisów bywają zaskoczeni, jak świetnie podkreśla smak flaków. Kandyzowany imbir może być dodatkiem do domowej mieszanki musli, natomiast przyprawa w proszku to doskonałe uzupełnienie piernika, murzynka oraz szarlotki.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Bibliografia
Kulczyński B., Gramza-Michałowska A., Znaczenie żywieniowe imbiru, „Bromatologia i Chemia Toksykologiczna” 2016, 1, 57–63.
Baraniak J., Kania M., Wybrane surowce zielarskie o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwreumatycznym, „Postępy Fitoterapii” 2011, 2, 94–99.
Newerli-Guz J., Pych M., Właściwości przeciwutleniające imbiru (Zingiber officinale Roscoe), „ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MORSKIEJ” 2012, 73, 28–33.
Grys A., Łowicki Z., Parus A., Właściwości lecznicze imbiru (Zingiber officinale Roscoe), „Postępy Fitoterapii” 2010, 1, 42–45.
United States Department of Agriculture Agricultural Research Service, National Nutrient Database for Standard Reference Legacy Release,
ndb.nal.usda.gov/ndb/foods/show/11216? (12.10.2018).
