Łopian i jego zalety
Być może nazwa łopian nic wam nie mówi, ale każdy z nas zna występujące na polach i łąkach dziady bądź rzepy. W łopianie odnajdziemy szereg prozdrowotnych związków. W niniejszym artykule przedstawiamy, dlaczego i kiedy należy stosować kurację wykorzystującą łopian.
SPIS TREŚCI:
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Łopian należy do rodziny astrowatych. Bardzo często można go spotkać pod inną nazwą – dziad, głowacz, kostropień, łopuch bądź topień.
Roślina ta pochodzi przede wszystkim z Azji i Europy, choć obecnie jest spotykana na całym świecie. W zależności od miejsca uprawy łopian jest wykorzystywany do różnych celów – w sztuce kulinarnej, medycynie i kosmetyce.
Jak zostało wspomniane, wykorzystanie głowacza jest poniekąd uwarunkowane miejscem jego występowania, gdyż mieszkańcy różnych krajów wykorzystują go do innych celów. Niemniej właściwości rośliny pozostają niezmienne. Łopian to przede wszystkim bogactwo antyoksydantów – flawonoidów, garbników i lotnych olejków. Stosowanie łopianu to bardzo dobry sposób na wspomaganie organizmu w procesie oczyszczania i wydalania zbędnych produktów przemiany materii.
Oprócz wspomnianych polifenoli i związków antyoksydacyjnych stanowi też źródło inuliny. Związek ten zalicza się do polisacharydów, występuje również w bananach, cebuli, cykorii, czosnku, karczochu, mniszku lekarskim bądź bulwiastej odmianie słonecznika. Jego podstawową zaletą jest przede wszystkim niska kaloryczność. W 100 g inuliny znajduje się o ponad 150 kcal mniej niż w popularnym cukrze stołowym. Co więcej, łopianowy słodzik wykazuje właściwości żelujące, strukturotwórcze oraz stabilizujące i zagęszczające, w związku z czym może być stosowany jako zamiennik tłuszczów. Udowodniono, że 1 g inuliny może zastąpić nawet 4 g tłuszczów! Warto też dodać, że inulina normalizuje poziom glukozy oraz cholesterolu we krwi oraz pobudza pracę przewodu pokarmowego.
Łopian zawiera także inne składniki odżywcze, które dodatkowe wspierają metabolizm. Przykładem mogą być chociażby witaminy A, C, E będące podstawą naszej suplementacji. Z kolei niewielka zawartość kwasów tłuszczowych korzystnie wpłynie na profil lipidowy.
Dzięki wymienionym wyżej prozdrowotnym składnikom łopian może być wykorzystywany jako suplement diety. Swoje zastosowanie znalazł przede wszystkim w medycynie. Łopuch bardzo często jest stosowany jako środek antybakteryjny i przeciwzapalny. Pozwala to na użycie go w przypadku trudno gojących się ran, infekcji o różnych podłożach (np. grzybica, odra, ospa, świnka), w stanach przeziębienia i w przypadku objawów takich jak bóle gardła, gorączka, kaszel czy stany zapalne w obrębie układu oddechowego. Łopian jest również skutecznym środkiem moczopędnym i nasilającym potliwość, dzięki temu znajduje zastosowanie w procesie oczyszczania ustroju ze szkodliwych metabolitów wtórnych.
Głowacz dzięki dużej zawartości antyoksydantów może być także stosowany w przypadku dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Systematyczna suplementacja łopianem zwiększa wydzielanie soku żołądkowego oraz innych enzymów trawiennych w obrębie trzustki i jelit. Można wywnioskować, że topień jest bardzo dobrym środkiem do walki
z nieżytem przewodu pokarmowego oraz upośledzoną przemianą materii (w połączeniu z intensyfikacją produkcji żółci przez wątrobę).
Zawartość inuliny pozwala na wspomagające użycie łopianu w leczeniu cukrzycy typu 2. Nietypowa budowa inuliny i połączenia między cząsteczkami, których ludzki organizm nie jest w stanie strawić, przyczyniają się do wyraźnego obniżenia poziomu cukru we krwi. Co więcej, łopian może zostać wykorzystany jako preparat niwelujący nadmierną insulinooporność diabetyków. Ta właściwość wynika z zawartości w składzie kwasu arktygenowego, który przyczynia się do zwiększenia wydzielania insuliny przez trzustkę.
Topień jest powszechnie stosowanym suplementem w dermatologii i kosmetyce. Dzięki zawartości dużej ilości związków antyoksydacyjnych, a także witamin A i E łopian efektywnie łagodzi i niweluje problemy skórne powstające w wyniku infekcji bądź stanów zapalnych. Najczęściej wskazywanymi problemami są czyraki, łuszczyca, ropień, świąd skórny, trądzik oraz wypryski o podłożu bakteryjnym lub grzybiczym. Głowacz to także skuteczny środek na łupież bądź wypadanie włosów wynikające ze zmian łojowych. Regularne stosowanie tej rośliny przyczynia się do ogólnej poprawy kondycji i wyglądu skóry oraz jej wytworów.
