Sprawdź, w czym pomoże ci morwa biała!
Morwa biała coraz częściej pojawia się wśród suplementów diety. Jakie korzyści niesie za sobą jej suplementacja?
SPIS TREŚCI:
1. Morwa biała – informacje ogólne
2. Działanie morwy białej
5. Przeciwwskazania
6. Jak ją stosować?
7. Opinie
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Morwa biała – informacje ogólne
Morwa biała jest jednym z gatunków drzew liściastych, które należą do rodziny morwowatych. Pochodzi z Chin, w których ze względu na swój prozdrowotny charakter jest uprawiana od wieków. Uprawa w Europie rozpoczęła się dopiero w XIX wieku.
Wyciąg z liści morwy białej sprzyja hamowaniu aktywności enzymów warunkujących rozkład cukrów oraz ogranicza ich transformację w glukozę. Dzięki temu obniża się poziom cukru we krwi, znaczna część węglowodanów nie ulega strawieniu.
Ze względu na ograniczenie stężenia glukozy morwa nie tylko zmniejsza odkładanie tkanki tłuszczowej, ale również zapobiega jej powstawaniu. Aktywne elementy wchodzące w skład liści morwy białej obniżają stężenie cholesterolu i trójglicerydów, co stanowi element profilaktyki chorób układu krążenia.
Każda z części tej rośliny przynosi inne korzyści. Wyciąg z korzenia morwy białej posiada właściwości antynowotworowe, stanowi bardzo dobry środek na schorzenia układu oddechowego, jak astma, bronchit (choroba tchawicy i oskrzeli), kaszel. Tradycyjnie korzenie morwy były stosowane jako środek wspomagający pracę układu odpornościowego oraz zwiększający witalność organizmu.
Owoce morwy białej zawierają dużą ilość flawonoidów – związków, które wykazują właściwości antyoksydacyjne i przeciwnowotworowe. Ponadto posiadają znaczącą ilość pektyn, które przyczyniają się do prawidłowej pracy jelit poprzez usprawnienie perystaltyki oraz regulację wypróżniania. Występujące w nich garbniki wykazują działanie ściągające na błonę śluzową żołądka.
Warto też dodać, że ekstrakt z liści morwy białej posiada jeszcze inne, warte uwagi składniki. Mowa tu o:
– tiaminie (B1): wzmaga czynność acetylocholiny oraz przyspiesza gojenie ran;
– ryboflawinie (B2): warunkuje prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i narządu wzroku;
– pirydoksynie (B6): niezbędna w syntezie erytrocytów, bierze udział w syntezie protein;
– kwasie nikotynowym (PP): usprawnia funkcjonowanie mózgu;
– sterolach, kwasach fumarowym i palmitynowym.
Morwa biała może być wykorzystywana w profilaktyce i terapii niektórych jednostek chorobowych. Do najczęstszych patologii, w których stosuje się morwę, należą:
– anemia;
– cukrzyca typu 2;
– choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka;
– obfite krwawienia;
– otyłość;
– podrażnienia skórne;
– problemy sercowo-naczyniowe;
– problemy i choroby układu oddechowego.
5. Przeciwwskazania
Podstawowymi przeciwwskazaniami do suplementacji morwą białą są uczulenie na ten produkt, ciąża i okres laktacji u kobiet po urodzeniu dziecka. W przypadku zdiagnozowanych zaburzeń glikemii i zażywania leków suplementacja powinna być skonsultowana z lekarzem.
6. Jak ją stosować?
Suplementacja morwą białą została opracowana na podstawie badań przeprowadzonych na zwierzętach. Uzyskane dane pozwoliły na opracowanie dawek dla człowieka, które uzależnione są od przeznaczenia preparatu.
W celu ograniczenia wchłaniania węglowodanów oraz zahamowania skoków glukozy należy stosować następujące dawki:
– od 5,4 do 11 g przy masie 68 kg;
– od 7,3 do 14,5 g przy wadze 90 kg;
– od 9 do 18 g dla osób ważących 113 kg.
W przypadku stanów zapalnych oraz innych problemów zdrowotnych zaleca się:
– od 0,22 do 2,2 g przy 68 kg wagi;
– od 0,3 do 2,9 g przy masie równej 90 kg;
– od 0,4 do 3,6 g przy wadze wynoszącej 113 kg.
W 2009 r. naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu przeprowadzili badania, które miały na celu określenie potencjału antyoksydacyjnego ekstraktu z liści morwy białej. Uzyskane wyniki dowodzą, że najbardziej antyutleniający potencjał występował w wyciągu acetonowym, który najlepiej poradził sobie z rodnikiem DPPH.
W 2014 r. opublikowano pracę, w której porównywano aktywność przeciwutleniającą przypraw ziołowych stosowanych w kuchni polskiej z aktywnością przeciwutleniającą suszu z liści morwy białej. W pierwszej grupie znalazły się: bazylia, cząber, majeranek, oregano i tymianek. Udowodniono, że susz z liści morwy białej wykazuje właściwości przeciwutleniające, a także posiada najwyższą zdolność do chelatowania żelaza spośród wszystkich badanych roślin.
