Trening fizyczny to proces wielofazowy i ciągły. Nie możemy wykonywać go od przypadku do przypadku. Dla osiągnięcia efektów powinniśmy go dobrze zaplanować, zastosować periodyzację. Musimy podzielić zadania i treści treningowe. Skoro części naszego treningu różnią się od siebie, nie powinniśmy mierzyć ich tymi samymi parametrami. Powinniśmy zastosować swoistość diagnozy efektów treningowych.


SPIS TREŚCI:
1. Trening wytrzymałościowy a siłowy
2. Diagnoza hematologiczna, biomechaniczna i fizjologiczna treningu wytrzymałościowego i siłowego



1. Trening wytrzymałościowy a siłowy
O sukcesie w wysiłkach o charakterze wytrzymałościowym decyduje maksymalny pobór tlenu i zdolność maksymalnego jego wykorzystania przez organizm. Im więcej tlenu jest w stanie pobrać organizm, tym więcej energii może wyprodukować.


O sukcesie decyduje ilość pracy, jaką jest w stanie wykonać zawodnik poniżej progu przemian beztlenowych, zanim stężenie kwaśnych produktów przemiany materii (czyli mleczanu) zacznie gwałtownie rosnąć, prowadząc do odmowy wysiłku. O sukcesie w wysiłkach wytrzymałościowych decyduje sprawność układu krążenia, ilość przepompowanej krwi do mięśni. Im większa, tym więcej tlenu i substancji odżywczych dostarczanych będzie mięśniom.


Z innych parametrów, których sprawność jest nieodzowna dla dobrego wyniku, wymienić trzeba aktywność enzymów we krwi, tempo dostarczania

i resyntezy ATP do mięśni, sprawność procesów pobudzania i skurczu mięśni, sprawność organizmu do pozbywania się gromadzonego ciepła.


Trening wytrzymałościowy powoduje szeroki zakres zmian w układzie krążenia i oddechowym. Chcąc diagnozować efekty treningu wytrzymałościowego, powinniśmy skupiać się na zmianach zachodzących

w obrębie tych układów.


A trening siły? Czy angażuje układ oddechowy, krążenia? Typowy trening ukierunkowany na zwiększanie siły nie wywołuje szerokiego zakresu zmian w układzie oddechowym i krążenia. Trzeba tutaj odróżnić trening siły od treningu wytrzymałości siłowej.


Treningu, który stara się jednocześnie poprawiać parametry wydolnościowe i siłowe, takiego jak CrossFit. Trening siły będzie wywoływał

w większym zakresie inne specyficzne zmiany. Te zmiany powinny stać się celem oceny efektów takiego treningu.


Trening siłowy wywołuje przede wszystkim reakcje endokrynne, uwalniające hormony do krwi i stymulujące przebudowę tkanek. Część hormonów wpływa na zwiększenie zmian anabolicznych, budujących, część na zmiany kataboliczne, degradujące białko mięśniowe. Celem treningu siłowego jest zagwarantowanie dostatecznie silnego bodźca wywołującego odpowiednie reakcje endokrynne.


2. Diagnoza hematologiczna, biomechaniczna i fizjologiczna treningu wytrzymałościowego i siłowego
Diagnoza może nie być łatwa. Wymaga specjalistycznej aparatury

i kompetentnego personelu obsługującego. Szereg placówek medycznych posiada w swoim zakresie działania monitoringu zmian wywoływanych przez trening. O jakie testy i badania można pytać?

Można pytać o ocenę maksymalnego poboru tlenu. Takie testy powinno się wykonywać po każdym mezocyklu treningowym kończącym się mikrocyklem odbudowy. Wysiłek przeprowadza się na bieżni mechanicznej lub rowerze stacjonarnym. Badany ma założoną maskę, za pomocą której mierzy się parametry gazowe wdychanego i wydychanego powietrza i na ich podstawie wylicza kolejne parametry i wskaźniki.


Kontynuacja artykułu znajduje się w części drugiej.