Lepsza koordynacja? Tylko dzięki aikido!
Szukasz sportu, w którym skuteczność ciosów nie opiera się na wzroście ani sile? Może zainteresować cię aikido. To mniej popularna japońska sztuka walki niż judo czy karate, ale równie ciekawa i skuteczna.
SPIS TREŚCI:
1. Początki japońskiej sztuki walki
2. Aikido – na czym polega?
3. Dla kogo jest aikido?
4. Zalety trenowania aikido
5. Aikido – charakterystyka treningów
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Początki japońskiej sztuki walki
Aikido znalazło się w japońskich stylach bojowych stosunkowo niedawno, w XX w. Jego korzenie jednak sięgają aż dziesięć stuleci wstecz. Aiki Jutsu było trenowane przez księcia Teijun Kraju Kwitnącej Wiśni. Reguły stylu zdradzano wówczas wyłącznie elicie kraju.
Współcześnie za autora tego nurtu uznaje się Morihei Ueshiba. Duży wpływ na wypracowanie ostatecznej techniki miało użycie katany. Można to zauważyć podczas przyglądania się uważnie walce aikido. Zawodnicy wyglądają, jakby używali niewidzialnego miecza. Sztuka trafiła do Europy w latach 50. XX w. W Polsce formalnie funkcjonuje od 1975 r.
2. Aikido – na czym polega?
Aikido wyróżnia się na tle innych stylów, ponieważ nastawia się na walkę
z kilkoma przeciwnikami naraz. Mistrzowie stylu potrafią zarówno doprowadzić do śmierci rywala jednym położeniem, jak i skutecznie się obronić, i nie powodować przy tym żadnych obrażeń u atakujących. Dojście do takich zdolności wymaga dużego zaangażowania nie tylko fizycznego, ale i umysłowego.
Głównym założeniem w aikido jest wykorzystanie mocy rywala przeciw niemu samemu. Dlatego też prawidłowo wykonywane ciosy w żaden sposób nie są zależne od wzrostu czy siły zawodnika. Większość ruchów wyprowadzanych jest po łuku. Ich powtórzenie wymaga od uczestników kursu dużego skupienia, ponieważ są to bardziej skomplikowane techniki niże te stosowane w judo czy karate.
3. Dla kogo jest aikido?
Osoby o niskim wzroście i małej wadze będą miło zaskoczone tym, jak efektywne ciosy mogą wyprowadzać nawet w stosunku do potężnego przeciwnika. Aikido jest wymagające kondycyjnie na podobieństwo innych sztuk walki, lecz dodatkowo trenuje umysł i duszę. Dopiero zawodnik, który umie kontrolować własne emocje i myśli, jest w stanie wspiąć się na wyższy poziom umiejętności w aikido.
To nie jest zwykła nauka walki, ale wielopłaszczyznowy rozwój osobisty. Sprawdzi się u osób cierpliwych, które zechcą czekać na imponujące efekty miesiącami, a nawet latami.
4. Zalety trenowania aikido
Co daje aikido? Przede wszystkim zmianę myślenia – pomaga pozbyć się niepokoju i akceptować rzeczy takimi, jakimi są. Być może brzmi to dziwnie w odniesieniu do sztuki walki, ale faktem jest, że nie polega ona na konkurowaniu między sobą. Kodeks etyczny nakazuje zrozumienie, że wróg też odczuwa frustrację i ból.
Mistrz aikido nie będzie prowadził do urazów przeciwnika, jeśli nie okaże się to konieczne. Osoby, które trenują dłuższy czas tę wyjątkową sztukę walki, przyznają, że zmieniły podejście do życia, mniej się denerwują i odbierają bardziej pozytywnie to, co się im przytrafia. Aikido w znaczącym stopniu poprawia również wytrzymałość organizmu i doskonali technikę oddechu. Co ważne, wpływa na grację i celność wyprowadzanych ruchów.
Wielką zaletą jest więc polepszenie koordynacji, kontrolowanie kopnięć czy przeskoków. Trenujący poznaje, w jaki sposób funkcjonuje jego ciało i stara się wyprowadzać wyłącznie mądre, przemyślane ruchy. Aikido dąży do ograniczenia zbędnych manewrów, np. nerwowych uników czy podskakiwania. Nadaje gracji wojownikowi. Styl ten powinni rozważyć zawodnicy innych dyscyplin, jeśli chcą posiąść pełną koordynację ruchową.
5. Aikido – charakterystyka treningów
Treningi aikido odbywają się na zasadzie mistrz–uczniowie. Instruktor prezentuje ruch, a szkolący się usiłują go poprawnie powtórzyć. Ćwiczenia często wykonywane są w parach. Jedna osoba powtarza manewr wskazany przez trenera, druga przyjmuje cios, później następuje zamiana ról.
Aikido charakteryzuje rzadkie pojawianie się kontuzji. W późnych etapach nauki trenerzy wprowadzają próby walki jednej osoby z kilkoma zawodnikami. Strój w większości szkół nie odgrywa znaczącej roli i ćwiczący na początku trenują w zwykłych strojach sportowych bez obuwia.
