Zespół niedoboru testosteronu
Męskie problemy zwykle pojawiają się w okresie tzw. kryzysu wieku średniego. Jednak niedobór testosteronu można odnotować nie tylko u starzejących się osób, ale coraz częściej u młodszej części męskiej populacji. Dowiedzcie się, na czym polega niedobór testosteronu i jak sobie z nim radzić!
SPIS TREŚCI:
2. Czym jest niedobór testosteronu?
3. Niedobór testosteronu – objawy
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
Testosteron to nazwa jednego z głównych męskich steroidowych hormonów płciowych. Związek ten jest zaliczany do androgenów, a jego produkcja zachodzi w jądrach poprzez wpływ hormonu luteinizującego. Funkcją testosteronu jest regulowanie szeregu procesów związanych z rozwojem płciowym, a także procesem dojrzewania seksualnego. Prawidłowy poziom tego hormonu dla mężczyzny wynosi od 2,2 do 9,8 ng/ml.
2. Czym jest niedobór testosteronu?
Testostrone Deficiency Syndrom to naukowa nazwa dla stanu określającego ogólny spadek stężenia męskiego hormonu we krwi. Wraz z głównym objawem występuje szereg współtowarzyszących symptomów. Niejednokrotnie to schorzenie jest efektem naturalnego procesu starzenia się u mężczyzn, który rozpoczyna się w okolicach 40. roku życia. Zespół zmian hormonalnych wynikających z postępującego wieku jest określany jako andropauza bądź późny hipogonadyzm.
Jednak to nie jest jedyna przyczyna zaburzenia stężenia testosteronu. Innymi czynnikami ryzyka sprzyjającymi rozwojowi tej choroby są niewłaściwa dieta, nadużywanie alkoholu, papierosów czy substancji psychoaktywnych. Również niektóre leki, a także popularne w kulturystyce „sterydy” stanowią sposób na skuteczne obniżenie stężenia męskiego hormonu.
3. Niedobór testosteronu – objawy
Syndromy wskazujące na obecność niedoboru testosteronu można podzielić na dwie podstawowe grupy. Pierwszą z nich stanowią objawy swoiste, czyli dotyczące fizycznej budowy ciała. Głównym problemem są zaburzenia
w obrębie sfery seksualnej, które powodują wyraźne obniżenie popędu płciowego, ograniczenie aktywności seksualnej, pomniejszenie objętości jąder oraz dysfunkcje procesu erekcji.
Na ciele mężczyzny dochodzi do przerzedzenia owłosienia oraz nadmiernego rozwoju tkanki tłuszczowej. Niedobór testosteronu może również wywoływać ginekomastię, co z czasem doprowadzi do powiększenia oraz rozwoju bolesności uciskowej w obrębie gruczołów piersiowych. Pacjenci cierpiący na hipogonadyzm dodatkowo wspominają o zwiększeniu wrażliwości kości na złamania, co prowadzi do częstszych urazów, a także zaburzeń termoregulacyjnych skutkujących skokami temperaturowymi.
Drugim rodzajem oznak niskiego poziomu testosteronu są objawy ze strony psychiki człowieka. Wspomniane zaburzenia sfery seksualnej powodują naturalny dyskomfort psychiczny u każdego mężczyzny, a to znacznie obniża poczucie własnej wartości i z biegiem czasu może doprowadzić do poważniejszego stanu obniżenia nastroju. Badania dowodzą, że znaczna część pacjentów borykających się z andropauzą skarży się na problemy ze snem bądź bezsenność, znaczny spadek sprawności fizycznej oraz wyraźną demotywację do jakichkolwiek działań. Występowanie minimum trzech objawów z dwóch powyższych grup pozwala nam sądzić, że w naszym organizmie mogło dojść do zaburzenia gospodarki hormonalnej.
Nie zapominajmy, że testosteron jest jednym z głównych hormonów męskiego metabolizmu. Oznacza to, że spadek jego stężenia we krwi nie będzie powodował tylko wyżej wymienionych objawów. Ze względu na istotną rolę, jaką odgrywa w ludzkim ustroju, zbyt niski poziom tego związku może doprowadzić do rozwoju szeregu innych chorób. Najczęściej wymienianymi nazwami są cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze czy osteoporoza.
Terapia zespołu niedoboru testosteronu polega przede wszystkim na leczeniu farmakologicznym. Wizyta u specjalisty pozwoli na zastosowanie kuracji hormonalnej za pomocą leku w postaci tabletek bądź domięśniowych zastrzyków. Terapia testosteronem powinna być poprzedzona badaniem krwi w celu dobrania odpowiedniej dawki testosteronu. Zwykle kuracja powinna być stale konsultowana z lekarzem. Oprócz środków medycznych istnieją również naturalne sposoby na zwiększenie testosteronu.
Jak to zrobić, zobacz TUTAJ.
Przeciwwskazaniami do rozpoczęcia terapii hormonalnej są bezdech senny, policytemia, ciężka niewydolność krążenia oraz podejrzenie obecności raka prostaty bądź piersi.
Istnieje szereg badań potwierdzających powszechne obawy co do coraz częstszego występowania zespołu niedoboru testosteronu. Pierwszym
z nich jest amerykańska analiza z roku 2001, podczas której zespół badawczy na grupie 890 męskich pacjentów zaobserwował wyraźną zmianę. Wśród uczestników w wieku od 60. do 89. roku życia niedobór testosteronu dotyczył 20% badanych, natomiast z biegiem czasu odnotowano wzrost tej dolegliwości. Wśród uczestników w przedziale
70–79 lat zmiana ta wynosiła 10%, natomiast u badanych w wieku powyżej 80. roku życia mowa o wzroście do 50%.
Równie interesującym badaniem jest próba z roku 2006, kiedy to amerykańscy naukowcy wykazali dość wysokie występowanie niskiego stężenia męskiego hormonu w badaniu populacyjnym. W grupie 2 162 męskich mieszkańców Stanów Zjednoczonych w wieku powyżej 45. roku życia wykazano, że częstość biochemicznych oznak niedoboru testosteronu wynosi aż 38,7%. Za kolejny przykład może posłużyć eksperyment z roku 2008 – kiedy to wykazano, że obecność przynajmniej 3 z 8 głównych objawów hipogonadyzmu stanowi poparcie diagnozy dla obniżonego stężenia testosteronu we krwi. Wtedy to badacze wykazali, że częstotliwość występowania zespołu niedoboru testosteronu wzrosła z 6% do 12,3%
w przeciągu całej dziesięcioletniej obserwacji.
