Węglowodany proste i węglowodany złożone
Ostatnio można usłyszeć, że węglowodany są odpowiedzialne za otyłość. Coś w tym jest. W końcu ludzie zajadają się rafinowanym cukrem. Jedzą ciastka, ciasteczka i piją słodzone napoje. Każdy z nas lubi przecież cukier. Lubią go też nowotwory, choroby układu krążenia i cukrzyca. Tylko czy aby na pewno ograniczenie węglowodanów jest takie dobre dla naszego organizmu? Każdy medal ma dwie strony.
SPIS TREŚCI:
1. Węglowodany proste i złożone
2. Węglowodany w diecie
3. Ograniczenie węglowodanów
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
1. Węglowodany proste i złożone
Są to organiczne związki chemiczne zbudowane z atomów węgla, wodoru
i tlenu. Możemy je podzielić na węglowodany proste oraz złożone.
W zależności od tego, z którym rodzajem węglowodanów mamy do czynienia, jesteśmy w stanie określić wpływ danego węglowodanu na wysokość naszej glikemii po posiłku. Warto wybierać węglowodany złożone, ponieważ nie powodują one gwałtownych wzrostów poziomu insuliny we krwi.
Coraz popularniejszy staje się też wybór węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym. Im niższy IG, tym mniejszy wyrzut insuliny. Węglowodany są też podstawowym źródłem energii dla naszego organizmu. Możemy znaleźć je praktycznie w każdym produkcie spożywczym. Gdzie znaleźć dobre węglowodany? Przede wszystkim w produktach pełnoziarnistych, mąkach typu 1800 i 2000, kaszach, ryżach brązowych, basmati, parabolicznym, dzikim, ziemniakach oraz batatach.
2. Węglowodany w diecie
Węglowodany pełnią ważną rolę w życiu każdego organizmu. Stanowią podstawowe źródło energii. Są też paliwem dla naszego mózgu. Należy mieć jednak na uwadze, że spożywane w nadmiarze mogą prowadzić do otyłości i innych zaburzeń metabolicznych. Sprawują również funkcję magazynową, transportową i budulcową.
Węglowodany regulują poziom wielu hormonów w naszym ciele. Między innymi hormonu tarczycy T4 - tyroksyny. Przy niskim poziomie węglowodanów we krwi wzrasta stężenie kwasów tłuszczowych, przez co
T4 w dużo mniejszym stopniu jest wchłaniane przez wątrobę. Ponadto przy niskiej podaży węglowodanów w diecie spada intensywność przemiany T4
w T3 (trójjodotyronina), będącego aktywnym hormonem tarczycy. A T3 oznacza dla nas przyśpieszony metabolizm. Podnosi się także stężenie SHBG, globuliny wiążącej hormony płciowe. To z kolei sprawia, że związany testosteron nie jest aktywny biologicznie i nie może zostać wykorzystany
w celach sylwetkowych.
Kolejną funkcją węglowodanów jest pobudzanie produkcji w wątrobie IGF-1, który daje sygnał od hormonu wzrostu do komórek naszego ciała. Oznacza to, że na dłuższą metę niedobór węglowodanów sprawi, że przestaniemy spalać tkankę tłuszczową. Węglowodany także nasilają produkcję leptyny, będącej hormonem sytości, ale także napędzającej nasz metabolizm.
3. Ograniczenie węglowodanów
Korzyści z ograniczenia węglowodanów dotyczą głównie sylwetki. Opiera się na tym założenie diety niskowęglowodanowej (low carb), którą przetestowałem na sobie. Z racji tego, że organizm niedobór węglowodanów musi uzupełniać z tkanki tłuszczowej, to w szybkim tempie zachodzi jej spalanie. Pod kątem sylwetkowym oznacza to szybką redukcję. Jeżeli jednak chodzi o podejście zdrowotne, to zdecydowanie lepszym wyjściem jest zachowanie węglowodanów na odpowiednim poziomie.
Co oznacza odpowiedni poziom? Dla każdego człowieka jest on inny. Skoro obniżona podaż węglowodanów powoduje zmiany hormonalne, to na dłuższą metę nie jest wskazane ich "obcinanie". Moim zdaniem diety oparte na low carb są bardzo skuteczne, ale ich efekt jest trudny do utrzymania ze względu na brak umiejętności ludzi do powrotu do zbilansowanej diety. Dlatego dla amatorów lepszym wyjściem jest odpowiednia podaż węglowodanów.
