Glicyna na koncentrację i pamięć
Neuroprzekaźniki to substancje odpowiedzialne za poprawę czynności układu nerwowego. Ich celem jest usprawnienie przekazywania informacji
z „centrali” do aparatu wykonawczego. Jednym z nich jest glicyna – aminokwas wchodzący w skład licznych suplementów. Jeżeli chcecie bliżej poznać ten związek, to zapoznajcie się z poniższym tekstem.
SPIS TREŚCI:
1. Glicyna – informacje ogólne
4. Symptomy niewłaściwej suplementacji
5. Opinie
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
1. Glicyna – informacje ogólne
Pod powyższą nazwą kryje się organiczny związek chemiczny, który jest zaliczany do grona standardowych aminokwasów biogennych. Uważany jest za najprostszy związek ze wspomnianej grupy. Glicyna jest również neurotransmiterem - substancją odpowiedzialną za pośrednictwo w przekazywaniu sygnału z ośrodkowego układu nerwowego.
Glicyna jest także związkiem endogennym. Oznacza to, że nasz organizm jest zdolny do jej samodzielnej syntezy. Produkcja może zachodzić z takich substancji jak alanina, cholina, glikosalan, glutaminian czy seryna. Ponadto można ją spotkać w białkach (gdzie stanowi aż 7,2%), a także w kolagenie. W przypadku tego ostatniego glicyna stanowi przeszło 30% wszystkich aminokwasów, które go tworzą.
Glicyna występuje też w naturalnym pożywieniu, zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Okazuje się więc, że urozmaicona dieta będzie idealnym rozwiązaniem, aby zapewnić sobie stałą suplementację tym aminokwasem.
2. Właściwości glicyny
Glicyna jest związkiem wpływającym na funkcjonowanie układu nerwowego. W związku z tym odpowiada on za niwelowanie oznak depresji oraz poprawia jakość snu. Usprawnienie przekazu sygnałów do układu nerwowego wpływa nie tylko na poprawę jego funkcjonowania, ale dodatkowo działa korzystnie na koncentrację i pamięć.
Oprócz oddziaływania na układ nerwowy, glicyna posiada szereg innych zalet. W literaturze fachowej najczęściej wymienia się:
– udział w syntezie erytrocytów, hemoglobiny i składników kwasów nukleinowych;
– obecność w procesach detoksykacyjnych organizmu;
– uczestnictwo w biosyntezie glukozy i kreatyny;
– działanie antyskurczowe i przeciwzapalne.
Glicyna jest również substancją, która z powodzeniem znajduje zastosowanie w medycynie. Jest wykorzystywana w przypadku takich przypadłości jak wrzody, kontuzje, problemy z prostatą, łagodny przerost gruczołu krokowego, choroba zwyrodnieniowa, choroby nerek, a także stanowi jeden z elementów profilaktyki przeciwnowotworowej.
3. Dawkowanie
Glicyna jest substancją, która nie występuje samodzielnie. Stanowi jednak składnik licznych suplementów oferowanych aktualnie na rynku. Bardzo często można ją spotkać w składzie boosterów testosteronu, stacków kreatynowych, mieszanek aminokwasowych bądź produktów węglowodanowo-białkowych.
Przyjmuje się, że suplementacja glicyny powinna wynosić od 1 do 3 g produktu zawierającego ją w swoim składzie. W przypadku leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów należy stosować dwie dawki preparatu w wyso-kości 5 g, gdzie każda z porcji powinna być przyjmowana rano i wieczorem. Z kolei w terapii łagodnych przerostów gruczołu krokowego zaleca się stosowanie od 390 do 780 mg glicyny w postaci właściwie skomponowanej diety.
4. Symptomy niewłaściwej suplementacji
Niedobory glicyny są bardzo rzadkie ze względu na wspomnianą zdolność organizmu do jej samodzielnej syntezy. Braki odnotowuje się w przypadku stanów długotrwałego i dużego niedoboru białka w diecie oraz chorób, które temu towarzyszą.
Najczęstszymi objawami nieprawidłowej suplementacji, która zazwyczaj wynika z przekroczenia dozwolonych dawek są biegunki, nudności, senność oraz wymioty. Warto również wspomnieć o realnym zagrożeniu w przypadku osób chorujących na schizofrenię. Istnieją potwierdzone dowody na niekorzystne działanie glicyny łączonej z lekiem zwanym klozapiną, który stosowany jest w trakcie leczenia tej choroby.
5. Opinie
Badanie z 2011 roku, które zostało przeprowadzone w Polsce, miało na celu udowodnienie korzyści ze stosowania glicyny w leczeniu przeciw-psychotycznym. Materiałem badawczym była grupa 32 chorych (3 osoby odpadły w trakcie badań) w wieku od 18 do 55 lat. Eksperyment trwał 10 tygodni i został podzielony na trzy części.
Pierwsza trwała 14 dni i w trakcie jej trwania dokonywano obserwacji stabilności psychicznej pacjentów. Przez kolejne 6 tygodni prowadzono suplementację preparatem glicynowym w dawce 60 g na dobę (dotychczas przyjmowane leki były podawane w niezmienionych ilościach). Trzecia
i zarazem ostatnia część miała miejsce 2 tygodnie po zakończeniu przyjmowania glicyny. Jej celem była ocena stanu psychicznego oraz uzyskanych efektów.
Wyniki badania potwierdziły skuteczność stosowania glicyny w terapii psychiatrycznej. Objawy uległy złagodzeniu, a jedynie u 5 pacjentów odnotowano występowanie niepożądanych objawów w postaci nudności.
