Oto lista 75 najbardziej zasłużonych! Poznaj polskich Mistrzów.
Wielkie dokonania, świetne osiągnięcia i olbrzymi wpływ na Polski sport. Poznaj tych, o których być może jeszcze nie słyszałeś. Poznaj ich zasługi oraz wyniki sportowe. Bardzo wiele z tych osób jest wciąż bardzo aktywna
i działa na szeroką skalę pomagając, trenując i motywując dziesiątki, setki,
a nawet tysiące osób. Przygotowaliśmy to zestawienie gdyż należy się im wielkie uznanie. Dbanie o ciało, dbanie o kondycję oraz ciągły rozwój to jedno z najtrudniejszych zadań, które dobrze odzwierciedlają słowa: "Jestem kulturystą, to mój zawód. Tylko, że dzień pracy nie zaczyna się o 9 i nie kończy o 17. Zaczyna się, gdy otworzę oczy i kończy, kiedy je zamknę. Nie pracuję 5 dni w tygodniu. Pracuję 24/7. Ta praca... to moje życie."
SPIS TREŚCI (Porządek alfabetyczny):
Adamski Adam
Bałaziński Mariusz
Bobrowski Tomasz
Borecki Piotr
Borysiuk Rafał
Brzeziński Andrzej
Brzózka Paweł
Burdzy Mateusz
Burneika Robert
Czerniewicz Mariusz
Cziurlok Roland
Daczkowski Sławomir
Daszkiewicz Mirosław
Domin Rafał
Filleborn Paweł
Furmanek Jerzy
Galińska Dorota
Giłka Paweł
Glinka Marian
Głuchowski Paweł
Głuchowski Piotr
Guran Bartosz
Jabłońska Renata
Jabłoński Adam
Jabłoński Marcin
Jafernik Tomasz
Kaleński Emil
Karmowski Michał
Karpiński Dariusz
Kaźmierczak Krzysztof
Kiesz Robert
Kołodziejczyk Andrzej
Koperkiewicz Gabriel
Kulczyński Hubert
Kuraś Ireneusz
Lech Tomasz
Łada Piotr
Łada Szymon
Łopucki Marcin
Łuka Jan
Majchrzyk Andrzej
Majek Kamil
Małecki Karol
Maszewski Andrzej
Mikulewicz Michał
Nadolski Wojciech
Nol Waldemar
Olborski Hubert
Olejko Jan
Olejniczak Marek
Owczarek Przemysław
Ozga Grzegorz
Piechowiak Piotr
Pieczaba Wojciech
Piekarz Krzysztof
Piotrkowicz Robert
Pisulski Jerzy
Potocki Jakub
Pudzianowski Mariusz
Rudniak Wojciech
Rusek Tobiasz
Słodkiewicz Radosław
Słodkiewicz Tomasz
Strzeliński Mariusz
Szadkowski Kamil
Szczotka Bogdan
Szostak Akop
Szostak Patryk
Szyderski Arkadiusz
Walczak Artur
Wróblewski Patrycjusz
Wysocki Marian
Żochowski Maciej
Żokowski Przemysław
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
Polski kulturysta urodzony 29 października 1976 r. w Strzelcach Opolskich.
Z aktywnością fizyczną jest związany już od szkoły podstawowej. Uczęszczał do klasy o profilu sportowym, trenując piłkę ręczną. Z biegiem czasu zainteresował się kulturystyką.
Debiutował na Mistrzostwach Województwa Lubuskiego w Kulturystyce, które miały miejsce w 1999 r. w Nowym Miasteczku. Adam Adamski uplasował się wówczas na drugim miejscu. Niespełna dwa lata później wystartował w Mistrzostwach Europy, w których zajął VIII lokatę. W 2002 r. wraz z Katarzyną Kozakiewicz zdobył II miejsce na Mistrzostwach Polski i V miejsce na Mistrzostwach Europy.
Rok 2003 stanowi punkt zwrotny w karierze Adamskiego. Oprócz kolejnego startu w Mistrzostwach Europy (gdzie po raz kolejny jest ósmy) zalicza start w Mistrzostwach Polski w Mińsku Mazowieckim, zdobywając srebrny medal.
W roku 2004 Adamski po raz kolejny bierze udział w Mistrzostwach Polski, które tym razem organizowane są w Białymstoku. Turniej kończy ze złotym medalem w kategorii do 97,5 kg oraz srebrnym krążkiem w kategorii Open. Tego samego roku startuje w Mistrzostwach Europy w Budapeszcie, osiągając VI miejsce.
Przerwa od kulturystyki trwa do 2008 r., kiedy to zdobywa VI miejsce
w zawodach Grand Prix Pepa w czeskiej Opawie. Tego samego roku przystępuje też do Mistrzostw Świata w Bahrajnie w kategorii do 90 kg. Tam również zajmuje VI pozycję. W 2008 r. uczestniczy w zawodach w Zabrzu, które kończy na VI miejscu (kategoria Wszechwag).
W 2010 r. zajmuje X pozycję na Mistrzostwach Świata, którą rekompensuje sobie jeszcze w tym samym roku zdobyciem tytułu Mistrza Polski w kategorii Open.
Rok 2012 to czas, w którym Adam Adamski bierze udział w kilku turniejach,
w których zdobywa:
– VI miejsce – Arnold Amateur Europe (IFBB),
– I miejsce – Norway Open (Trondheim),
– I miejsce – Puchar Polski wszechwag (NAC) oraz
– VII miejsce – Mr. Universe (NAC).
Mariusz Bałaziński urodził się 19 maja 1970 r. w Pabianicach. Kulturysta, masażysta i nauczyciel wychowania fizycznego w jednym. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych zawodników naszego kraju startującym w kategoriach wagowych do 90 kg.
W 2006 r. w Debiutach Kulturystycznych w kategorii 80 kg zajął I miejsce. Był to zwiastun późniejszych sukcesów Bałazińskiego. Tego samego roku przystępuje do startu w Mistrzostwach Polski w tej samej grupie wagowej, zdobywając tytuł Vice Mistrza kraju. Dwa lata później udaje się na Mistrzostwa Świata. Wraca do kraju z brązowym krążkiem.
W 2009 r. zalicza kolejny start Mistrzostwach Świata, gdzie tym razem zdobywa III miejsce. W tym samym roku uczestniczy w Grand Prix Danii oraz kolejnych Mistrzostw Świata, tym razem w Madrycie. W obu turniejach Polak zdobywa srebrny medal.
Rok 2010 rozpoczyna od zajęcia IX miejsca podczas Mistrzostw Polski
w kategorii Open. Następnie uczestnicząc w Mistrzostwach Śląska, zdobywa I miejsce w kategorii 90 kg oraz II miejsce w kategorii Open. Oprócz tego przystępuje do walki o Puchar Świata w kulturystyce, który ma miejsce Budapeszcie. Do kraju wraca z kolejnym srebrem na szyi.
Rok 2011 to kolejne pasmo licznych sukcesów w karierze mieszkańca Pabianic. W tym czasie wygrywa Arnold Classic Amateur Columbus oraz Mr Olympia w Londynie. Oprócz tego zostaje laureatem konkursu Grand Prix Pepa w Sotrawie i zajmuje dwukrotnie IV miejsce w czasie Mistrzostw Świata w Tallinie i Mistrzostw Świata Juniorów i Weteranów w Santa Susana.
W 2012 r. Bałaziński podejmuje decyzję o rezygnacji w zawodach. Oficjalnie z powodu potrzeby regeneracji. Powrót do startu w zawodach następuje rok później. W tym czasie Bałaziński zdobywa podwójne złoto w Grand Prix Pepa w kategoriach 80 kg i Open. Zwieńczeniem jego powrotu jest zajęcie IV miejsca na Mistrzostwach Świata w Australii.
Rok 2014 to kolejne sukcesy na arenie krajowej i międzynarodowej. Sezon rozpoczyna od zajęcia II miejsca na Mistrzostwach Europy. Następnie zostaje brązowym medalistą w kategorii Open podczas turnieju "Kamienna Rzeźba" i Pucharu Polski w Kulturystyce. W dalszej kolejności zdobywa wicemistrzostwo Polski, a na zakończenie przystępuje do walki o tytuł Mistrza Świata. Jednak tym razem zajmuje odległe od podium, XI miejsce.
W 2015 r. Bałaziński z powodzeniem występuje na kolejnych turniejach.
W tym roku aż trzykrotnie zdobywa złoty medal (Herkules – 90 kg i Open oraz Mistrzostwa Śląska – 90 kg), dwa razy srebro (Mistrzostwa Polski – 85 kg i Grand Prix Opola – 90 kg), a także jeden brąz (Mistrzostwa Śląska – Open). Wystartował również na Mistrzostwach Europy, w czasie których zdobył VIII miejsce. Z pewnością jeszcze nie raz przyjdzie nam usłyszeć
o sukcesach tego zawodnika.
Urodzony 19 grudnia 1979 roku w Sieradzu, obecnie mieszkający w Trójmieście. Tam też pracuje jako trener personalny. Debiutancki występ Tomka ma miejsce w 2003 r., kiedy to podczas Debiutów Kulturystycznych zdobywa 2 medale – złoto w kategorii 80 kg oraz srebro w kategorii Open. Tego samego roku przystępuje również do Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych w Słupsku, gdzie deklasuje przeciwników zajmując
I miejsce.
W 2004 r. Bobrowski broni mistrzowskiego tytułu, ponownie wygrywając Ogólnopolskie Zawody Kulturystyczne. Tego samego roku zostaje również laureatem Mistrzostw Polski w kategorii 87,5 kg. Dwa lata później ponownie występuje na Mistrzostwach kraju (tym razem w kategorii 90 kg), gdzie zostaje wicemistrzem Polski.
W 2007 r. przechodzi do wyższej kategorii wagowej (100 kg). W tym też roku ponownie startuje w Mistrzostwach Polski, w których zdobywa II miejsce. Rok ten jest również debiutanckim występem poza granicami naszego kraju. Bobrowski uczestniczy w Mistrzostwach Europy IFBB, gdzie zdobywa IX pozycję.
W 2008 r. nie daje za wygraną i kolejny raz przystępuje do kolejnej edycji Mistrzostw Europy. Tym razem startujący w wyższej kategorii wagowej Bobrowski kończy zawody na VII miejscu. Kolejnymi turniejami, w których bierze udział, są Grand Prix Szwecji i Oslo. Podczas pierwszego z nich Polak zdobywa tytuł Vice Mistrza, natomiast w tym drugim złoto (kategoria 100 kg) oraz srebro (kategoria Open). Następnie wyrusza do Danii, gdzie zostaje srebrnym medalistą Loaded Cup. Ostatnim punktem tego pracowitego roku jest Grand Prix Rypin. Podczas niego nasz reprezentant zajmuje III miejsce.
Kolejny sukces Bobrowskiego przypada na 2010 r., kiedy to podczas Mistrzostw Europy zostaje brązowym medalistą. Dwa lata później występuje na Arnold Amateur Europe, podczas którego zajmuje odległe XII miejsce. Kolejny start Tomasza Bobrowskiego ma miejsce w 2014 r. Wówczas osiąga IV lokatę na Olympia Amateur Europe.
Ostatnie dokonania kulturysty z Sieradza to srebrny medal z tegorocznych Mistrzostw Polski oraz VIII miejsce na Mistrzostwach Europy.
Piotr Borecki to jeden z najmłodszych i najbardziej utytułowanych polskich kulturystów. Mistrz Europy Juniorów oraz wicemistrz Świata Juniorów. Zawodowo – trener personalny wielu zawodników i zawodniczek w Polsce.
Postać powszechnie rozpoznawalna i lubiana. Chętnie dzieli się swoją wiedzą i pasją, co z resztą widać po jego wpisach na oficjalnych profilach na portalach społecznościowych.
Każdego dnia uczy i motywuje do działania. Jest wzorem do naśladowania dla młodego pokolenia polskich sportowców sylwetkowych.
Rafał Borysiuk urodził się 29 września 1981 r. Obecnie mieszkaniec Szczecina. Swoje pierwsze treningi na siłowni rozpoczął w okresie szkoły średniej, i jak sam wspomina, był to czas poświęcony na naukę poprawnego wykonywania ćwiczeń. Swój debiut w zawodach kulturystycznych zaliczał podczas Mistrzostw Województwa Zachodniopomorskiego w Stargardzie Szczecińskim gdzie zajął X miejsce.
Na pierwszy złoty medal Rafał musiał czekać do 2004 r. W tym okresie startuje w Mistrzostwach Województwa Pomorskiego organizowanych w Bytowie, toruńskim Turnieju "Pierwszy Krok" oraz Debiutach Kulturystycznych w Ostrowie Mazowieckim. We wszystkich z nich zdobywa
I miejsce.
Kolejny rok przynosi Rafałowi szansę na prezentację w bardziej prestiżowych zawodach. Sezon rozpoczyna od zdobycia wicemistrzostwa Województwa Pomorskiego. Kolejnym punktem na turniejowej mapie Borysiuka są Mistrzostwa Polski w Warszawie, które kończy na podium (III miejsce). Ostatnim przystankiem jest Grand Prix Vilnius, gdzie zdobywa X miejsce.
Rok 2006 dla Borysiuka zaczyna się bardzo dobrze. Osiąga srebrny medal na Mistrzostwach Polski w Warszawie. Zachęcony sukcesem udaje się na Słowację, gdzie odbywają się Mistrzostwa Europy. Turniej kończy na odległym od podium VI miejscu. Rekompensatą za ten turniej okazują się zawody Grand Prix Pepa w czeskiej Opawie, gdzie Polak zdobywa kolejny
w tym roku srebrny medal.
Rok później dwukrotnie zdobywa IV miejsce (Mistrzostwa Polski w Białymstoku oraz Grand Prix BodyZoi w Belgii) oraz I miejsce na międzynarodowym turnieju Internationale Norddeutsche Meisterschaft
w Hamburgu.
Andrzej Brzeziński urodził się w 1956 roku. Od 9 roku życia zajmuje się sportem wyczynowym. Początkowo trenował pływanie w Olimpii Poznań, potem kajakarstwo w Posnanii Poznań, a następnie kolarstwo w poznańskim Lechu. Jako kolarz startuje w licznych zawodach w kraju i za granicą.
W 1993 r. postanawia sprawdzić swoje siły w kulturystyce. Sześć lat później trafia do TKKF Winogrady (Poznań), by w 2000 r. wystąpić na Debiutach Kulturystycznych, podczas których zdobywa IV lokatę. W tym samym roku bierze udział w Mistrzostwach Polski, zdobywając tytuł Vice Mistrza kraju. Zachęcony sukcesami uczestniczy w Mistrzostwach Świata, na których zajmuje VII miejsce.
Rok 2001 to ponowny start w walce o tytuł Mistrza Polski. Brzeziński poprawia wynik sprzed roku, zdobywając I miejsce. W tym samym roku uczestniczy także w Pucharze Polski, w którym osiąga III pozycję.
Kolejny rok zaczyna się bardzo owocnie: obrona tytułu Mistrza Polski
i poprawa wyniku sprzed 2 lat na Mistrzostwach Świata – III miejsce.
W 2003 r. potwierdza swoją formę i po raz kolejny zdobywa Mistrzostwo Polski i brąz na Mistrzostwach Świata.
Rok 2004 nie pozostawia żadnych złudzeń co do formy Brzezińskiego. Ponownie zdobywa tytuł Mistrza Polski i złoto w kategorii Open. Mistrzostwa Świata kończy na VII miejscu.
W 2006 r. przechodzi do federacji NABBA i kontynuuje pasmo sukcesów, czego dowodem jest V miejsce na Mistrzostwach Świata w Irlandii, II lokata podczas konkursu Mr. Universe w Wielkiej Brytanii oraz IV miejsce na Mistrzostwach Europy w Grecji.
W latach 2007-2008 startuje w Mistrzostwach Świata, podczas których zdobywa odpowiednio VI i III miejsce. Kolejny start w tym turnieju zalicza
w 2010 roku, osiągając brązowy medal.
Rok 2012 rozpoczyna się od podwójnego srebra na Mistrzostwach Świata (WFF WBBF) w kategorii Masters oraz seniorów Extreme Men. Tego samego roku zdobywa również I miejsce podczas Pucharu Polski (NAC).
W 2013 r. czterokrotnie osiąga Mistrzostwo Polski: najpierw w Lęborku (NAC) w kategorii Masters, następnie w Stargardzie Gdańskim (WFF WBBF) w kategorii Masters, Seniorów Extreme Men oraz Open. W tym też roku przystępuje do 45Th Amber Prix International and 2013 WFF WBBF Europe Cup Open, zdobywając I miejsce w kategoriach Masters, Extreme Men oraz Open. Efekt ciężkiej pracy przejawia się uzyskaniem Pucharu Europy. W 2013 r. bierze także udział w WFF WBBF Pro UNIVERSE, podczas którego nie tylko zajmuje I miejsce w kategorii Seniorów, ale również tytuł Mister Universe Over All Winner.
W tym samym roku uzyskuje V pozycję na zawodach Amber Prix Olympia. Rok później ten sam konkurs kończy na IV miejscu.
Paweł Brzózka urodził się 25 listopada 1968 r. w Łodzi. Sportową pasję rozpoczął od piłki nożnej. Karierę w kulturystyce podjął w wieku 17 lat dzięki Wiesławowi Czerskiemu, przyjacielowi rodziców.
Debiutancki występ Brzózki miał miejsce na turnieju o tytuł "Najlepszego Kulturysty Klubu Raj", na którym zdobył III miejsce. Kolejnym sukcesem było III miejsce na Mistrzostwach Polski Juniorów. Na pierwszy sukces Brzózki na arenie międzynarodowej trzeba było czekać do roku 1993. Wtedy to wraz Ewą Kryńską zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata w Fitnessie odbywających się w Warszawie. Niespełna 3 lata później zdobył kolejne złoto w trakcie Mistrzostw Europy w kategorii +90 kg (Konstanca, Rumunia).
Kolejne tytuły Mistrza Świata odnotował po raz kolejny w parze z Ewą Kryńską – w 1999 r. na zawodach w Polsce i Australii oraz w 2000 r. ponownie w ojczyźnie. Kolejnym sukcesem był srebrny medal na Mistrzostwach Świata w Egipcie, gdzie Paweł wystartował w kategorii lekkociężkiej. Rok później na tych samych zawodach uplasował się na
III pozycji. Ostatni występ Brzózki miał miejsce w Budapeszcie w 2004 r. Zwieńczeniem jego kariery był złoty medal w kategorii +95 kg. Warto również dodać, że Paweł Brzózka w latach 90-tych stanowił trzon kadry Polski w kulturystyce.
Mateusz Burdzy urodził się 2 września 1985 roku w Stargardzie Szczecińskim. Treningi rozpoczął w wieku 16 lat. Przed kulturystyką uczestniczył w zawodach strongmenów, podczas których osiągał znaczne sukcesy. Na jednym z nich, w 2008 roku w Policach, spotkał Rafała Borysiuka, który rok później został jego trenerem, i który pomagał mu
w przygotowaniach kulturystycznych.
Rok 2010 przynosi Mateuszowi pierwszy sukces w postaci I miejsca
w Debiutach Kulturystycznych w Ostrowie Mazowieckim (kategorie +90 kg
i Open). Na kolejnym ważnym turnieju – II Otwartych Mistrzostwach Pomorza w kategoriach +90 kg i Open (2012 r.) staje na najwyższym miejscu podium. W tym samym roku Burdzy startuje w Mistrzostwach Polski, na których zdobywa złoty medal (kategoria +100 kg) i srebro (kategoria Open). Jeszcze w tym roku przeprowadza się do Milanówka pod Warszawą.
W 2013 r. następuje znaczny przełom w karierze. Jego początkiem jest zajęcie I miejsca w kategorii Open w trakcie Międzynarodowych Mistrzostw Polski federacji IBFA. Kolejne podium w tej samej kategorii zdobywa
w czasie Baltic Championship NAC. Gdy federacja NAC organizuje Międzynarodowe Mistrzostwa Polski, Mateusz kończy zawody ze srebrem. Rok kończy z brązowym medalem na turnieju Ms. & Mr. Universe
w Hamburgu. Warto również nadmienić, że od 2013 r. jego trenerem jest Joanna Piotrkowicz – żona słynnego Roberta.
Mateusz Burdzy nie uczestniczy w zawodach organizowanych przez federację IFBB w Strzegomiu. Powodem wykluczenia z weryfikacji jest jego wcześniejszy udział w konkursach organizowanych przez NAC.
Rok 2015 przynosi Mateuszowi kolejne tytuły. Na dzień opracowywania artykułu Burdzy osiągnął I miejsce w kategorii +100 kg i II miejsce w kategorii Open na Mistrzostwach Śląska w Kulturystyce i Fitnessie. Oprócz tego został zwycięzcą zawodów kulturystycznych Herkules w Kunicach (kategoria +90 kg) oraz srebrnym medalistą kategorii Open.
Robert Burneika urodził się 8 lipca 1978 r. w litewskiej Olicie. Aktualnie mieszka w Warszawie. Pierwszym poważnym turniejem w jego karierze były Mistrzostwa Litwy, w których jako dziewiętnastolatek zdobył V miejsce. Prawdziwe sukcesy rozpoczęły się wraz z emigracją do Stanów Zjednoczonych, kiedy Robert miał 21 lat.
W 2005 roku rozpoczyna epizod w zawodach Strongman, jednak po niespełna 2 latach decyduje się wrócić do kulturystyki. Rok 2006 przynosi Robertowi II miejsce w NPC Northeastern Tournament of Champions, złoty medal w NPC East Coast Bodybuilding Championships i NPC Eastern USA Bodybuilding Championships. Dwa lata później zajmuje VII pozycję w NPC USA Bodybuilding Championships oraz VI miejsce IFBB North American Bodybuilding Championships.
Rok 2009 rozpoczyna się dla Burneiki bardzo obiecująco – zdobywa złoty medal na NPC Atlantic States Bodybuilding Championships. Kolejne nagrody w tym czasie to: III miejsce w trakcie NPC USA Bodybuilding Championships oraz srebro podczas NPC National Bodybuilding Championships.
W 2010 r. Burneika wygrywa National Bodybuilding Championships oraz zdobywa IV pozycję w trakcie USA Bodybuilding Championships. Rok później przystępuje do IFBB New York Pro zdobywając V miejsce, VII lokatę w trakcie IFBB Tijuana Pro oraz odległe XVI miejsce w konkursie Mr. Olympia.
W 2013 r. Robert Burneika zajmuje XVI miejsce w trakcie IFBB Evls Prague Pro. W kolejnym roku przystępuje do turnieju IFBB Dubai Pro, osiągając
VI lokatę oraz VII miejsce w trakcie Nordic Pro Championships w Finlandii.
Mariusz Czerniewicz urodził się 28 września 1989 r. w Olsztynie. Zawodnik kadry narodowej w kulturystyce i fitness, fitness model oraz inżynier budownictwa. Od roku 2010 r. jest twarzą magazynu Men’s Health.
Pierwszy poważny sukces Czerniewicza przypada na 2012 r., kiedy to zdobywa podwójne złoto podczas Mistrzostw Polski i Mistrzostw Europy (kategoria kulturystyka – junior open class). W roku 2013 sięga po kolejne mistrzowskie tytuły w kategorii Men’s physique: począwszy od Pucharu Polski, przez Pepa International Grand Prix i Mistrzostwa Europy, a skończywszy na II miejscu w Mistrzostwach Świata i I miejscu w IFBB Ben Weider Diamond Cup. Rok później federacja IFBB honoruje Mariusza PRO CARD za liczne osiągnięcia w kategorii Men’s physique division.
W taki oto sposób Mariusz Czerniewicz tworzy historię. Jako pierwszy
i jedyny dotąd Polak startujący w Men's physique dołącza do elitarnej IFBB PRO LEGUE. Swój debiut zalicza na przełomie 2014/2015 r.
Roland Cziurlok urodził się w 30 listopada 1967 r. w Opolu. To zawodnik sportów kulturystycznych, który przez całą swoją karierę reprezentował drużynę Niemiec. W 1982 r. opuścił ojczyznę, by rozpocząć treningi na siłowni.
W latach 1991-1993 występuje na Mistrzostwach Świata federacji IFBB, podczas których zdobywa odpowiednio: VII, II i I miejsce. W 1994 r. Cziurlok startuje w trzech edycjach turnieju Grand Prix (Francja, Niemcy i Włochy),
w czasie których zajmuje zawsze tą samą, V pozycję. Tego samego roku zalicza start w konkursie Mr Olympia, który kończy z dalekim XVIII miejscem.
W 1995 r. Cziurlok występuje na Night of Champions. Tam po raz kolejny zajmuje V lokatę. Kolejny rok rozpoczyna od zajęcia VII miejsca na Arnold Classic. Następnie uczestniczy w zmaganiach na turniejach Grand Prix
w Niemczech i Hiszpanii, podczas których zajmuje odpowiednio IX i XII miejsce. Bierze również udział w Mr Olympia, na których poprawia swój wynik zajmując XII lokatę. Zwieńczeniem owocnego w turnieje roku jest zajęcie IV pozycji podczas konkursu San Jose Pro Invitational.
Kolejne lata potwierdzają spadek formy reprezentanta Niemiec. W 1998 r. zajmuje X pozycję na Arnold Classic. Dwa lata później plasuje się na XVI pozycji podczas Night of Champions, a w 2001 roku Toronto Pro Invitational kończy na XVIII miejscu.
Od tego momentu życie Rolanda Cziurloka staje się bardzo ciężkie. Najpierw doznaje poważnej kontuzji, która wyklucza go ze sportowej rywalizacji. Następnie interesuje się biznesem narkotykowym, co skutkuje problemami z prawem. Niemniej forma Cziurloka w czasach jego świetności nie pozostawia złudzeń, że był on bardzo dobrym zawodnikiem.
Początek przygody Sławka z siłownią przypada na rok 1997. Głównym powodem zainteresowania się zdrowym stylem życia oraz sportową sylwetką był on sam, a dokładniej jego wymiary. Daczkowski ważył wówczas 105 kg przy wzroście 163 cm. O pomoc poprosił swojego sąsiada - Grzegorza Ozgę. Pomimo początkowych trudności, efekty i postępy Sławomira zaczęły być coraz bardziej zauważalne. Wraz z nimi powoli zaczął rodzić się pomysł występu na zawodach kulturystycznych.
W ten właśnie sposób, za namową swojej żony, trafił na Debiuty Kulturystyczne w 2002 r. Wtedy to w Bydgoszczy udaje mu się zdobyć podwójne złoto (kategorie 75 kg i Open). Tego samego roku startuje również w Ogólnopolskich Zawodach Kulturystycznych w Słupsku, na których zajmuje I miejsce, lecz tym razem w kategorii 80 kg.
Ostatnim turniejem są Mistrzostwa Polski, w których w kategorii 70 kg ponownie triumfuje na najwyższym miejscu na podium. W 2003 r. przystępuje do wyższej kategorii wagowej w tym turnieju (75 kg), w której zdobywa srebro. Kolejny start Daczkowskiego przypada na rok 2005, kiedy to w Warszawie zajmuje IV pozycję.
Rok później, po raz kolejny w Warszawie, Sławek znów próbuje powalczyć
o tytuł mistrza. Turniej jednak ponownie kończy na IV miejscu. Na co dzień pracuje jako instruktor w częstochowskiej siłowni. Za swój sportowy wzór
i ideał uważa siedmiokrotnego Mr Olimpia – Doriana Yates.
Mirosław Daszkiewicz jest uznawany za czołowego zawodnika polskiej kulturystyki. Urodzony 1 stycznia 1960 roku w Żaganiu. Sportową pasję Mirka rozbudziła piłka ręczna oraz pływanie. Kulturystyka pojawiła się
w trakcie nauki w szkole średniej.
Debiut Daszkiewicza miał miejsce na zawodach Herkules, w których zajął I miejsce. Kolejnym etapem w jego życiu była przeprowadzka do Lubina, gdzie rozpoczął bardziej profesjonalne treningi w klubie Tridon.
W 1985 r. Daszkiewicz przystępuje do debiutanckiego startu na Mistrzostwach Polski. Zajmuje na nich V miejsce. Pomimo to talent Mirosława zostaje doceniony. Rok później dostaje możliwość zakwalifikowania się do reprezentacji narodowej. W tym samym roku zalicza występ na Mistrzostwach Europy, na których zdobywa IX miejsce.
Debiut na Mistrzostwach Świata w Madrycie w 1987 r. kończy na VIII pozycji. Poprawia swój ubiegłoroczny wynik z Mistrzostw Europy uzyskując IV lokatę.
Rok później ponownie uczestniczy w Mistrzostwach Europy, na których tym razem udaje się wywalczyć srebrny medal. W 1989 r. podczas tej samej imprezy zdobywa upragnione złoto. W tym też roku bierze udział w Mistrzostwach Świata, osiągając VI pozycję i w turnieju World Games zajmując II miejsce.
Pomimo zajęcia VI miejsca na Mistrzostwach Świata w 1990 r. Daszkiewicz wytrwale dąży do zdobycia tytułu mistrzowskiego. Udaje mu się to w wieku 31 lat (1991 r.), kiedy to uzyskuje złoty medal na Mistrzostwach Świata
w Katowicach.
W 1992 r. przystępuje do zawodów w turnieju Mr. Olympia, gdzie zajmuje XVI pozycję, podobnie jak legendarny Ronnie Coleman. Rok 1993 jest ostatnim sezonem Daszkiewicza w karierze. W tym też roku Polak zalicza dwukrotnie występ na imprezie Grand Prix. Pierwsza miała miejsce w Finlandii, gdzie zdobył VIII miejsce, a druga we Francji, na której uplasował się na XI pozycji.
Rafał Domin urodził się 9 sierpnia 1990 r. w miejscowości Ozimek koło Opola. Przed przygodą z kulturystyką grał w piłkę nożną przez około 6 lat. Zainteresowanie sportami sylwetkowymi pojawiło się u niego mniej więcej
w wieku 18 lat. Jego idolem z młodzieńczych czasów był Ronnie Coleman.
Początek kariery kulturystycznej Rafała przypada na rok 2011. Wtedy to debiutuje na Mistrzostwach Polski Juniorów w Zabrzu w kategorii do 75 kg, na których zdobywa I miejsce. Tego samego roku dostaje możliwość występu na Mistrzostwach Świata w Santa Susanna (kategoria Junior – do 75 kg), gdzie zajmuje wysokie IV miejsce. Rok później uczestniczy po raz kolejny w Mistrzostwach Polski. Nie udaje się obronić mistrzowskiego tytułu. Wywalcza brązowy medal.
Przerwa w występach trwa do 2015 r., kiedy to Domin przystępuje do Mistrzostw Śląska. Już jako senior udaje mu się wywalczyć srebrny medal
w kategorii 80 kg. Podczas Mistrzostw Polski zdobywa tytuł Vice Mistrza
w kategorii 80 kg. Ostatnim konkursem w jakim bierze udział w 2015 r. są Mistrzostwa Europy. Startując w kategorii 75 kg, kończy plebiscyt na III miejscu.
Filleborn jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych zawodników polskiej kulturystyki. W latach 80. był czterokrotnie złotym medalistą Mistrzostw Polski (1982, 1985, 1986, 1990). Oprócz tego dwukrotnie reprezentował kraj na Mistrzostwach Świata federacji IFBB, gdzie zajmował V pozycję (1986 oraz 1991).
Co więcej, obejmuje on stanowisko prezesa Polskiego Związku Kulturystyki
i Trójboju Siłowego, dzięki czemu nadal jest związany ze sportami siłowymi oraz promocją tej dyscypliny w naszym kraju.
Jerzy Furmanek ze sportem związany jest od najmłodszych lat. W szkole podstawowej był reprezentantem szkoły w czwórboju lekkoatletycznym.
W międzyczasie próbował swoich sił jako zawodnik piłki koszykowej, siatkowej i ręcznej. Kolejnym krokiem były występy w MKS Krakus,
a następnie w KS Hutnik, gdzie startował w biegach na 100 i 200 m. Dopiero w klasie maturalnej został namówiony na sporty sylwetkowe i kulturystykę.
Momentem, który ostatecznie spowodował zainteresowanie Furmanka dyscypliną kulturystyczną, były zawody Polska-Czechosłowacja w krakowskim Teatrze Rozmaitości. Moment ten zdopingował Jerzego do rozpoczęcia ćwiczeń na prowizorycznej siłowni. Roczne treningi okazały się przynosić wymierny efekt. Podczas swoich pierwszych zawodów (do których namówił go Jarosław Florek) w Domu Młodego Robotnika w Nowej Hucie, gdzie zdeklasował swoich konkurentów wyciskając 160 kg.
Zachęcony sukcesem przystąpił do kolejnych konkursów, takich jak np. Puchar Gazety Krakowskiej czy Zawody Polski Południowej. Kolejnym etapem w życiu Jerzego była edukacja w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych. Tam został wdrożony do sekcji podnoszenia ciężarów. Szybko został zauważony, dzięki czemu mógł od II roku studiów uczestniczyć w kolejnych turniejach. Mowa tu między innymi o Pucharze Trybuny Ludu (na którym był obecny m.in. Peter Stach) czy Pucharze Śląska.
Zwieńczeniem jego kulturystycznej kariery były pierwsze oficjalne Mistrzostwa Polski w Kulturystyce, które odbywały się w krakowskiej Filharmonii. Zawody miały charakter dwuboju, w którym oceniano wyciskanie oraz sylwetkę. W pierwszym etapie Furmanek osiągnął wynik 185 kg, deklasując pozostałych. Jak sam stwierdza "sylwetkowo nie byłem najlepszy, natomiast nadrabiałem siłą". Zdobywając I miejsce, jako pierwsza osoba zostaje oficjalnym Mistrzem Polski w kategorii ponad 173 cm.
Powrót na sportową arenę ma miejsce w 1990 r. Zostaje zaproszony przez Wiesława Wnęka na II Oficjalne Mistrzostwa Polski w Bielsku-Białej
w Wyciskaniu Sztangi Leżąc. Podczas turnieju zostaje niespodziewanie wywołany przez organizatora w celu demonstracji swojej siły. Furmanek po raz kolejny nie pozostawił złudzeń co do swoich umiejętności i kolejny raz nie daje szans rywalom – uzyskuje wynik 185 kg. Od tego czasu stwierdza, że ta dyscyplina będzie jego. Oficjalny początek kariery "wyciskacza" datuje na 1993 r.
Nie sposób zliczyć i wymienić wszystkich osiągnięć Furmanka. W 1994 r. już jako zawodnik klubu Champion Kraków, rozpoczyna swoją przygodę ze sztangą. Zajmuje I miejsce podczas III Oficjalnych Mistrzostw Polski
w Wyciskaniu Sztangi Leżąc w Pułtusku. Tym razem poprawia swój ubiegłoroczny wynik, wyciskając 200 kg. Rok później podczas czwartej edycji tego samego turnieju w Kamiennej Górze Furmanek zajmuje II miejsce, wyciskając 207,5 kg.
W 1997 r. znowu triumfuje ze złotym medalem, gdzie jako reprezentant krakowskiego Relax Body Club wyciska 220 kg podczas VI edycji Mistrzostw Polski w Wyciskaniu Leżąc w Tomaszowie Lubelskim. Rok później pojawia się ponownie w Pułtusku na VII Mistrzostwach Polski. Tam poprawia swój ubiegłoroczny wynik i dzięki wyciśnięciu 225 kg znowu zajmuje najwyższe miejsce na podium.
Furmanek jest jednym z najlepszych zawodników w historii polskiego sportu. Jego dorobek stanowią 22 medale z Mistrzostw Świata (w tym 5 złotych) oraz Mistrzostw Europy (z czego 9 jest złotych). Turnieje, w jakich uczestniczył, rozgrywały się między innymi w Austrii, Finlandii czy Szwecji. Oprócz tego posiada aż 18 nagród za udział w Mistrzostwach Polski. Co więcej, aż pięć razy ustanowił rekord świata w tej dyscyplinie. Jego najwyższy wynik w zawodach wynosi 270 kg, a podczas treningu 300 kg. Na koniec warto również dodać, że jest jednym z nielicznych polskich kulturystów uhonorowanych "Certificate of Merit", najwyższym wyróżnieniem federacji IFBB.
"Zawsze byłam zaangażowana w różne aktywności: taniec, pływanie jazda konna" – tak o sobie mówi Dorota Galińska. W swojej karierze sportowej przez ponad 10 lat była instruktorką aerobiku. Nadszedł jednak moment, kiedy postanowiła zrobić coś tylko i wyłącznie dla siebie i własnej satysfakcji. Kariera sportowa Doroty rozpoczęła się od treningów fitnessu gimnastycznego.
W 2003 r. zalicza udany występ podczas Debiutów w Ostrowie Mazowieckim, gdzie jako nowicjusz zdobywa I miejsce. Tego samego roku, ponownie w Ostrowie Mazowieckim, Dorota przystępuje do Międzynarodowego Pucharu Polski. W tym też konkursie zdobywa
IV miejsce. W latach 2004-2006 odnosi liczne zwycięstwa w krajowych zawodach (chronologicznie: II miejsca w Pucharze Polski – Kraków 2004,
I miejsce w Mistrzostwach Śląska – Gliwice 2005, Wicemistrzostwo Polski – Mińsk Mazowiecki 2005, II miejsce w Pucharze Polski – Zabrze 2006).
W 2007 r. Galińska broni tytułu Vice Mistrza kraju na zawodach
w Białymstoku. W tym samym roku przystępuje do walki za granicą. Pierwszym konkursem są Mistrzostwa Europy (Serbia), gdzie zajmuje
IX pozycję. Drugim turniejem jest Grand Prix Body Zoi (Belgia), na którym triumfuje zdobywając I miejsce.
W 2008 r. podtrzymuje swoją zwycięską passę i zdobywa Mistrzostwo Polski podczas zawodów w Płońsku. W tym samym roku bierze udział
w Mistrzostwach Europy w Macedonii, gdzie poprawia swój ubiegłoroczny wynik i zajmuje V pozycję.
Od roku 2009 rozpoczyna treningi z Robertem Kurzawą i decyduje się na start w fitnessie sylwetkowym. Pomimo sporego doświadczenia
z poprzednich konkursów, Dorota jest debiutantką w nowej dyscyplinie. Okazuje się, że zawodniczka nie dostrzega w tym zbyt dużego problemu
i rozpoczyna swoją karierę od podwójnego mistrzostwa – najpierw na Mistrzostwach Polski w Ostrołęce, a następnie na Grand Prix Sopotu.
W latach 2010-2011 broni tytułu mistrza kraju (odpowiednio Golub-Dobrzyń oraz Częstochowa). Na zawodach w Częstochowie dodatkowo wygrywa złoty medal w kategorii Open. W 2011 r. zostaje finalistką Mistrzostw Europy, na których zdobywa V pozycję.
Kolejny występ Doroty Galińskiej przypada na rok 2014, kiedy to zdobywa kolejny tytuł Vice Mistrza Polski podczas imprezy w Kielcach. Tego samego roku bierze również udział w Mistrzostwach Polski w Kaliszu organizowanych przez federację NAC. Zdobywa na niej złoty medal.
W 2015 r. Galińska broni tytułu Vice Mistrza (ponownie w Kielcach) oraz zostaje finalistką Mistrzostw Świata (NAC) w Warszawie, osiągając po raz kolejny V miejsce.
Paweł Giłka urodził się 15 marca 1977 r. Jest nie tylko polskim kulturystą, ale wieloletnim praktykiem sportów siłowych. Jak sam wspomina, treningi
z ciężarami rozpoczął w 1993 r. w gdańskim klubie "Portowiec". Przygotowania przebiegały pod okiem Grzegorza Zielińskiego. Cztery lata później rozpoczął swoją przygodę z wyciskaniem sztangi leżąc. Jego pierwszym trenerem był Tadeusz Filar. Następnym – legendarny Jan Łuka.
Swój debiut zaliczył na Mistrzostwach Polski w 1998 r. w Policach, gdzie jako junior zdobył IV pozycję. Rok później Giłka startuje w Otwartych Mistrzostwach Sopotu gdzie ponownie zajmuje IV miejsce.
W 2000 r. ponownie próbuje swoich sił w Sopocie i tym razem zdobywa srebro. W tym samym roku startuje w Mistrzostwach Polski
w wyciskaniu, gdzie zdobywa wymarzone złoto.
Kolejny start przypada na 2001 r. i Lębork, gdzie dwukrotnie zostaje laureatem w kategorii Open (wyciskanie na ławce i siłowanie na rękę). Następny rok jest równie udany co poprzednie. Zaczyna od zajęcia III miejsca na Otwartych Mistrzostwach Warszawy. Następnie zdobywa srebrny medal w Pucharze Polski, a rok kończy z wygraną w turnieju w Lęborku.
W 2003 r. Paweł zajmuje IV miejsce podczas Mistrzostw Polski Seniorów
w Warszawie oraz II miejsce podczas kolejnej edycji konkursu w Lęborku. Rok później Paweł przystępuje do Otwartych Mistrzostw Warszawy, podczas których zdobywa III miejsce. Ponownie startuje w Mistrzostwach Polski, gdzie w kategorii do 90 kg zdobywa III miejsce. W tym samym roku Giłka próbuje po raz pierwszy swoich szans w kulturystyce. W grudniu po raz kolejny pojawia się w Lęborku, gdzie startuje w konkursie kulturystycznym, w którym bez problemu zdobywa I miejsce w swojej kategorii wagowej oraz w kategorii Open.
Powrót Pawła do sportu przypada na listopad 2005 r., kiedy to rozpoczyna systematyczne treningi w miejscu, w którym zaczęła się jego kariera – klubie "Portowiec". Ponownie pod okiem Grzegorza Zielińskiego bierze udział
w kilku regionalnych imprezach. W 2006 r. zdobywa jeden srebrny medal (XX Ogólnopolskie Zawody Kulturystyczne w Słupsku – kategoria do 80 kg), i aż cztery złote (II Otwarte Zawody Kulturystyczne Ziemi Puckiej Żelistrzewo – kategoria do 90 kg, Debiuty PZKFITS Ostrów Mazowiecki – kategoria do 90 kg, VIII Otwarte Mistrzostwa Województwa Pomorskiego w Kulturystyce – kategoria do 90 kg oraz XXX Mistrzostwa Polski w Kulturystyce – kategoria do 80 kg).
Obecnie Giłka nie występuje w zawodach kulturystycznych. Jego planem jest start w Mistrzostwach Świata w kulturystyce weteranów w 2017 r. Oczywiście celuje tak jak większość pasjonatów sportu – na najwyższe miejsce podium.
Marian Glinka urodził się 1 lipca 1943 r. w Warszawie. Swoją przygodę sportową rozpoczął dość przypadkowo, gdy podczas jednej z bójek został zauważony przez asystenta Feliksa Stamma. Mężczyzna zaproponował Marianowi treningi bokserskie. Niedługo potem zaczął próbować swoich sił
w zapasach. Dzięki tej dyscyplinie zaczął interesować się kulturystyką.
Miejscem treningów był jeden z najstarszych klubów w Polsce TKFF "Syrenka", który godnie reprezentował na licznych imprezach kulturystycznych (w tym m.in. w Sopocie, które było miejscem nieoficjalnych Mistrzostw Polski).
Glinka był trzykrotnym Mistrzem Polski w kulturystyce, a także pięciokrotnym Mistrzem Świata Weteranów w sportach siłowych. Stanisław Zakrzewski, prekursor kulturystyki w Polsce, określał Mariana jako "czołowego kulturystę Polski w latach 1962-1970, który posiadał piękną sylwetkę."
W roku 1963 Glinka porzuca karierę zawodnika i rozpoczyna naukę zawodu aktora. Znakomita kariera aktorska zostaje przerwana 23 czerwca 2008 r. Umiera na raka trzustki. Pośmiertnie zostaje odznaczony odznaką honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej".
Paweł Głuchowski urodził się 6 września 1989 r. w Siedlcach. Jego przygoda ze sportem rozpoczęła się od treningów w dyscyplinach zespołowych. Z biegiem czasu rozpoczął uprawianie sportów walki jak Kick-Boxing czy Muay Thai, jednak ta przygoda została przerwana przez kontuzję. Dzięki temu zainteresował się kulturystyką.
W 2011 r. po raz pierwszy miał wziąć udział w Akademickich Mistrzostwach Polski w Kulturystyce i Fitnessie. Niestety ze względu na odwołanie tej edycji zawodów, jego debiutancki występ został przesunięty na rok 2012. Wtedy to pod patronatem Tomasza Błaziaka, zajął IV miejsce w kategorii do 80 kg.
W 2013 r. wystartował w Mistrzostwach Polski IFBB. Dzięki własnej ciężkiej pracy oraz opiece Akopa Szostaka osiągnął swój pierwszy, poważny sukces – wicemistrzostwo Polski w kulturystyce klasycznej do 175 cm.
Jednak 2014 r. przyniósł największe osiągnięcia Pawła w sportach sylwetkowych. Oprócz zdobycia III miejsca w Mistrzostwach Polski WBFF kategorii Atletic oraz kolejnego wicemistrzostwa Polski NAC w kategorii Kulturystyka klasyczna powyżej 175 cm może pochwalić się sukcesami na arenie międzynarodowej. To właśnie w 2014 r. zdobył tytuł oraz złoty medal Mr. Universe w kategorii Performance. Również w tym roku Paweł wraz z Arturem Kozłowskim zorganizowali jedną z pierwszych i niezależnych federacji zawodów kulturystycznych w naszym kraju – mowa tu o Open Championship Siedlce. W 2015 r. wypracował tytuł Mistrza Europy.
Piotr Głuchowski urodził się 7 listopada 1971 r. w Kaliszu. Jest jedną z ikon polskiej kulturystyki. Jak sam twierdzi, początek jego przygody z kulturystyką przypada na 12 października 1987 r.
Swój debiut zaliczył w 1991 r., zdobywając II miejsce w Debiutach w kategorii do 80 kg. W 1994 r. zdobył I miejsce jako senior w Mistrzostwach Polski w kategorii do 90 kg. Rok później stanął na podium w trakcie Mistrzostw Europy w tej samej kategorii. W 1995 r. podczas Mistrzostw Świata zdobył VII miejsce.
W 1996 r. Głuchowski broni uprzednio zdobytego tytułu Mistrza Europy. Lata 1997–2000 to kolejna próba uzyskania tytułu Mistrza Świata, które jednak kończą się niepowodzeniem ('97 – IV miejsce, '99 – V miejsce i w roku 2000 srebrny medal).
W 2001 r. podczas swojego następnego podejścia do zdobycia rangi Mr. Universe zostaje zdyskwalifikowany. Dopiero w 2005 r., niczym feniks
z popiołów, Piotr odradza się na arenie międzynarodowej. Rok ten obfituje
w trzykrotne wyjście na podium w trakcie zawodów federacji NABBA,
w trakcie Mistrzostw Europy oraz na Mistrzostwach Świata. Głuchowski jest również wielokrotnym mistrzem Polski. Był także trenerem kadry Polski.
Urodzony 7 stycznia 1975 r. absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Akademii Wychowania Fizycznego. Oprócz kulturystyki pracuje jako trener personalny, dietetyk i instruktor sztuk walki. Przez długi czas obejmował stanowisko zastępcy magazynu "Muscular Development". Ze sportem jest związany od ponad 20 lat. Do sportów siłowych i sylwetkowych trafił po uprzednim trenowaniu kick-boxingu.
Pierwszy start Bartosza w Mistrzostwach Polski przypada na rok 2006, kiedy to w kategorii 100 kg zajmuje II miejsce. W 2008 r. ponownie staje do walki
o tytuł Mistrza Polski, lecz tym razem kończy turniej na III pozycji. Rok później broni swojego ubiegłorocznego tytułu i ponownie zdobywa brązowy medal.
2010 r. stanowi początek wielkich sukcesów Gurana. Na Otwartych Mistrzostwach Pomorza w Kulturystyce zdobywa srebro w kategorii +90 kg. W 2011 r. Bartosz rozbija "bank z medalami". Trzykrotnie staje na najwyższym miejscu na podium – dwukrotnie podczas Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych (kategorie +90 kg i Open), a także na Mistrzostwach Niemiec Wschodnich (kategorii +100 kg).
Debiut na arenie międzynarodowej zachęca go do startu w kolejnych zawodach. W 2012 r. zdobywa kolejne złoto, tym razem na konkursie Rotterdam Open (kategoria 100 kg). Guran rozpoczyna 2013 r. od turnieju Sandefiord Open, gdzie zdobywa brązowy medal w kategorii 100 kg.
Kolejny start w Hi-tec Grand Prix skutkuje podwójnym złotem – Bartosz deklasuje rywali w kategorii 90 kg oraz Open. Ostatnim turniejem, w którym bierze udział w 2013 r., są Mistrzostwa Polski, podczas których zdobywa srebrny medal.
Następnym przystankiem jest rok 2015 i ponowny start w Mistrzostwach Polski. Niestety tym razem w kategorii 100 kg Guran zdobywa V pozycję. Pocieszeniem jest brązowy medal podczas IFBB International Austrian Championship. W kategorii +95 kg. Obecnie Bartosz przygotowuje się do startu w tegorocznych mistrzostwach Arnold Classic Europe, które odbędą się we wrześniu 2015 r.
Renata Jabłońska to prywatnie żona Marcina Jabłońskiego, byłego Mistrza Polski w superciężkiej kulturystyce, który to jest jednocześnie jej trenerem. Początek kariery Renaty przypada na rok 1998, kiedy to wspólnie
z Marcinem rozpoczęła treningi.
Po ponad 10 latach ciężkiej pracy debiutuje na zawodach w Ostrowie Mazowieckim gdzie wygrywa turniej w kategorii Bodyfitness +163. Tego samego roku Renata zdobywa również tytuł Mistrza Polski w trakcie rozgrywek w Płońsku oraz debiutuje na międzynarodowych zawodach. Podczas Mistrzostw Europy w Macedonii zdobywa IV pozycję, a na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii VI miejsce. Zakończeniem tego obfitego
w sukcesy roku jest srebro w Pucharze Polski oraz V miejsce podczas Pucharu Świata w Rosji.
Zachęcona sukcesami Renata Jabłońska przystępuje do kolejnych zmagań. Rok 2009 rozpoczyna od podwójnego złota – najpierw na Mistrzostwach Polski w Ostrołęce, a następnie na Mistrzostwach Europy w Bratysławie. Kolejnym przystankiem na konkursowej mapie Renaty są Mistrzostwa Świata Como we Włoszech, podczas których Polka poprawia swój ubiegłoroczny wynik i zajmuje IV pozycję. Następnie występuje na Grand Prix Pepa w czeskiej Ostrawie zdobywając brąz, a potem srebro podczas Mistrzostw Świata w Kulturystyce i Fitness w Białymstoku. Zwieńczeniem kariery Renaty jest II miejsce podczas Grand Prix w Tarnobrzegu.
Renata Jabłońska jest z wykształcenia fizjoterapeutką. Potwierdza to duża liczba kursów i szkoleń, jakie ukończyła. Obecnie wraz ze swoim mężem prowadzą klub Retrobody, gdzie wspólnie zajmują się promowaniem
i pomocą w sportach sylwetkowych.
Adam "Jabi" Jabłoński rozpoczął swoją sportową przygodę od jazdy na rowerze. Hobby to trwało do momentu wypadku, w którym jego sprzęt uległ zniszczeniu. Jak sam wspomina, "brak aktywności zaczął wpływać na moją sylwetkę i samopoczucie, zacząłem tyć na brzuchu, po prostu źle wyglądać". Jakiś czas po tym zaczął interesować się ćwiczeniami na siłowni. Zmotywował go do nich jeden z jego znajomych.
Początek pasji do sportów siłowych i sylwetkowych przypada na okres szkoły średniej. Z biegiem czasu poszerzył on swoją wiedzę oraz zwiększył kontakty w "branży kulturystycznej". Po 9 latach owocnej pracy poznał Tomasza Lecha i Dawida Gelera, którzy namówili go do rozpoczęcia przygotowań na zbliżające się Debiuty Kulturystyczne. W 2012 r. na wyżej wspomnianych zawodach Jabłoński debiutuje, osiągając V pozycję. Jeszcze tego samego roku, zachęcony swoim sukcesem, przystępuje do VII Pucharu Ziemi Puckiej, który kończy na III miejscu.
W 2013 r. liczba konkursów, w których bierze udział, znacząco się zwiększa. Najpierw zdobywa srebro podczas IV Otwartych Mistrzostw Pomorza
w Kulturystyce i Fitness, następnie debiutuje na XXXVI Mistrzostwach Polski, osiągając piąty wynik, a sezon kończy srebrem podczas XXVI Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych w Słupsku.
Kolejny rok przynosi Jabłońskiemu kolejne tytuły. Ponownie startuje
w Pucharze Ziemi Puckiej, gdzie tym razem zdobywa tytuł Vice Mistrza. Na kolejnej edycji Mistrzostw Polski, Adam kończy turniej na VII pozycji. Ostatnim przystankiem są Otwarte Mistrzostwa Pomorza, gdzie w kategorii 90 kg zdobywa brązowy medal.
Marcin Jabłoński urodził się w Busku-Zdroju. Jak sam wspomina, początek jego sportowej przygody przypada na okres szkoły podstawowej. Pierwsze dyscypliny, jakie zaczął uprawiać, to karate kyokushin oraz wędkarstwo rzutowe. Jednym z głównych powodów zainteresowania kulturystyką był on sam. Jako dziecko bardzo często chorował, w tym między innymi na krzywicę. W 1989 r. rozpoczął treningi na siłowni, które na zawszy odmieniły jego życie.
W 1991 r. wystartował w zawodach wyciskania sztangi leżąc, które miały miejsce w Kielcach. Dzięki pokaźnemu wynikowi (145,5 kg) zdobył zainteresowanie Wojciecha Kardynalskiego, ówczesnego trenera kieleckiego klubu "Tęcza". Za namową swojego opiekuna rozpoczął treningu do Otwartych Mistrzostw Województwa Kieleckiego w Kulturystyce. Jego debiutancki występ pozwolił mu na zdobycie pierwszego miejsca w kategorii +80 kg Junior. Udany debiut Marcina był zwiastunem nadchodzących sukcesów.
W 1993 r. uzyskał dwa kolejne tytuły. Tym razem wystartował
w Mistrzostwach Polski Południowej, które miały miejsce w Krakowie.
W kategorii +80 kg Junior po raz kolejny zdobył pierwsze miejsce. Z kolei srebrny medal to jego trofeum za start w kategorii +90 kg Senior. Lata 1994-1996 to okres kolejnych sukcesów. W tym czasie został trzykrotnym zwycięzcą Mistrzostw Śląska w Kulturystyce Seniorów w kategorii +90 kg oraz zdobył trzecie miejsce w kategorii +90 kg w Mistrzostwach Polski Seniorów, które odbyły się w Tarnobrzegu. W 1997 r. ponownie stanął na podium w tamtejszych zawodach seniorów.
Tomasz Jafernik urodził się 6 stycznia 1984 r. To trener personalny oraz kulturysta, który od ponad 18 lat zajmuje się sportami sylwetkowymi. Jego debiutancki występ datuje się na 2010 r., kiedy to podczas Debiutów Kulturystycznych PZKFiTS zdobywa brązowy medal w kategorii +90 kg.
W 2011 r. przystępuje do dwóch ważnych turniejów. Pierwszym z nich są Mistrzostwa Śląska, w których odnosi podwójne zwycięstwo (kategorie +90 kg oraz Open). Drugim konkursem są najważniejsze zawody kulturystyczne w naszym kraju, czyli Mistrzostwa Polski. Jafernik nie pozostawia rywalom nawet cienia szansy i wygrywa tytuł Mistrza Polski w kategoriach +100 kg oraz Open.
W 2012 r. staje do walki o obronę tytułu, jednak startujący wtedy Burdzy
i Rak pokonują go. To powoduje, że turniej kończy na III miejscu. Rok później ponownie stara się o Mistrzostwo Polski. Tomek Jafernik zostaje brązowym medalistą tej edycji turnieju.
Emil Kaleński urodził się 6 grudnia 1989 r. Obecnie zamieszkały w Poznaniu. Jak sam wspomina, początek jego treningów przypada na 2006 r. Po trzech latach intensywnych treningów Kaleński startuje w Mistrzostwach Polski Juniorów, gdzie w Kulturystyce Klasycznej zdobywa II miejsce.
W 2010 r. ponownie pojawia się w Zabrzu, gdzie zdobywa III pozycję
w kategorii Kulturystyka Ekstremalna. Następnie podczas Grand Prix Tarnobrzega udaje mu się wywalczyć II miejsce. Ostatnim przystankiem
w tym roku są Mistrzostwa Świata Juniorów w Antalaya, gdzie w Kulturystyce Klasycznej udaje mu się zdobyć brązowy medal.
Polski kulturysta, specjalista do spraw diety i żywienia oraz promotor sportu
i zdrowego stylu życia. Urodzony 28 stycznia 1979 r. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się od zdobycia podwójnego złota podczas Debiutów PZKFITS w 2009 w kategorii +90 kg oraz Fitness Mężczyzn Open w Ostrowie Mazowieckim. Tego samego roku Karmowski zdobywa II miejsce w XXXIII Mistrzostwach Polski w Kulturystyce i Fitness w Ostrołęce w kategorii Kulturystyka Mężczyzn +100 kg.
Rok 2010 przynosi Michałowi kolejne trofea. Początek sezonu to dwukrotne zajęcie I miejsca w trakcie XXIV Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych w Słupsku w kategorii Senior +90 kg oraz Open mężczyzn. Również w tym samym roku Karmowski zdobywa złoty medal w Strzegomiu podczas zawodów "Kamienna Rzeźba" w kategorii Open kulturystyka mężczyzn,
a także tytuł Vice Mistrza Polski w Kulturystyce i Fitness w kategorii +100 kg (Golub-Dobrzyń).
W 2011 r. Michał próbuje swoich sił na arenie międzynarodowej – w debiucie zajmuje V pozycją podczas Mistrzostw Świata MEN BODY w Luksemburgu. W tym samym roku kulturysta zgarnia również dwa złote medale. Pierwszy podczas Pucharu Polski NAC w Przodkowie, a drugi w trakcie NAC Mistrzostwa Polski BODY I w Stargardzie Gdańskim.
Rok 2013 to okres bardzo dobrej formy zawodnika, co potwierdzają dwa złote krążki. Pierwszy wywalczył na Mistrzostwach Polski NAC w Lęborku,
a drugi na I Mistrzostwach Polskiej Federacji WFF WBFF Poland w kategorii Men Super Athletic, które mają miejsce w Stargardzie Gdańskim. Co więcej, w tym roku Michał zostaje wicemistrzem Europy podczas turnieju odbywającego się na Litwie.
Dariusz Karpiński urodził się 1 lipca 1976 r. w Warszawie. Swój debiut
w dziedzinie kulturystyki zaliczył w wieku 20 lat. Zdobył wówczas tytuł Mistrza Polski Juniorów w Szamotułach w kategoriach +80 kg oraz Open +80 kg.
Rok 1996 przyniósł mu również jeszcze jeden ważny tytuł. Dariusz został brązowym medalistą Mistrzostw Świata Juniorów w kategorii +80 kg, które miały miejsce w Katowicach. Kolejne sukcesy odnotował w 1999 r. Najpierw jako wicemistrz Polski w kategorii +90 kg w Toruniu, później jako srebrny medalista MLO Classic, które odbyły się w szwajcarskim Morges.
Rok 2000 to czas kolejnych sukcesów Karpińskiego: kolejny tytuł Vice Mistrza Polski w kategorii +90 kg w Białymstoku, pierwsze miejsce O.M. Pruszkowa w kategorii +90 kg i Open oraz w MLO Classic w Sion.
Następne lata stanowią szczytową formę Dariusza w sportach sylwetkowych. W 2001 r. zostaje wicemistrzem Europy (+90 kg) w azerbejdżańskim Baku oraz złotym medalistą w egipskim Asjut, gdzie miał miejsce Puchar Pięciu Kontynentów. Rok później broni tytułu Vice Mistrza Europy podczas zawodów w Mińsku. Co więcej, tego samego roku również na Litwie został Mistrzem Europy w turnieju par.
W 2003 r. został po raz pierwszy Mistrzem Polski w kategorii +95 kg
w zawodach odbywających się w Mińsku Mazowieckim. W tym samym roku zdobył też I miejsce w trakcie Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych "Kunice" w dwóch kategoriach: +90 kg oraz Open.
Rok 2004 przyniósł Dariuszowi aż 5 tytułów w kategorii sportów sylwetkowych. Począwszy od Mistrza Polski (+95 kg i zawody par – Białystok), przez Vice Mistrza (+95 kg) i Mistrza Europy (zawody par)
w Budapeszcie, a skończywszy na pierwszym miejscu w szwajcarskim Sion w trakcie zawodów MLO Classic.
Rok 2005 to czas, który Karpiński przeznaczył na przygotowania do 2006 roku, który miał być zwieńczeniem jego kulturystycznej kariery. W 2006 r. sukcesy Karpińskiego rozpoczęły się od zdobycia Mistrzostwa Polski
w Białymstoku w kategoriach +100 kg oraz Open. Następnym sukcesem było zdobycie historycznego (bo pierwszego w polskiej kulturystyce) tytułu Mistrza Europy (+100 kg i Open) podczas turnieju w Bratysławie.
Kolejne osiągnięcia to podium w trakcie MLO Classic w Sion i Grand Prix
w Västerås oraz srebrny medal podczas Elite Champions Tour na Ukrainie. Po 2006 r. Dariusz zrezygnował z kariery kulturystycznej. Obecnie jest dyrektorem i wykładowcą Warszawskiej Akademii Sportu.
Krzysztof Kaźmierczak pochodzi z miejscowości Głowno. Rozpoczął treningi w wieku 15 lat. Jego głównymi inspiratorami byli Frank Zane, Frank Columbu oraz Arnold Schwarzenegger. Pierwsze porady treningowe oraz wskazówki do budowania swojej sylwetki czerpał z czasopism "Żołnierz Polski" i "Jacek".
Debiut kulturystyczny Krzyśka miał miejsce w 2001 r. w Bydgoszczy. Wtedy to w kategorii 90 kg Kazimierczak zdobywa złoty medal i mobilizuje się do dalszej pracy. Mistrzostwa Polski w Mińsku Mazowieckim z 2003 r. kończy na V pozycji w kategorii 95 kg. Dwa lata później startuje do walki o tytuł Mistrza Polski, ale tym razem kończy zmagania na VI miejscu.
W 2006 r. Kaźmierczak dopina swego i zostaje brązowym medalistą Mistrzostw Polski. Wtedy to następuje przerwa w karierze, która kończy się bardzo niefortunnie – alkoholowy nałóg wyłączył go ze świata sportu. Jednak dzięki własnemu samozaparciu oraz odpowiedniemu leczeniu wraca w 2014 r. do sportu. Wtedy to zdobywa kolejny brąz na Mistrzostwach Polski, zostaje laureatem turnieju w Siedlcach oraz dwukrotnie zajmuje III miejsce podczas Pucharu Polski. Co więcej, Kaźmierczak udaje się na Mistrzostwa Świata w słowackim Brusno, na których zdobywa kolejny brązowy medal. W roku 2014 występuje również na prestiżowym konkursie Mr. Universe, podczas którego zajmuje VIII miejsce.
Rok 2015 to przede wszystkim występ na Mistrzostwach Świata. Wraz
z Iwoną Męcner zdobywa III miejsce w kategorii Pary kulturystyczne. Kolejne tegoroczne wyzwania dla Krzyśka dopiero nadejdą.
Robert Kiesz urodził się w 16 kwietnia 1974 r. Oprócz kariery kulturystycznej jest nauczycielem wychowania fizycznego, a także trenerem personalnym
i instruktorem o specjalizacji kulturystyka. Ponadto wykłada na kursach instruktorskich prowadzonych przez TKKF i AWF Poznań.
Debiutancki występ Roberta przypada na rok 1999, kiedy to Kiesz podczas Debiutów Kulturystycznych deklasuje swoich konkurentów, zdobywając podwójne złoto w kategoriach 85 kg i Open. W 2001 r. bierze udział
w Mistrzostwach Pomorza. Tam również nie pozostawia złudzeń co do swojej formy, ponownie kończąc turniej z tytułem podwójnego złotego medalisty.
W latach 2003-2004 zostaje brązowym medalistą Mistrzostw Polski
w kategorii 95 kg. Kolejny start zalicza w 2007 r. Tym razem w kategorii
90 kg zdobywa tytuł Mistrza Polski, który utrzymuje już w kategorii 100 kg.
Również w 2008 Robert próbuje swoich sił na arenie międzynarodowej. Przystępuje do Mistrzostw Europy, w których debiutuje na VI pozycji (kategoria 90 kg). W grupie Masters zdobywa tytuł Mistrza Kontynentu.
Andrzej Kołodziejczyk urodził się 30 listopada 1975 r. Jak sam wspomina, treningi kulturystyczne rozpoczął w 1991 r. Jego pierwsza siłownia była przeznaczona głównie dla ciężarowców, a jej ówczesnym trenerem był Andrzej Rak. Kołodziejczyk wspomina również, że momentem, który go zachęcił do udziału w zawodach, była transmisja Mistrzostw Świata
w Katowicach oraz występ obecnego tam Mirosława Daszkiewicza.
Już w 1995 r. Kołodziejczyk przystępuje do swoich pierwszych zawodów, które rozgrywały się w Słupsku. Andrzej w kategorii +80 kg juniorów zdobywa I miejsce. Jeszcze tego samego roku udaje mu się zakwalifikować do Mistrzostw Świata Juniorów. Podczas tego turnieju zdobywa VIII miejsce, po czym kończy swoją karierę jako junior. Pomimo ciągłych treningów i pasji do siłowni, kulturystyka schodzi na dalszy plan.
Rekreacyjne podejście do startów trwa do 2006 r., kiedy to próbuje swoich sił w kadrze narodowej. Niestety Kołodziejczyk nie zostaje zakwalifikowany, ale nie odwodzi go to od kolejnych startów. W 2007 r. przystępuje do Mistrzostw Polski, gdzie w kategorii +100 kg zdobywa III miejsce. Tego samego roku przystępuje do Mistrzostw Europy, podczas których udaje mu się wywalczyć IV pozycję. Jak się później okazuje, jest to dopiero początek kulturystycznej kariery.
Rok 2008 rozpoczyna od startu w Mistrzostwach Śląska, gdzie zdobywa podwójne złoto w kategoriach +90 kg i Open. Następnym trofeum jest srebrny medal podczas Mistrzostw Polski w kategorii +100 kg. Zwieńczeniem tego okresu jest kolejny start i ponownie IV miejsce w Mistrzostwach Europy. W 2009 r. Kołodziejczyk zdobywa upragniony tytuł Mistrza Polski w kategoriach +100 kg i Open. Kolejny raz zdobywa IV lokatę podczas Mistrzostw Europy oraz debiutuje na Mistrzostwach Świata na IX miejscu. Ostatnim turniejem w 2009 r. jest Grand Prix Fitness Authority, gdzie w kategorii Open zdobywa II miejsce.
Kolejny sezon Kołodziejczyk rozpoczyna od obrony tytułu Mistrza Śląska. Następnie zdobywa srebrny medal na Mistrzostwach Europy. W 2011 r. Kołodziejczyk zdobywa I miejsce w kategorii Open w Pucharze Polski. Później zalicza start na Arnold Amateur Europe IFBB, który kończy na IX pozycji. Podczas Mistrzostw Świata IFBB zdobywa srebrny medal.
W 2012 r. ponownie startuje w konkursie Arnold Amateur Europe, lecz tym razem kończy turniej na odległym XII miejscu. Również na Mistrzostwach Świata nie udaje mu się obronić tytułu. Zawody kończy na IV pozycji.
W 2013 r. Kołodziejczyk przerywa ubiegłoroczną passę nieudanych występów i sezon rozpoczyna od złotego medalu w turnieju Loaded Cup. Następnie, podczas Grand Prix Szwecji, zdobywa II miejsce. Potem dwukrotnie zostaje złotym medalistą podczas swoich startów
w skandynawskich turniejach (Grand Prix Oslo/Sandefjord Open) Zalicza kolejny start na Mistrzostwach Świata, na których ponownie zajmuje IV lokatę. Z tym samym rezultatem kończy Mistrzostwa Europy EBFF. Zakończeniem sezonu jest zdobycia II miejsca podczas zawodów Herkules.
Kariera Gabriela Koperkiewicza rozpoczęła się stosunkowo niedawno, bo
w 2009 roku. Cennych porad we wdrożeniu Koperkiewicza w kulturystykę udzielił Tomasz Pabianiak. Pierwszy występ Gabriela przypada na 2011 r., kiedy to podczas Debiutów Kulturystycznych zdobywa III pozycję w kategorii do 175 cm.
Kolejnym konkursem są XV Mistrzostwa Pruszkowa, gdzie zdobywa I miejsce w kategorii do 85 kg oraz II miejsce w kategorii Open. Tego samego roku przystępuje do Mistrzostw Polski w Częstochowie, a efektem ciężkiej pracy Koperkiewicza jest brązowy medal w kategorii do 175 cm. Ostatnim konkursem jest Cracow Night of Champions, który kończy na IV pozycji
w kategorii Wszechwag.
W 2011 r. zostaje członkiem stowarzyszenia Polskich Trenerów
i Instruktorów Kulturystyki i Fitness SYLWETKA. Kolejne poważne sukcesy Gabriela przypadają na rok 2015. W kwietniu występuje na XXXIX Mistrzostwach Polski w Kulturystyce i Fitness w Kielcach, gdzie zdobywa dwa medale – złoty (w kategorii do 80 kg) oraz brązowy (z Małgorzatą Krawczyk w kategorii pary). W maju jako członek kadry narodowej zdobywa VIII miejsce na Mistrzostwach Europy w kategorii do 80 kg.
Hubert Kulczyński urodził się 22 października 1983 r. w Wągrowcu. "Sportowy bakcyl" Huberta obudził się w wieku 7 lat, kiedy to wraz z bratem zaczął chodzić na karate. Trenował je przez 5 kolejnych lat, później zainteresował się piłką nożną. Jednak to kulturystyka pozostała jego najważniejszą dyscypliną.
Treningi siłowe rozpoczął mając 16 lat. Zdecydował o zdobyciu odpowiedniego wykształcenia i chyba nikogo nie zdziwi, że wybór padł na Akademię Wychowania Fizycznego. Tematem jego pracy magisterskiej było życie i kariera jego największego idola – Radosława Słodkiewicza. Po uzyskania tytułu magistra nadeszła pora na realizację kolejnego etapu – kariery sportowej.
W 2013 r. wystartował w Debiutach Kulturystycznych, podczas których dwukrotnie sięgnął po złoto (kategorie do 180 cm oraz Open). Tego samego roku podjął również próbę zwycięstwa w Mistrzostwach Polski. Pomimo nieudanej próby, Hubert nie mógł narzekać na osiągnięty rezultat. Konkurs
w Mińsku Mazowieckim zakończył ze srebrnym medalem. W 2013 r. zapisuje się również do kadry narodowej na Mistrzostwa Europy, w których ostatecznie nie udało mu się wystartować.
Rok 2014 przynosi Hubertowi dwa srebrne medale. Pierwszy podczas Mistrzostw Polski w Kielcach, a drugi na Mistrzostwach Europy w Hiszpanii. Sezon 2015 stanowi dopełnienie kolekcji tytułów Kulczyńskiego. Mowa tu m.in. o podwójnym złocie na tegorocznych Mistrzostwach Polski (kategorie do 180 cm i Open) i o podwójnym srebrze w kulturystyce klasycznej oraz zawodach par wspólnie z Natalią Kordus, która jest nie tylko Mistrzynią Polski w fitness sylwetkowym, ale również narzeczoną Huberta.
Ireneusz Kuraś urodził się 20 czerwca 1973 r. w Lubinie. Jest znany również pod pseudonimem Gryzzli. Treningowa pasja rozpoczęła się w wieku trzynastu lat, kiedy to Kuraś był zapalonym miłośnikiem kolarstwa. Niespełna cztery lata później zainteresował się kulturystyką. Pasja ta była wyjątkowo silna, bo w 1995 r. zajął I miejsce w kategorii Open podczas Mistrzostw Polski Zachodniej w Kulturystyce.
Rok 1999 przynosi nieoczekiwane zmiany – Irek rozpoczyna karierę strongmana. Debiut okazuje się bardzo udany, gdyż na zawodach
w Kielcach zdobywa II miejsce. Wyprzedza go Mariusz Pudzianowski.
W 2000 r. Kuraś przystępuje do Mistrzostw Polski Strongman w Sopocie. Efektem zmagań lubelskiego siłacza jest zdobycie IV miejsca. Kolejny rok przynosi jednak większe sukcesy. Rozpoczyna się od wymarzonego złota podczas Pucharu Polski Warka Strongman. Kolejnym punktem jest Grand Prix Polski Strongman, podczas którego osiąga IV lokatę. Ostatnim turniejem w tym roku są Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman, z których wraz z Jarkiem Dymkiem przywożą srebro.
Pierwszy turniej Ireneusza w 2002 r. jest Finał Pucharu Polski Strongman
w Ostrowie Wielkopolskim, który kończy z brązowym medalem. Następnym przystankiem jest Szczyrk oraz Zimowy Puchar Świata Strongman, w którym Kuraś zdobywa IV pozycję. Zwieńczeniem tego pracowitego okresu jest zdobycie wicemistrzostwa Polski Strongman.
Rok 2003 jest dla Kurasia pechowy. Pomimo zajęcia VI miejsca podczas Finału Pucharu Polski Strongman w Kielcach oraz zdobycia srebrnego medalu w "Zawody Północ-Południe", lubelski kulturysta doznaje poważnej kontuzji. Uraz wyklucza go ze startów aż do 2005 r.
Sezon 2005 rozpoczyna od zdobycia VI pozycji w czasie Finału Pucharu Polski Strongman w Kielcach. Tego samego roku bierze również udział
w "Zawody Północ-Południe", które kończy na II miejscu.
Rok 2007 przynosi Kurasiowi tytuł Mistrza Europy Centralnej Strongman
w Parach. Zwycięstwo odnosi w parze z Tyberiuszem Kowalczykiem. Kolejnym turniejem, w którym bierze udział, są Mistrzostwa Polski Strongman A-Nowi, na których Ireneusz plasuje się VII pozycji. Rok później Kuraś zdobywa VIII miejsce podczas Pucharu Europy Strongman KBI oraz VI lokatę w Pucharze Polski Strongman: Eliminate Your Opponent Cup.
Tomasz Lech (Papaj) urodził się 19 maja 1977 r. w Prabutach. Polski strongman i kulturysta. Zaczynał od skoku w dal, pchnięcia kulą i piłki nożnej. Na siłownię zawitał w wieku 14 lat. Dzięki treningom pod okiem doświadczonych kolegów w postaci braci Dymków, szybko zaczął czynić postępy. Za ich namową zdecydował się na start w Eliminacjach do Pucharu Polski Strong Man w 2002 r. w Gdyni. Zakwalifikował się do PP Warka Strong Man i zaliczył swój pierwszy sezon w elitarnym gronie polskich siłaczy.
Przygoda ze Strong Man trwała 5 lat. W tym czasie Tomek zaliczył kilkadziesiąt imprez. Za swoje największe sukcesy uważa 2 miejsce w PP
w Sopocie (2005), 3 miejsce w PP w Lublinie (2003), 3 miejsce w PP
w Grudziądzu (2004). Wziął również udział w MP APSa-Nowi w Rokietnicy
w 2007 r. Nie zakwalifikował się jednak do finału. Już wtedy miał poważne problemy z kręgosłupem, które widoczne były m.in. podczas martwego ciągu na platformie z samochodem. To właśnie kontuzje spowodowały rezygnację z uprawiania dyscypliny Strong Man.
Podsumowując karierę Tomasza Lecha w Strong Man, należy zwrócić uwagę, że był średnio o kilkadziesiąt kilogramów lżejszym zawodnikiem niż większość siłaczy. Nie dysponował również takim wzrostem jak rywale. Utrudniało to rywalizację choćby z tego względu, że wiele konkurencji Strong Man wymaga wzrostu i dużej masy ciała. W konkurencjach takich jak np. załadunek elementów na schody czy kule, po prostu nie miał szans
z potężniej zbudowanymi przeciwnikami.
Do swoich ulubionych konkurencji zalicza oponę, spacer farmer i wyciskanie platformy na barki. Po zakończeniu kariery strongmana Tomasz dał sobie czas na regenerację organizmu. Przeprowadził się do Grudziądza, gdzie otworzył sklep z odżywkami dla sportowców. Tam też w 2009 r. za namową Leszka Michalskiego, trenera kadry juniorów w kulturystyce, zdecydował się na zmianę dyscypliny.
Pierwszy start zaliczył na Debiutach Kulturystycznych w Ostrowi Mazowieckiej w 2010 r., gdzie zajął II miejsce. W tym samym roku został Mistrzem Polski i Vice Mistrzem Europy w kulturystyce. Mało kto spodziewał się wtedy, że ten były strongman okaże się takim kulturystycznym objawieniem.
W 2011 r. Tomasz zajął III miejsce w Pucharze Polski i zadebiutował
w Mistrzostwach Świat w Indiach, plasując się na X pozycji. Rok później
w Ekwadorze był już siódmy. W 2013 r. na MŚ w Maroku wywalczył VIII pozycję.
Po raz kolejny tytuł Mistrza Polski Tomek wywalczył w 2014 r. na zawodach, które odbywały się w Kielcach. Wygrał w kategorii do 100 kg. Na Mr. Olympia Amatorów w Pradze zajął VI miejsce. Wystąpił również na prestiżowych zawodach Arnold Classic Europe, które odbywają się
w Madrycie.
Za swojego kulturystycznego idola Tomek Lech uważa Jay Cutlera. Jego ulubioną partią mięśniową są nogi. Twierdzi, że wprost uwielbia je trenować. Poza sportem każdą wolną chwilę Tomasz stara się spędzać aktywnie poza domem. Uwielbia podróżować i jak tylko ma okazję, to gdzieś wyjeżdża. Kariera kulturysty wszak wybitnie temu sprzyja.
Urodzony w 1978 r., pochodzi z Krakowa. Jak sam potwierdza, głównym pretekstem do rozpoczęcia treningów na siłowni był film "Commando" z Arnoldem Schwarzenegger w roli głównej.
Debiutancki występ miał miejsce w 2005 r. na zawodach Wasza Olimpia, gdzie zdobywa II miejsce w kategorii Open. W roku 2013 znajomy Piotra – Łukasz Kaźmierczak, proponuje mu start w zawodach organizowanych we Wrocławiu przez firmę Futurebody. Wtedy to zdobywa I miejsce
i jednocześnie dostaje zastrzyk motywacji do startu w Debiutach IFBB. Łada występuje na tej imprezie w 2014 r., podczas której udaje mu się wywalczyć srebro w kategorii +90 kg. Tego samego roku Piotr przystępuje do kolejnej odsłony zawodów Mr Futurebody, gdzie również zdobywa II miejsce. Kolejnym i zarazem ostatnim przystankiem jest FA Challenge, w którym niestety przegrywa.
Zmotywowany porażką z 2014 Łada postanawia wziąć się w garść. Sezon 2015 rozpoczyna od startu w Mistrzostwach Śląska. Podczas tej imprezy dostaje się do finału, gdzie zdobywa VI pozycję w kategorii do 100 kg. Następnie zalicza start w tegorocznej edycji Mistrzostw Polski. Tam również dostaje się do grona finalistów, tym razem w kategorii +100 kg, gdzie ponownie zajmuje VI lokatę. Obecnie Piotr Łada jest w fazie roztrenowania,
a jego przyszłorocznym celem jest start w Mistrzostwach Polski.
Szymon Łada urodził się 25 października 1988 r. w Katowicach. Obecnie mieszka w Sosnowcu. Kariera kulturystyczna Szymona rozpoczyna się
w wieku 20 lat, kiedy to przystępuje do Mistrzostw Polski Juniorów i zdobywa brązowy medal. Tego samego roku Łada podejmuje próbę wygrania Mistrzostw Świata Juniorów, którą jednak kończy na VI pozycji. Niezrażony porażką, w 2009 r. uczestniczy w Mistrzostwach Europy Juniorów, zdobywając I miejsce.
Na kolejny start Szymona trzeba czekać aż do 2011 r. Sezon ten rozpoczyna od zdobycia tytułu Mistrza Śląska w kategorii +90 kg oraz tytułu Vice Mistrza w kategorii Open. Podczas Mistrzostw Polski Łada zdobywa II miejsce w kategorii Open oraz złoty medal w kategorii +85 kg. Ostatnim turniejem w 2011 r., w którym bierze udział, są Mistrzostwa Europy EBFF, na których Łada poprawia swój wynik sprzed dwóch lat, kończąc konkurs na IV pozycji.
Rok 2012 przynosi V miejsce na turnieju Arnold Classic Festiwal w Hiszpanii. Dwa lata później Łada wygrywa wszystkie turnieje, w których bierze udział, począwszy od Mistrzostw Śląska (kategorie 100 kg i Open), przez Mistrzostwa Polski (kategorie +95 kg i Open), a skończywszy na upragnionych Mistrzostwach Europy EBFF (kategorie +90 kg i Open).
Marcin Łopucki urodził się 5 listopada 1974 r. w Lublinie. Początkiem sportowej pasji Marcina były treningi judo w Klubie Sportowym POLONIA, który mieścił się w Bydgoszczy. Pod okiem trenera Pujszo udało mu się zdobyć brązowy pas w tej dyscyplinie. Doświadczenie w niej zdobyte pozwoliło Łopuckiemu na rozpoczęcie ćwiczeń break dance oraz tańca nowoczesnego. Powrót do dyscypliny sztuk walki datuje na rok 1989, kiedy to Łopucki rozpoczyna treningi Karate Shotokan. Ćwiczenia mają miejsce
w bydgoskiej szkole SANDAN, a trenerem zostaje Grzegorz Cukrowski.
W 1996 r. Łopucki rozpoczyna pracę ratownika dzięki swoim sportowym doświadczeniom oraz sprawności nabytej podczas treningów. Rok 1997 przynosi kolejne zmiany w życiu lubelskiego sportowca. W tym roku Łopucki próbuje swoich sił jako zawodnik pływacki i po raz kolejny reprezentuje barwy bydgoskiego klubu Polonia. Wraca do sztuk walki, lecz tym razem sprawdza swoje możliwości w Taekwondo i Hapkido. Pod okiem Piotra Węgrzyńskiego udaje mu się zdobyć tytuł mistrzowski (1 DAN) w roku 2001. Rok wcześniej zdobywa srebro podczas Pucharu Polski.
W 2001 r. Marcin po raz kolejny zmienia dyscyplinę sportową, stawiając tym razem na fitness. Niespełna rok później podczas swojego debiutu
w Pucharze Polski zdobywa dwukrotnie pierwsze miejsce. Łopucki zostaje pierwszym zawodnikiem w historii polskiego Fitness mężczyzn. Treningi
w sekcji triatlonu skutkują zdobyciem VII miejsca w 2002 roku podczas Pucharu Łuczniczki.
W 2003 r. na Mistrzostwach Polski zdobywa złoty medal, co daje mu szansę na start w Mistrzostwach Europy. Podczas turnieju w Turcji debiutuje na VI pozycji. Kolejne lata to liczne sukcesy Łopuckiego zarówno w ojczyźnie, jak
i na arenie międzynarodowej.
Za przykład może posłużyć:
– 6 złotych medali (zdobytych m.in. na Mistrzostwach Europy 2008 – Macedonia, Pucharze Pragi w 2009, Mistrzostwach Polski w 2009, Grand Prix Albion Celakovice 2010);
– 13 srebrnych (m.in. Mistrzostwa Polski 2005 i 2008, Mistrzostwa Europy 2005 i 2009, Puchar Polski 2005/2010);
– 5 brązowych (Puchar Polski 2005, Mistrzostwa Świata 2009 i 2010, Grand Prix Pepa 2009 i 2010).
Obecnie Marcin Łopucki jest reprezentantem Polski. Prywatnie jest trenerem II klasy sportowej oraz sędzią w dyscyplinie Taekwondo. Oprócz tego pracuje jako instruktor oraz trener personalny w dziedzinie dietetyki
i fitnessu. Łopucki jest również aktywnym działaczem w mediach sportowych. Obecnie jest uznawany za jedną z najbardziej wszechstronnych postaci sportowych młodego pokolenia. Znany jest przede wszystkim jako promotor sportu w ujęciu artystycznym – w trakcie pokazów umiejętnie łączy akrobatykę, fitness sztuki walki oraz elementy tańca nowoczesnego.
Urodził się 7 czerwca 1949 r. w Jasienicy Dolnej koło Nysy. Jego zainteresowanie aktywnością fizyczną trwało od najmłodszych lat. W końcu jako siedmiolatek pracował na budowie. Idolem Łuka jest Louis Cyr, który po dziś dzień jest uważany za najsilniejszego człowieka świata.
Osiągnięcia Jana Łuka dla Polskiego sportu są niepodważalne i trudne do powtórzenia. To jedyny sportowiec, który osiągnął Mistrzostwo Polski osiemnaście razy z rzędu. Tytuł Mistrza zyskał w swojej koronnej konkurencji, czyli trójboju siłowym. W latach 1978-1995 był nie do pokonania, a startował w trzech kategoriach wagowych: 72,5, 82,5 oraz
90 kg.
Osiemnastokrotny Mistrz Polski może również poszczycić się licznymi trofeami na arenie międzynarodowej. W przypadku trójboju siłowego był złotym medalistą Mistrzostw Europy w 1992 r. (Francja) oraz czterokrotnie zajął II miejsce (Islandia – 1990, Francja – 1991, Austria – 1993 oraz Anglia – 1994). Z kolei w Mistrzostwach Świata dwukrotnie kończył na IV pozycji (Holandia – 1990 oraz Szwecja – 1991). Raz zdobył srebrny medal (Anglia – 1992).
Łuka odnosił również sukcesy w wyciskaniu leżąc na ławeczce. Jest pięciokrotnym mistrzem świata w tej kategorii na przestrzeni lat 1993-1996.
Na co dzień jest trenerem personalnym, instruktorem na siłowni oraz żywym dowodem na to, że w wieku 65 lat nadal można być oddanym swojej sportowej pasji. Niejednokrotnie jest zapraszany na zawody i pokazy siłowe, gdzie nadal zadziwia formą w swoich sztandarowych konkurencjach, tj. żelaznym ciągu oraz podciąganiu na drążku z obciążeniem.
Andrzej Majchrzyk urodził się 28 maja 1978 r. w Tczewie. Zadebiutował
w wieku 27 lat, zajmując VII pozycję w kategorii 85 kg podczas Debiutów
w Ostrowie Mazowieckim. Niespełna rok później na tym samym turnieju zdobywa IV miejsce. Również w 2006 roku osiąga tytuł Vice Mistrza Pomorza (kategoria 90 kg) oraz III miejsce podczas Ogólnopolskich Zawodach Kulturystycznych w Słupsku (kategoria 80 kg). Zwieńczeniem tego owocnego roku jest zdobycie srebrnego medalu podczas Mistrzostw Polski IFBB w Warszawie.
W 2007 r. Majchrzyk dzięki dwukrotnemu występowi w federacji NAC kwalifikuje się do zawodów Ms&Mr Universe NAC, podczas których zdobywa VIII pozycję.
Rok później próbuje swoich możliwości podczas Mistrzostw Świata WFF WBBF, a efektem tego jest II miejsce w kategorii Extreme. Od tego momentu do 2012 roku trwa przerwa w jego startach.
Rok 2012 rozpoczyna od zdobycia IV miejsca w Mistrzostwach Polski NAC. Jeszcze w tym samym roku wygrywa srebrny medal na zawodach Ms&Mr Universe WFF WBBF. Co więcej, Majchrzyk zostaje mianowany na stanowisko Prezydenta WFF WBBF Polska. Koniec 2012 r. przynosi jeszcze jeden sukces, najważniejszy tytuł w karierze Andrzeja – Mistrzostwo Świata w kategorii Classic Bodybuilding podczas zawodów na Słowacji.
Oprócz indywidualnej kariery sportowej Majchrzyk jest promotorem kulturystyki. Wraz z zarządem WFF WBBF zorganizował dwie edycje Mistrzostw Polski oraz dwukrotnie Puchar Polskiej Federacji WFF WBBF Polska w kulturystyce, fitness i osób niepełnosprawnych.
Kamil Majek urodził się 7 stycznia 1980 r. Swoją karierę rozpoczął w wieku 20 lat. Wtedy to w roku 2000 zdobył tytuł Mistrza Polski juniorów oraz II miejsce podczas Mistrzostw Świata w Dubaju (UAE).
W 2002 r. przystępuje do kolejnych Mistrzostw Polski, które kończy z tytułem Vice Mistrza kraju. Co więcej, tego samego roku startuje w Mistrzostwach Europy, na których zdobywa V pozycję. Nie trzeba było długo czekać, aż Majek pokaże na co go naprawdę stać.
Już w 2003 r. dwukrotnie triumfuje na najwyższym miejscu podium – jako Mistrz Polski i Europy. Tego samego roku przystępuje również do zawodów Universe federacji NAC, podczas których zajmuje VI lokatę. Rok 2004 to początek nowych wyzwań dla Kamila. Przede wszystkim debiutuje na Mistrzostwach Świata Mężczyzn, na których zajmuje V pozycję.
Następnie Majek postanawia wystartować w wyższej kategorii wagowej (do tej pory było to 65 kg) i już w 2005 r. bierze udział w World Games
w Niemczech. Jak się okazuje było bardzo dobre posunięcie. Debiut kończy ze srebrem na szyi. Z kolei na Mistrzostwach Świata, po bardzo ciężkiej walce z Igorem Kocis, zostaje wicemistrzem globu.
Rok 2006 stanowi kontynuacje ciężkich treningów Kamila. Ponownie startuje w nowej kategorii wagowej (75 kg). Intensywna praca przynosi jednak oczekiwany rezultat. Majek zostaje Mistrzem Świata podczas turnieju
w czeskiej Ostrawie. Jest to też moment, w którym kończy się sportowa historia Kamila. Obecnie prowadzi własny sklep z suplementami, w którym udziela również porad treningowych i dietetycznych.
Karol Małecki urodził się 21 sierpnia 1983 r. Jest absolwentem poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Jego przygoda z kulturystyką ma bardzo długą historię, a jej początek przypada na rok 1998.
W tym okresie Małecki zalicza swoje pierwsze turnieje jednak nie w sportach sylwetkowych, a sztukach walki. Zdobywa złoty medal podczas Mistrzostw Juniorów Młodszych Makroregionu Pomorskiego i Północno-Zachodniego w Taekwon-Do ITF, brąz podczas Mistrzostw Polski Młodzików i Juniorów Młodszych w Kick-Boxingu semi-contact, a także II miejsce w trakcie VI Mistrzostw Polski Młodzików w Taekwon-Do WTF.
W 1999 r. bierze udział w Mistrzostwach Polski Juniorów Młodszych
i Młodzików w Kick-Boxingu light-contact, z których przywozi kolejny srebrny medal. Rok później startuje Mistrzostwach Polski Juniorów w Kick-Boxingu semi-contact i zdobywa I miejsce. Sukcesy na zawodach przekładają się na dalszy rozwój kariery. Małecki zostaje powołany do kadry narodowej w kick-boxingu.
Rok 2001 to czas udziału w Mistrzostwach Polski Juniorów i Młodzieżowców w Kick-Boxingu light/semi-contact, na których zdobywa dwukrotnie brązowy medal. Tego samego roku startuje też Mistrzostwach Polski Kadetów
i Seniorów w Taekwon-Do GTF light-contact. To trzeci turniej w Krakowie,
w którym Małecki zdobywa III miejsce.
W 2002 r. Małecki przystępuje do Mistrzostw Polski Młodzików i Juniorów
w Taekwon-do GTF light/semi-contact, w których zdobywa odpowiednio III i I miejsce. Kolejnym przystankiem są Mistrzostwach Polski Juniorów
i Młodzieżowców w Kick-Boxingu light/semi-contact. Karol ponownie zdobywa brąz oraz złoto. W latach 2004-2006 Małecki występuje na Mistrzostwach AWF-u w Gimnastyce Sportowej (kółka) gdzie trzykrotnie zdobywa złoto.
W roku 2009 następuje przełom w karierze Karola. Próbuje swoich sił
w kulturystyce. Podczas Debiutów Kulturystycznych zdobywa I miejsce
w kategorii do 75 kg i III miejsce w kategorii Open. Niespełna miesiąc później próbuje swoich sił na Mistrzostwach Polski w Kulturystyce. Małecki startując w kategorii do 75 kg i Open, zdobywa odpowiednio I i III miejsce.
Kolejnym etapem w karierze jest powołanie do kadry narodowej
w kulturystyce. Rok 2010 rozpoczyna od startu w Mistrzostwach Śląska, gdzie w kategorii 80 kg wywalcza srebrny medal. Następnym turniejem są Mistrzostwa Polski, na których w kategorii 75 kg nie pozostawia żadnych szans swoim konkurentom, zdobywając złoty medal.
Kolejnym przystankiem na zawodowej drodze Małeckiego są Mistrzostwa Europy. Debiutancki występ Karola na arenie międzynarodowej okazuje się być bardzo udany – uzyskuje tytuł Vice Mistrza.
Kolejne lata potwierdzają, że Karol jest jednym z najlepszych kulturystów młodego pokolenia. W 2011 r. zajmuje II miejsce podczas Arnold Classic (kategoria 75 kg) oraz złoto na Amateur Mr. Olympia. W 2012 r. triumfuje na najwyższym podium podczas Arnold Classic Europe oraz Grand Prix PEPA. Ponadto debiutuje w Mistrzostwach Świata, na których zajmuje VI pozycję. Rok później zdobywa m.in. Puchar Polski, a także VIII lokatę na Mistrzostwach Świata w Maroko.
Urodził się 31 maja 1970 r. Kulturysta oraz sędzia zawodów strongman. Znany pod pseudonimem "Masza". Debiut w kulturystyce zalicza podczas Mistrzostw Polski Juniorów w Kłodzku w 1988 r., w których zdobywa III miejsce. Rok później zdobywa już tytuł Mistrza Polski na turnieju
w Bydgoszczy.
W 1990 r. broni tytułu, zdobywając dwukrotnie złoto. Rok później po raz ostatni startuje jako junior na Mistrzostwach Polski w Tomaszowie Mazowieckim, skąd ponownie wraca jako dwukrotny laureat. Tego samego roku Masza startuje w Mistrzostwach Polski Seniorów w Koszalinie
w kategorii do 70 kg. Zajmuje na nich III miejsce.
Rok 1992 rozpoczyna od kolejnego brązowego medalu na Mistrzostwach Polski we Wrocławiu. Co więcej, jest to również czas, w którym Maszewski debiutuje na arenie międzynarodowej podczas Mistrzostw Europy
w Czechach. Zdobywa tam XII miejsce w kategorii do 80 kg.
Dopiero w 1995 r. dochodzi do kolejnego występu Maszewskiego
w zawodach. Są to Mistrzostwa Polski w Tarnobrzegu, na których zdobywa srebrny medal (kategoria do 80 kg). Rok później startuje w regionalnym konkursie w Białymstoku, z którego ponownie wraca z II miejscem (kategoria do 90 kg).
Rok 1998 jest powrotem Andrzeja do występów w zagranicznych turniejach. W tym roku wraz Kryńską zdobywają II miejsce podczas Mistrzostw Europy
w Płońsku. Para ta zdobywa również złoto podczas Mistrzostw Polski
w Białymstoku. Maszewski zdobywa również III miejsce w kategorii do 90 kg na Mistrzostwach Polski organizowanych w Sosnowcu.
W 1999 r. bierze udział w Mistrzostwach Polski, które tym razem odbywają się w Toruniu. Na nich Masza zdobywa II miejsce w kategorii do 90 kg i po raz kolejny decyduje się na start w Mistrzostwach Europy. Turniej \w Hiszpanii można zaliczyć do udanych – Polak kończy konkurs na VI pozycji.
W roku 2000 Andrzej zdobywa podwójne złoto podczas Mistrzostw Polski w Białymstoku (kategorie do 100 kg i Open). Oprócz tego zajmuje VII miejsce podczas Mistrzostw Świata w Melaka i V pozycję na Mistrzostwach Europy
w Lozannie (w obu turniejach startuje w kategorii do 90 kg).
Dwa lata później Maszewski udaje się do Egiptu, na kolejną edycję Mistrzostw Świata. Zajmuje na nich odległe od podium X miejsce w kategorii do 100 kg. W 2003 r. ponownie zostaje wicemistrzem Polski (Mińsk Mazowiecki – kategoria do 95 kg) oraz zalicza kolejny występ na Mistrzostwach Europy (Rosja – kategoria do 95 kg), który kończy z VIII lokatą.
W 2004 r. Masza zostaje wicemistrzem Europy w kategorii do 95 kg podczas zawodów na Węgrzech. Rok 2006 rozpoczyna się dla Maszewskiego bardzo dobrze. Na Mistrzostwach Polski w Warszawie uzyskuje I miejsce w kategorii do 100 kg. Również za granicą odnosi spory sukces. Mowa tu o III miejscu na Mistrzostwach Europy na Słowacji (kategoria do 95 kg) oraz IX miejscu na Mistrzostwach Świata w Czechach (kategoria do 100 kg).
W roku 2008 Maszewski ponownie startuje w Mistrzostwach Świata, na których tym razem zdobywa VII pozycję (kategoria do 100 kg). Kolejnym występem jest turniej Arnold Classic Amateur, na których Maszewski zajmuje IV lokatę.
W 2011 r. Masza startuje po raz pierwszy w Mistrzostwach Europy Weteranów w Hiszpanii, z których przywozi srebrny medal. Rok później przystępuje do turnieju Herkules, w którym zdobywa podwójne złoto
w kategoriach +90 kg oraz Open. Tego samego roku zostaje również Mistrzem Europy w trakcie konkursu weteranów oraz zajmuje VI miejsce podczas kolejnej edycji Mistrzostw Świata Weteranów (w obu turniejach startuje w kategorii +90 kg). Ostatnim sukcesem w 2012 r. jest zdobycie tytułu Mistrza Polski w kategoriach do 100 kg i Open.
Andrzej Maszewski nie daje o sobie zapomnieć również w 2015 r. Na tegorocznych Mistrzostwach Polski zdobywa II miejsce w kategorii do 95 kg. Oprócz tego zalicza Mistrzostwa Europy. Turniej ten kończy z VII pozycją
w kategorii do 95 kg oraz IV miejscem w kategorii M40-49.
Michał Mikulewicz urodził się 22 września 1985 r. we Wrocławiu . Zawodnik sportów sylwetkowych, dietetyk, fizjoterapeuta i trener personalny w jednym. Jak sam twierdzi, sport towarzyszy mu od zawsze, ale przyznaje, że początek jego fascynacji aktywnością fizyczną zaczął się już w wieku 6 lat.
Na siłowni trenuje od 2001 r. Jego pierwszy występ miał miejsce w 2008 r. na Debiutach Kulturystycznych, podczas których zajął VII pozycję. W 2009 r. startuje w Uniwersyteckich Mistrzostwach Polski (IFBB) w Krakowie, na których zdobywa III miejsce.
Dwa lata później przystępuje do Pucharu Polski (NAC), w którym zajmuje IV pozycję. W 2012 r. uczestniczy w Mistrzostwach Polski (NAC), na których zdobywa swój drugi brązowy medal.
Rok 2014 to dla Michała rok coraz większej ilości konkursów. Sezon rozpoczyna od kolejnego brązu na Mistrzostwach Polski (NAC), później zdobywa II miejsce podczas regionalnych zawodów w Siedlcach, a następnie debiutuje na łotewskim Balkan Championship, w którym uzyskuje V pozycję.
Do tej pory w 2015 r. Michał Mikulewicz zaliczył dwa turnieje: Mistrzostwa Polski (NAC), na których zajął II miejsce i debiutancki start w Mistrzostwach Świata (NAC), które zakończył na IX lokacie.
Trener personalny, instruktor sportu, specjalista do spraw marketingu,
a także technik ekonomista. Jak sam wspomina: „kulturystyką i fitnessem zajmuje się od 16. roku życia”. Początek sportowej kariery Nadolskiego przypada na rok 2002, kiedy to podczas Debiutów Kulturystycznych zajął II miejsce w kategorii 75 kg. Jeszcze tego samego roku zostaje Mistrzem Pomorza (kategoriach 70 kg i Open) oraz brązowym medalistą zawodów
w Słupsku (kategoria 80 kg).
Podczas turnieju w Stargardzie Szczecińskim uplasował się na IV pozycji
w kategorii Open. Kolejnym konkursem są najbardziej prestiżowe zawody
w kraju, czyli Mistrzostwa Polski. Podczas rozgrywek w Białymstoku Nadolski zdobywa brąz. Ostatnimi zmaganiami w 2002 r. są zawody w Bełchatowie i Głownie. Podczas obu tych imprez zdobywa I miejsce w kategorii 75 kg oraz IV lokatę w kategorii Open.
Rok 2003 rozpoczyna się od zdobycia podwójnego złota (kategorie 75 kg i Open) podczas kolejnej edycji Mistrzostw Pomorza. Kolejnymi przystankami na polskiej mapie turniejów są takie miasta jak: Słupsk, Lębork i Świecie.
W tych konkursach Nadolski zdobywa odpowiednio: III miejsce – 80 kg,
a także dwukrotnie I i III miejsce (80 kg i Open).
Następnym punktem w karierze Nadolskiego jest wyprawa do Schwerin, gdzie zdobywa brązowy medal podczas Mistrzostw Wschodnich Niemiec (kategoria do 172 cm). Podczas pobytu na obczyźnie przystępuje do turnieju Mr. Universum w Cuxhaven. W trakcie tej imprezy nasz zawodnik zdobywa X miejsce.
Sezon 2004 rozpoczyna się od zdobycia dwóch medali – złotego
i brązowego – podczas turnieju w Bytowie. Nadolski postanawia kolejny raz powalczyć o tytuł Mistrza Polski, ale i tym razem zostaje brązowym medalistą na tej imprezie. Kolejny start ma miejsce w Krakowie podczas Pucharu Polski.
Ostatnie turnieje w 2004 r. ponownie rozgrywane są w Niemczech. Nadolski najpierw przystępuje do Mistrzostw Wschodnich Niemiec (NAC)
w Luckenwalde, gdzie zdobywa srebro (kategoria do 172 cm), a następnie
w trakcie Międzynarodowych Mistrzostw Niemiec (NAC) V pozycję, w tej samej kategorii. Zwieńczeniem tego owocnego okresu jest złoto w kategorii Super Body podczas Mistrzostw Niemiec WFF.
Lata 2005-2006 to kolejne pasmo sukcesów w karierze Nadolskiego. Podczas Pucharu Polski w Gdańsku zostaje srebrnym medalistą w kategorii Fitness Sylwetkowy. Następnie w trakcie konkursu w Słupsku zajmuje V pozycję (kategoria 80 kg), a w ciągu kolejnej odsłony Mistrzostw Polski (IFBB) IV miejsce w kategorii 80 kg. Kolejnym punktem jest ponownie impreza w Lęborku, gdzie Nadolski zdobywa podwójne złoto (kategorie 90 kg i Open). Natomiast w trakcie konkursu Grand Prix Rowy zajmuje V miejsce w kategorii Open.
Początkiem sezonu 2007 jest XXI edycja Zawodów w Słupsku. Impreza ta kończy się w bardzo korzystny dla Nadolskiego sposób – podwójne złoto
w kategoriach 80 kg i kulturystyka klasyczna. Następnie podczas IX Mistrzostw Województwa Pomorskiego Nadolski zostaje Mistrzem w kategorii 80 kg i brązowym medalistą w kategorii Open. Kolejny start to Mistrzostwa Polski IFBB, podczas to których w Kulturystyce Klasycznej zajmuje I miejsce, zdobywając tytuł Mistrza Polski. Zachęcony sukcesem odbywa kolejną podróż do Niemiec, gdzie w trakcie Mistrzostw NAC zajmuje V pozycję. Ostatnim start ma miejsce na imprezie Ms. Mr. Universe (NAC), podczas której zakwalifikował się do finału.
Rok 2008 okazuje się najlepszym z dotychczasowych. Początkiem całego pasma sukcesów jest brązowy medal w trakcie Mistrzostw Niemiec
w Berlinie (NAC). Następnie Nadolski zostaje podwójnym Mistrzem Świata
w "Mistrzostwach Świata w Fitness Sportowym". W tym samym roku osiąga tytuł Vice Mistrza Świata PRO w kategorii Light podczas zawodów federacji WBBF.
Rok 2011 przynosi Nadolskiemu kolejne sukcesy. Sezon rozpoczyna od tytułu Mistrza Polski w kategorii Athletic (NAC), a następnie wicemistrzostwa świata w tej samej kategorii. Ponadto w tym samym roku zostaje międzynarodowym sędzią CNC PRO DIVISION 2011 oraz NAC.
Aktualnie Wojciech Nadolski jest arbitrem WFF-WBBF oraz WPF. Przez prawie 3 lata obejmował stanowisko Wiceprezydenta WFF-WBBF, dzięki czemu organizował takie turnieje jak: Mistrzostwa Polski bądź Puchar Polski. Od 2011 r. prowadzi własny sklep z suplementami Body&Fitness EXPERT w Starogardzie Gdańskim.
Waldemar Nol urodził się 9 listopada 1950 r. w Przasnyszu. Od 15 do 18 roku życia trenował podnoszenie ciężarów w klubie Narew Ostrołęka. Jednak największe sukcesy odniósł w dziedzinie kulturystyki, którą trenuje od ponad czterdziestu pięciu lat.
Był dziewięć razy medalistą Mistrzostw Polski, z czego trzy złote medale zdobył w kategorii +90 kg. Niejednokrotnie reprezentował Polskę na międzynarodowych turniejach. W 2004 r. zdobył tytuł Mistrza Świata
w kategorii Masters, a w latach 2005-2007 wywalczył w tej kategorii mistrzostwo Europy.
Rok 1993 był dość niefortunny dla Waldemara Nola. 19 czerwca otrzymał dyskwalifikację na rok i karę grzywny w wysokości pół miliona złotych. Powodem decyzji Polskiego Związku Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego było wykrycie w organizmie zawodnika środków dopingowych
w trakcie kontroli na Mistrzostwach Polski w Kulturystyce w Sosnowcu.
Hubert Olborski urodził się 11 lipca 1976 r. To wybitny polski kulturysta, niejednokrotny Mistrz Polski oraz reprezentant naszego kraju na międzynarodowych zawodach.
Do ważniejszych osiągnięć Olborskiego należy IV miejsce na Mistrzostwach Europy oraz V pozycja na Mistrzostwach Świata w 2000 r. Kolejnymi sukcesami, jakie osiągnął, są wicemistrzostwo Europy oraz IX lokata na Mistrzostwach Świata.
W 2003 r. zajął odległe XII miejsce podczas kolejnych zawodów o zasięgu światowym. Rok 2005 przynosi Olborskiemu dwa mistrzowskie tytuły. W tym roku zostaje zarówno Mistrzem Europy i Mistrzem Świata podczas zawodów federacji NABBA.
Jan Olejko urodził się 28 kwietnia 1949 r. Jan jest jedną z najbardziej emocjonujących postaci polskiej kulturystyki. Jak sam wspomina, treningi rozpoczął mając 14 lat. Wtedy to zainspirowany wyglądem kolegi z klasy postanawia sprawdzić własne umiejętności na siłowni.
Podstawową dewizą w treningach i przygotowania "Ojana" jest stara maksyma kulturystyczna: "siła – sprawność – piękno". Na koncie tego
66-letniego zawodnika można dostrzec wiele interesujących tytułów. W 2007 r. zdobył Mistrzostwo Polski w kategorii Weteranów. Oprócz tego w 2008 r. został laureatem turnieju w Żelistrzewie.
Rok później zajął IV miejsce na Mistrzostwach Polski w Ostrołęce, gdzie występował w kategorii Kulturystyka klasyczna. W 2010 r. zdobywa IV pozycję podczas Mistrzostw Śląska, a także kolejny tytuł Mistrza kraju
w kategorii +60.
Olejko również występował na arenie międzynarodowej. W 2009 r. podczas Mistrzostw Europy w Rumunii, Jan Olejko startuje w kategorii Weteranów. Na tym turnieju zajmuje bardzo wysokie IV miejsce.
Urodzony 24 marca 1977 roku w Gnieźnie, znany pod pseudonimem „Oley”. Pierwszym poważnym tytułem Marka było zdobycie wicemistrzostwa Polski (2005) podczas zawodów w Warszawie w kategorii +95 kg. W roku 2006 Olejniczak występuje w XX Ogólnopolskich Zawodach Kulturystycznych (Słupsk), gdzie zdobywa podwójne złoto w kategoriach +90 kg i Open. Tego samego roku przystępuje kolejny raz do Mistrzostw Polski, z których tym razem wraca z III miejscem.
Rok 2007 to początek zmagań Oleya na arenie międzynarodowej. Sezon rozpoczyna od wywalczenia III miejsca w Grand Prix Szwecji. Na kolejnej edycji Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych wygrywa II miejsce
w kategorii +90 kg. Kolejnym przystankiem są Mistrzostwa Polski
w Białymstoku (II miejsce – kategorii +100 kg) oraz Mistrzostwa Europy
w Baku (III miejsce – kategorii +100 kg). Ostatnim turniejem w tym roku są Zawody w Kulturystyce i Fitness sylwetkowym mające miejsce w Rypinie. Na tym konkursie Marek zdobywa III miejsce.
Kolejny rok (2008) przynosi Olejniczakowi kolejne zwycięstwa. Najpierw na Mistrzostwach Europy w Hiszpanii, skąd przywozi brązowy medal, a następnie na Polish Nationals, gdzie zdobywa najwyższe miejsce na podium. Rok później (2009) Oley decyduje się na start w Arnold Classic Amateur, zajmując VI miejsce. Na kolejny sukces Marka należy czekać do 2011. W tym też roku polski kulturysta przystępuje do Arnold Classic Europe, w których uplasował się na VII pozycji.
Kolejnym turniejem jest Cup of Poland, gdzie Olejniczak zdobywa srebro. Następnym przystankiem jest debiut na Mistrzostwach Świata, który jest udany dla Marka – zawody kończy na VI miejscu. Ostatnim konkursem
w roku 2011 jest Grand Prix Pepa w czeskiej Opawie. Turniej ten stanowi zwieńczenie ciężkiej pracy polskiego zawodnika i skutkuje podwójnym złotem (kategoriach +100 kg oraz overall).
Rok 2012 okazuje się być bardzo owocny dla Olejniczaka. Pomimo kolejnego startu w Arnold Classic Europe i zajęcia odległego od podium VI miejsca, Marek przystępuje do walki o dwa mistrzowskie tytuły. Jak się okazuje, cierpliwość i trud Oleya zostaje wynagrodzony – w 2012 roku zdobywa I miejsce podczas Cup of Poland oraz Mistrzostw Świata
w Ekwadorze.
Urodzony 5 listopada 1985 roku w miejscowości Dąbrowa Górnicza. Pierwszym poważny sukces Przemka przypada na rok 2012, kiedy to podczas Mistrzostw Śląska zdobywa złoto w kategorii 90 kg oraz srebro
w kategorii Open. Tego samego roku Owczarek bierze udział w swoich pierwszych Mistrzostwach Polski, gdzie debiutuje na IV pozycji.
W roku 2013 ponownie startuje do walki o tytuł Mistrza Polski, z której wychodzi zwycięsko. Przemysław zdobywa I miejsce w kategorii 100 kg oraz II lokatę w kategorii Open. Również w 2013 przystępuje do zmagań
w Mistrzostwach Europy, gdzie w kategorii 95 kg debiutuje na IV pozycji.
Sezon 2014 jest również owocny dla Owczarka. Tym razem zostaje Mistrzem Polski w kategorii +100 kg oraz broni wicemistrzostwa w kategorii Open. Ponownie startuje w Mistrzostwach Europy, gdzie tym razem w kategorii 100 kg udaje mu się zdobyć srebrny medal.
Urodzony 14 lutego 1969 roku w Częstochowie. Sam Grzegorz przyznaje, że sport zawsze zajmował ważne miejsce w jego życiu. Do 21. roku życia występował w barwach częstochowskiego klubu piłkarskiego MRKS SKRA. W tym też okresie zainteresował się sportami sylwetkowymi. W roku 1992 zadebiutował podczas regionalnych zawodów w Radziejowie.
Pierwszy poważny sukces Grzegorza miał miejsce w roku 2000, kiedy to Ozga zostaje Mistrzem Polski. Niespełna rok później (2001) zdobywa IV miejsce podczas Mistrzostw Europy federacji IFBB. Następnie w 2003 ponownie zdobywa złoty medal w Mistrzostwach Polski i kolejny raz kończy Mistrzostwa Europy na IV lokacie. W roku 2004 broni tytułu Mistrza Polski,
a już w 2005 podczas turnieju w Rumunii zostaje Mistrzem Europy. Kolejny start to Mistrzostwa Świata w roku 2006 na których zdobywa odległe od podium XII miejsce.
W roku 2008 Grzesiek doznaje poważnej kontuzji – obustronnego zerwania mięśni czworogłowych uda. Wypadek ten wyklucza go z treningów i startów do roku 2012. Wtedy to podejmuje próby wygrania konkursu Arnold Amateur Europe, które kończą się zdobyciem X miejsca. Obecnie jest właścicielem siłowni Monster Gym, w której dzieli się swoim bogatym doświadczeniem.
Urodzony 21 września 1981 w Sulechowie. Jego zainteresowanie sportem związane było z pasją do piłki nożnej i siatkówki. Sam Piotr stwierdza, że odziedziczył po ojcu miłość do wędkarstwa, co po dziś dzień uznaje za najlepszy sposób na wypoczynek. W wieku 15 lat (1996) zainteresował się kulturystyką. Już po trzech latach treningów (1999) wystąpił na swoim pierwszym turnieju. Były to Mistrzostwa Województwa Lubuskiego w Nowej Soli. Debiutancki występ Piechowiaka zakończył się złotym medalem.
Po pierwszym i udanym występie w kulturystyce juniorów Piotr postanawia nadal próbować swoich sił w sportach sylwetkowych. W 2001 zajmuje III lokatę podczas ogólnopolskiego konkursu "Herkules". Następnie Piechowiak zalicza start w Mistrzostwach Polski, gdzie zyskuje miano podwójnego Vice Mistrza kraju w kategoriach +70 kg i Open. Dzięki swoim sukcesom poznaje Ireneusza Kurasia, który namawia go do udziały w zawodach Strongman.
Piechowiak jako siłacz występował około 6 lat. W czasie kariery strongman osiągnął spore sukcesy. Dwukrotnie zyskał miano Vice Mistrza Polski (2005/2006), zdobył I miejsce podczas Pucharu Europy (2007), a nawet reprezentował nasz kraj na Mistrzostwach Świata w Chinach (2007), gdzie zajął VIII pozycję na 16 startujących zawodników.
Kariera zostaje jednak przerwana po roku 2010, kiedy to Piotr zostaje ojcem. Przerwa od startów trwa jednak do roku 2013. Piechowiak postanawia znowu wrócić do kulturystyki. Pierwszym turniejem są Ogólnopolskie Mistrzostwa Śląska, w których zdobywa brązowy medal.
Tego samego roku przystępuje również do Mistrzostw Polski, gdzie
w kategorii 95 kg zgarnia II miejsce. W roku 2014 zalicza start na Otwartych Mistrzostwach Pomorza w KiF, gdzie wygrywa tytuł Vice Mistrza (+90 kg),
a także na Mistrzostwach Polski (kategorii 100 kg) i zajmuje III miejsce.
Rok 2015 to kolejny występ na Pomorzu, który tym razem skutkuje zajęciem III pozycji. Pocieszeniem okazuje się start w Mistrzostwach Polski. Piotr deklasuje współzawodników z kategorii +100 kg., zdobywając złoto. W kategorii Open natomiast zajmuje IV pozycję.
To polski kulturysta urodzony 3 stycznia 1988 roku. Przed rozpoczęciem kariery w sportach sylwetkowych jako dziecko parał się różnymi dyscyplinami jak handball, lekkoatletyka czy też siatkówka. Decyzja o pracy nad własną sylwetką zapadła w szkole średniej. W czasie studiów Wojtek rozpoczął treningi, których celem było wystartowanie w Akademickich Mistrzostwach województwa Lubelskiego (2008/2009).
Trud i wysiłek zostały wynagrodzone zajęciem I miejsca. Zachęcony sukcesem Pieczaba postanawia spróbować swoich sił w kulturystyce. Jeszcze w roku 2009 zalicza debiutancki występ podczas Uniwersyteckich Mistrzostw Polski w Kulturystyce. Rezultat okazał się naprawdę dobry – Wojciech zdobywa srebrny medal, dzięki któremu przekonuje samego siebie, iż sporty sylwetkowe są właśnie tą dyscypliną, w której zechce podbić cały świat.
Rok 2010 poświęca przygotowaniom do Debiutów Kulturystycznych oraz rozwojowi swojej sportowej pasji – Pieczaba zostaje instruktorem rekreacji ruchowej o specjalizacji Fitness/ Ćwiczenia siłowe. Gdy nadchodzi moment upragnionych Debiutów PZKFiTS 2010, Wojtek prezentuje bardzo dobrą formę i kończy turniej na IV pozycji w kategorii 90 kg.
Jeszcze tego samego roku przystępuje do XIII Ogólnopolskich Zawodów Kulturystycznych "Herkules", gdzie Pieczaba tym razem zdobywa brązowy medal. Zakończeniem tego sezonu okazują się kolejne Uniwersyteckie Mistrzostwa Polski w Krakowie, gdzie w kategorii +80 kg zajmuje II miejsce.
Kolejny poważnym konkursem w karierze Wojtka są Mistrzostwa Śląska
w roku 2013. Wtedy to w kategorii +90 kg zajmuje II pozycję.
Następnym przystankiem jest kolejna odsłona turnieju "Herkules", w których ponownie zostaje brązowym medalistą. Kolejny cel Wojtka to pierwszy występ na Mistrzostwach Polski. Pieczaba prezentuje bardzo wysoki poziom czego dowodem są nagrody – złoty medal w kategorii 95 kg oraz IV miejsce w Open.
Kolejny wyczerpujący sezon zostaje zakończony debiutanckim występem na Mistrzostwach Europy EBFF, na których zajmuje IX pozycję. Pieczaba w roku 2014 zaczyna od mocnego wejścia. Startując w kategorii +100 kg, zdobywa złoty medal oraz brązowy krążek w kategorii Open podczas Mistrzostw Śląska. Następnie udaje się na Mistrzostwa Pomorza, gdzie również pokazuje rywalom, co oznacza kulturystyka. Sędziowie nagradzają jego formę złotem w kategorii +90 kg oraz srebrem w Open.
Wojtek postanawia kolejny raz spróbować swoich sił w Mistrzostwach Polski. Pomysł ten okazuje się bardzo dobry, dzięki czemu zajmuje II lokatę
w kategorii 100 kg. Ponownie, końcówka sezonu zostaje poświęcona na start w Mistrzostwach Europy, w których tym razem zdobywa VI miejsce. Rok 2015 rozpoczyna się od podróży do norweskiego Oslo na tamtejszy konkurs Grand Prix. Wojtek, który startuje wówczas w kategorii +100 kg, nie daje rywalom cienia szans i zgarnia zasłużone I miejsce w trakcie tego turnieju.
Po powrocie do kraju Pieczaba przystępuje do Pucharu Ziemi Puckiej, gdzie zdobywa III pozycję. Następnym przystankiem są Mistrzostwa Polski,
w których Wojciech znów prezentuje oszałamiającą formę. Skutkuje to złotem w kategorii 100 kg oraz srebrem w Open. Na zakończenie postanawia po raz kolejny powalczyć o tytuł Mistrza Europy. Tym razem staje na podium z brązowym medalem na swojej szyi.
Sporty siłowe w życiu Krzysztofa są obecne od 12 lat, wśród których kulturystyka zajmuje najważniejsze miejsce. Od ponad 6 lat zajmuje się instruktażem i treningami personalnymi ukierunkowanymi na poprawę sylwetki oraz walkę z niechcianymi kilogramami.
Początek kariery Krzysztofa przypada na rok 2014, kiedy to na Debiutach Kulturystycznych zdobywa podwójne złoto w kategoriach +90 kg i Open. Zachęcony sukcesem przystępuje do Pucharu Ziemi Puckiej w Żelistrzewie, gdzie wygrywa II miejsce w kategorii +90 kg. Kolejnym punktem Krzyśka są Mistrzostwa Śląska, na których zajmuje I miejsce w kategorii +180 cm.
W trakcie kolejnego konkursu (Mistrzostw Polski) Piekarz zdobywa brązowy medal w kulturystyce klasycznej. Następnie pojawia się na Grand Prix Opola i znów triumfuje na najwyższym miejscu na podium. W zawodach
w Słupsku Krzysztofowi udaje się wywalczyć trzykrotne zwycięstwo
w kategoriach: +90 kg, +180 cm oraz Open.
W turnieju Mr Futurebody ponownie zajmuje I miejsce (kategoriach +90
i Open). Ostatnimi zawodami w obfitym w nagrody roku 2014 są rozgrywki
w Sopocie, gdzie Piekarz zdobywa srebro. Rok 2015 jest jedynie potwierdzeniem bardzo dobrej formy Krzyśka. Sezon rozpoczyna od zdobycia I miejsca w podczas Mistrzostw Polski w kategorii +180 cm. Następnie debiutuje w Mistrzostwach Europy na III pozycji (ta sama kategoria). Ostatnimi rozgrywkami, w jakich bierze udział w tym roku, jest Grand Prix Opola, gdzie broni zeszłorocznego tytułu mistrza tej imprezy.
Urodzony 17 stycznia 1974 roku w Warszawie. Jedna z najbardziej rozpoznawalnych twarzy polskiej kulturystyki i sportów sylwetkowych. Swoją sportową karierę rozpoczął jednak od trenowania trójboju siłowego. Właśnie w tej dyscyplinie Piotrkowicz zalicza swój debiut (1995), który skutkuje wygraną w Akademickich Mistrzostwach Polski.
Rok 2005 przypada na początek kulturystycznej kariery Roberta. Pierwszym występem jest zdobycie podwójnego złota w czasie Debiutów kulturystycznych w Ostrowi Mazowieckiej (kategorie 90 kg i Open). W tym samym roku Piotrkowicz bierze udział w licznych imprezach regionalnych, zawsze znajdując się na podium.
Począwszy od II miejsca na Mistrzostwach Śląska (kategoria 90 kg)
i Mistrzostwach Polski (kategoria 95 kg), a skończywszy na I miejscu
w trakcie Ogólnopolskich zawodów w Kraśniku (kat. 90 kg i Open), „Moja Pierwsza Olimpia” (kat. Open) i Pucharu Polski (kat. Open). Zwieńczeniem 2005 jest udział w Mistrzostwach Świata w Szanghaju, skąd Robert przywozi brązowy medal w kat. do 90 kg.
Rok 2006 rozpoczyna się od II miejsca w Pucharze Polski (Zabrze), gdzie Robert startuje w kat. Open. Raptem dwa tygodnie po zawodach w Polsce Piotrkowicz udaje się do Ostrawy na tamtejsze Mistrzostwa Świata. Rezultatem jest zdobycie przez Polaka I miejsca w kategorii do 100 kg. Kolejnymi turniejami jest cykl zawodów Elite Champions Tour Ironman,
w których również odnosi sukcesy (Rosja – III miejsce, Czechy – IV miejsce, Estonia – III miejsce oraz II miejsce w Anglii).
W 2007 roku Piotrkowicz nie spuszcza z tonu i ponownie sięga po najwyższe miejsca w turniejach, w których bierze udział. Rezultatem jego samozaparcia i świetnej formy jest czternastokrotne wyjście na najwyższe miejsce na podium (chronologicznie: Ogólnopolskie Zawody w Słupsku – +90 kg i Open, Mistrzostwa Polski w Białymstoku – +100 kg i Open, Mistrzostwa Europy w Baku – do 100 kg, Grand Prix FA w Rypinie – Open, Loaded Cup w Danii – + 90 kg i Open, Grand Prix Body Zoi w Belgii – +90 kg i Open, Euro Games w Kijowie – Open, Athletics Berlin – Open, Mistrzostwa Świata w Jeju – do 100 kg i Open, Elite Champions Tour w Rosji, Estonii i Francji – Open, Puchar Polski w Zabrzu – Open, a także Grad Prix Due Torri we Włoszech – +95 kg i Open).
Jedynymi zawodami, w których Robert zdobywa II miejsce, są Elite Champions Tour w Odessie (Open), Body – Xtreme Invitational we Frankfurcie (+90 kg) oraz Grand Prix Pepa w Opawie (+90 kg). Zachęcony licznymi sukcesami Piotrkowicz nie odpuszcza w kolejnym sezonie. Rok 2008 przynosi polskiemu kulturyście zwycięstwo aż w dwunastu turniejach (chronologicznie: Elite Champions Tour Nowa Zelandia – Open, GP MuscleTech w Szwecji – +90 kg i Open, GD FA w Rypinie i Gubinie – Open, Elite Champions Tour w Hiszpanii – Open, Body – Xtreme Invitational we Frankfurcie – Open, GP Pepa w Czechach – +90 kg i Open, Puchar Polski
w Zabrzu – Open, Elite Champions Tour na Węgrzech – Open, GP Moskwy „Imperia Fitnesa”– Open oraz Elite Champions Tour na Litwie w kategorii Open).
Tym razem Piotrkowicz aż sześć razy wraca do kraju z srebrnym medalem (Arnold Classic – +102,5 kg, Puchar Podola na Ukrainie – Open, Elite Champions Tour w Rosji – Open, GP Rosji „Atletika Alians” – Open, Mistrzostwa Świata w Bahrajnie – +100 kg oraz GD Due Torri we Włoszech w kategorii +95 kg).
Rok 2009 rozpoczyna się dla Roberta bardzo owocnie. Jako pierwszy
w historii Polak otrzymuje kartę zawodowego kulturysty IFBB. Dzięki temu zyskuje możliwość startu w licznych konkursach na terenie Stanów Zjednoczonych. Pierwszym z nich jest Tampa Bay Pro, na którym zdobywa XV miejsce. Kolejnymi są odpowiednio Europa Super Show (V lokata) oraz Atlantic City Pro (VI pozycja).
Ostatnim i najważniejszym dla Piotrkowicza okazuje się konkurs
w Sacramento, w którym dzięki zdobyciu III miejsca uzyskuje kwalifikację na najbardziej prestiżowe zawody – Mr. Olimpia (2010). W 2010 głównym punktem dla Polaka jest występ na Mr. Olympia. Efektem tego jest wystartowanie jedynie w dwóch prestiżowych konkursach – Arnold Classic Pro (X miejsce) oraz Mr Europe Pro (IV miejsce).
W dniach 24 i 25 września następuje historyczny dzień – Piotrkowicz zostaje drugim po Mirosławie Daszkiewiczu reprezentantem Polski na zawodach
Mr. Olimpia. Pomimo zdobycia odległej XVIII pozycji, Robert na stałe wpisuje się w historię polskiej kulturystyki.
Rok 2011 stanowi kolejny sezon zmagań Piotrkowicza, który od niemal dwóch lat jest już zawodowym kulturystą. Sportowiec ogranicza swoją obecność na zawodach w Polsce kosztem licznych występów na arenie międzynarodowej. Pierwszym przystankiem jest Arnold Classic, gdzie kończy z XIV miejsce. Następnie występ na Mr Europe Pro (IV miejsce), FIBO Power Pro (VI pozycja), Europa Show of Champions (VII miejsce), Toronto Pro Supershow (V miejsce), Pro Bodybuilding Weekly Championships (VI miejsce) oraz Phoenix Pro (również VI pozycja).
Gdy wydaje się, że świetność Piotrkowicza minęła, Polak niespodziewane zdobywa brązowy medal podczas zawodów Tijuana Pro. Następnie odnotowuje kolejny i również historyczny, drugi start w Mr. Olympia, gdzie poprawia swój zeszłoroczny wyczyn, zajmując XVI miejsce. Zakończeniem tego pracowitego roku jest zdobycie VII pozycji w czasie Arnold Classic Europe.
Rok 2012 rozpoczyna się dla Roberta o wiele lepiej niż zeszły sezon. Pierwszą nagrodą jest II miejsce w trakcie konkursu Nordic Pro w Finlandii. Następnie dwukrotnie zdobywa IV pozycję, najpierw na Arnold Classic Europe, a następnie na British Grand Prix. Ostatnimi zawodami w 2012 jest EVL’S Prague Pro, gdzie zajmuje VI miejsce. Kolejny rok (2013) poszerza kolekcję trofeów Piotrkowicza. Począwszy od IV miejsca na FIBO Power, przez VI pozycję na Arnold Classic Brasil, a skończywszy na długo nieobecnym złocie na Mr. Europe Pro w Hiszpanii.
Druga połowa sezonu niestety okazuje się mniej satysfakcjonująca. Robert broni swojeje XVI pozycji podczas kolejnej edycji zawodów Mr. Olympia oraz zalicza gorsze występy podczas Arnold Classic Europe (XI miejsce) oraz EVL’S Prague Pro (VIII pozycja). W 2014 roku Robert startuje od zawodów Arnold Classic.
Pierwszy turniej ma miejsce w Brazylii, gdzie Polak odnotowuje spadek na XI pozycję (porównując do ubiegłorocznej edycji), a drugi w Hiszpanii (edycja Europe – VIII miejsce). Kolejnymi punktami na turniejowej mapie Piotrkowicza są San Marino Pro (VIII lokata) oraz Nordic Pro (V miejsce). Ostatnie turnieje Roberta wynagradzają mu ostatnie niepowodzenia. W trakcie Grad Prix Fitness House Pro (Rosja) oraz późniejszego turnieju Ferrigno Legacy w USA, Polak kończy każdy z konkursów na III miejscu.
Polski kulturysta, a także starszy aspirant policji w rodzinnym Jaworznie,
w którym urodził się 30 lipca 1971 roku. Początek sportowej kariery Jurka ma miejsce w wieku 18 lat (1989), kiedy to jego trenerem był Włodzimierz Sabat związany z TKKF Piast Jawor. Współpraca obu panów skutkuje zdobyciem złotego medalu na Mistrzostwach Polski Juniorów w Kulturystyce (Tomaszów Mazowiecki – 1991 rok) w kategorii do 80 kg.
Pisulski zalicza kolejny start w Mistrzostwach Polski Juniorów w roku 1992 (Chrzanów), gdzie zajmuje III miejsce. Na kolejny sukces Jerzego należy czekać do roku 2002, kiedy to na Mistrzostwach Polski MSWiA
w Wyciskaniu Sztangi Leżąc (Szczytno) zdobywa kolejny brąz w kategorii do 120 kg. Rok później Pisulski na tym samym turnieju wygrywa i zdobywa
I miejsce. Ostatni występ Jurka na tym konkursie przypada na rok 2005
i ponownie wygrywa brązowy medal.
W roku 2006 Jerzy Pisulski postanawia spróbować swoich sił w kulturystyce. W tym też roku odnotowuje pierwsze sukcesy na tym polu – III miejsce na Mistrzostwach Polski w Kulturystyce (Warszawa – Open) oraz Pucharze Polski (Zabrze – Open), a także VI pozycję na Mistrzostwach Świata
w Kulturystyce (Czechy – kat. powyżej 180 cm). Rok 2007 dostarcza kolejnych ważnych nagród. Pierwszą jest złoty medal na Międzynarodowym Pucharze Polski w Kulturystyce (Zabrze – Open).
Drugim jest IV pozycja w trakcie Międzynarodowego Pucharu Austrii
w Kulturystyce (Wiedeń – Open). Oprócz tego Polak przystępuje do kolejnej walki o tytuł Mistrza Świata, jednak na tym turnieju zdobywa X miejsce. Pisulski w 2008 roku przystępuje do walki o kolejne tytuły. Sezon rozpoczyna od złotego medalu na Mistrzostwach Polski w Kulturystyce (Płońsk) w kategoriach powyżej 180 cm oraz Open.
Tego samego roku zdobywa również tytuł Mistrza Europy podczas turnieju
w Hiszpanii. Zwieńczeniem tego owocnego okresu jest V miejsce podczas Mistrzostw Świata w Rosji. Na początku 2009 roku wygrywa Eliminacje do Mistrzostw Świata w Kulturystyce Klasycznej (Tarnobrzeg). Po drodze Jerzy zdobywa brązowy medal podczas Międzynarodowych Zawodów GRAND PRIX FA w Tarnobrzegu (kat. Open).
Podobnie jak rok wcześniej, Pisulski próbuje swoich sił na Mistrzostwach Świata, które tym razem odbywają się w Hiszpanii. Polak podtrzymuje swój ubiegłoroczny wynik i kończy turniej na V pozycji.
Kolejne lata stanowią potwierdzenie wysokiej formy Jerzego Pisulskiego.
W 2010 zdobywa tytuł Vice Mistrza Świata, w roku 2011 występuje w turnieju Amateur Olympia (IFBB), gdzie wygrywa VI i II miejsce. Ostatnim turniejem, na którym jest obecny, jest konkurs Arnold Amateur (IFBB). Polak nie daje szansy swoim rywalom i kończy zawody na najwyższym miejscu podium zdobywając I miejsce.
Urodzony 12 stycznia 1971 roku. Jak sam wspomina na swojej stronie internetowej, "sporty sylwetkowe uprawia od 1985 roku". W zawodach kulturystycznych jest obecny od ponad 20 lat, a na swoim koncie posiada pokaźną ilość zdobytych tytułów. Na przestrzeni lat 2003-2010 Potocki może pochwalić się dwukrotnym Mistrzostwem Polski (2003/2006), brązowym medalem w Pucharze Polski oraz czterokrotnym startem na Mistrzostwach Świata.
Jednak to rok 2011 przynosi Jakubowi największą ilość sukcesów. Oprócz zdobycia kolejnego tytułu Mistrza Polski (100 kg) oraz brązowego medalu (Open) w trakcie tej imprezy, Potocki zalicza udane występy poza granicami naszego kraju. Mowa tu o zdobyciu Mistrzostwa Europy Weteranów (Alcala de Henares) oraz tytułu Vice Mistrza Europy Seniorów (Sofia), a także złotego medalu w kategorii Open.
W 2012 Kuba przystępuje do kolejnego, międzynarodowego podboju – tym razem jednak zajmuje jednak dalekie XV (Arnold Amateur Europe) i VIII miejsce (Mistrzostwa Świata). Również w 2013 nie ma szczęścia i znów na zawodach ogólnoświatowych ląduje daleko od czołówki (XI lokata). W 2014 występuje na Mistrzostwach Europy, gdzie tym razem zajmuje VIII miejsce.
W roku 2015 rozpoczyna sezon od zdobycia brązowego medalu na Mistrzostwach Polski. Następnie dwukrotnie zajmuje VI pozycję podczas Mistrzostw Europy. Ostatnim turnieje podczas tegorocznego sezonu jest Grand Prix Opola, w którym to Potocki wygrywa i zdobywa I miejsce.
Mariusz "Pudzian" Pudzianowski urodził się 7 lutego 1977 w Białej Rawskiej
i kojarzony jest przede wszystkim jako zawodnik strongman. Mimo to jego sportowa pasja rozpoczęła się od zawodów w wyciskaniu oraz karate kyokushin.
Początek jego kariery w sportach siłowych datuje się na rok 1999. W tym właśnie roku Pudzian zdobył złoty medal podczas pierwszej edycji zawodów siłaczy (wtedy pod nazwą Warka Strongman) oraz III miejsce wraz
z Jarosławem Dymkiem w trakcie Drużynowych Mistrzostw Świata Par Strongman w Chinach. Sukces ten stanowi początek obfitej w nagrody kariery Pudzianowskiego.
Niespełna rok później (2000 r.) Mariusz zyskuje podwójne złoto w Pucharze Świata oraz Mistrzostwach Polski. Tego samego roku próbuje swoich sił
w Mistrzostwach Świata, na których debiutuje z IV miejscem. Pudzianowski niezrażony porażką ponownie startuje z Jarosławem Dymkiem
w Mistrzostwach Świata Par (Węgry), skąd przywozi srebrny medal.
Rok 2003 okazuje się niezbitym dowodem na to, że Pudzianowski osiąga swoją życiową formę. Nagrody jakie zdobywa to:
– dziewięciokrotne złoto (chronologicznie: Super Seria 2003 na Hawajach
i Silvonde, Mistrzostwa Polski i Europy Strongman, Mistrzostwa Świata Strongman w Zambii, World Record Breakers w Gdyni, Drużynowe Mistrzostwa Świata Par z Jarosławem Dymkiem na Węgrzech, Finał Pucharu Polski w Pile oraz Drugie zawody "Polska kontra Reszta Świata");
– trzykrotne srebro (Super Seria 2003 w North Bay i Imatra oraz Mistrzostwa World Muscle Power);
– brązowy medal w Super Seria 2003 w Oahu;
– IV miejsce podczas turnieju Arnold Strongman Classic w Columbus (USA).
W roku 2004 Pudzianowski nie odpuszcza i po raz kolejny jego ulubionym kolorem przywożonych medali jest złoto (Finał Pucharu Polski Strongman
w Szczecinie, Super Seria Moskwa, Mistrzostwa Polski i Europy Strongman, Mistrzostwa Świata Par Strongman w Płocku, turniej Polska kontra Skandynawia w Dąbrowie Górniczej oraz trzecia edycja zawodów "Polska kontra Reszta Świata").
Tego samego roku Pudzian zdobywa również jeden srebrny medal ("Polska kontra Ukraina") oraz V miejsce w trakcie Arnold Strongman Classic.
W przypadku ówczesnych Mistrzostw Świata na wyspach Bahama zostaje zdyskwalifikowany za doping.
Wpadka Mariusza zostaje zrekompensowana jego fanom już rok później (2005). W tym czasie zdobywa raptem jeden srebrny medal w trakcie konkursu "Północ kontra Południe", które mają miejsce w Darłowie.
W pozostałych turniejach odnosi bezkompromisowe zwycięstwo nad swoimi rywalami, plasując się na najwyższym miejscu podium (chronologicznie: Pierwszy Pojedynek Gigantów w Łodzi, Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman ze Sławomirem Toczkiem, Super Seria w Venice Beach, Malborku i Varberg, Puchar Świata Siłaczy w Bad Häring, Super Seria Mohegan Sun, Finał Pucharu Polski Strongman w Kielcach, Mistrzostwa Świata Strongman w Chinach oraz Czwarta edycja „Polska kontra Reszta Świata”).
W roku 2006 Pudzian nie spuszcza z tonu i tym razem przywozi do Polski aż 10 złotych medali (Drugi Pojedynek Gigantów, Puchar Świata Siłaczy
w Rydze, Super Seria Mohegan Sun, Puchar Świata Siłaczy w Mińsku, Super Seria i Puchar Świata Siłaczy w Moskwie, Super Seria w Miliczu, Mistrzostwa Polski Strongman we Wrześni oraz Puchar Świata Siłaczy
w Grodzisku Mazowieckim i Podolsku). W trakcie Mistrzostw Świata Strongman w Chinach oddaje swój tytuł, zajmując II miejsce, a w przypadku turnieju Arnold Strongman Classic zdobywa VI pozycję.
Rok 2007 okazuje się de facto powtórką sprzed roku. Pudzian po raz kolejny zdobywa jedno srebro (Super Seria Venice Beach), a pozostałe turnieje wygrywa, osiągając I miejsce (Trzeci Pojedynek Gigantów, Super Seria
w Mohegan Sun, Puchar Świata Siłaczy w Rydze, Mistrzostwa Europy Strongman w Łodzi, Super Seria w Storefjell, Puchar Świata Siłaczy
w Dartford, Puchar Europy Par Strongman WP w Oleśnicy, Puchar
i Mistrzostwa Polski Strongman w Strzegomiu oraz Mistrzostwa Świata Strongman w Anaheim).
Rok później Pudzian po raz kolejny zdobywa sporą ilość nagród. Polak ośmiokrotnie zdobywa złoty medal (Czwarty Pojedynek Gigantów, WSF Puchar Świata w Irkucku, „Polska kontra Europa” w Cieszanowie, Grand Prix Polski Strongman w Radomiu, Finał Pucharu Polski Strongman
w Kołobrzegu, Mistrzostwa Europy Strongman w Szczecinku, Mistrzostwa Polski Strongman w Częstochowie, a także Mistrzostwa Świata Strongman
w Charlston) oraz pojedyncze srebro (Super Seria w Mohegan Sun).
W tym samym, 2008 roku Pudzianowski zostaje pierwszym zawodnikiem
w historii dyscypliny strongman, który osiągnął pięciokrotny tytuł Mistrza Świata. W 2009 roku Pudzianowski rozpoczyna swój sezon bardzo niefortunnie. W trakcie Piątego Pojedynku Gigantów doznaje kontuzji, co powoduje, że zdobywa VIII miejsce.
Pomimo to Dominator nadal zdobywa złoto (Mistrzostwa Europy Strongman w Bartoszycach, The Globe’s Strongest Man w Moskwie, Mistrzostwa Polski Strongman w Trzebiatowie, Mistrzostwa Polski w Parach z Januszem Kułagą w Krotoszynie oraz Halowy Puchar Polski Strongman
w Lęborku) i srebro (Mistrzostwa Polski Strongman A-S w Malborku
i Mistrzostwa Świata Strongman na Malcie). Rok 2010 stanowi ostatni sezon Mariusza w tej dyscyplinie i na zwieńczenie swojej kariery zdobywa I miejsce w trakcie Halowego Pucharu Polski Strongman w Gdańsku.
Pomimo zakończenia występów w siłaczach Pudzianowski nie rezygnuje ze sportu. W 2009 roku występuje po raz pierwszy jako zawodnik MMA
w trakcie gali KSW 12, podczas to której odnosi bezkompromisowe zwycięstwo z Marcinem Najmanem. W trakcie swojej krótkiej kariery
w sztukach walki, bilans stoczonych walk Mariusza prezentuje się
w następujący sposób: 9 zwycięstw, 3 porażki oraz brak remisów. Przeciwnikami Pudziana byli m.in. Yūsuke Kawaguchi, Eric Esch czy Bob Sapp. Jedyna nierozstrzygnięta walka miała miejsce z Jamesem Thopsonem na skutek pomyłki sędziego. Jak twierdzi sam Pudzianowski, bardzo dobrze odnajduje się w tej dyscyplinie i póki co zamierza nadal w niej uczestniczyć.
Jak wspomina sam Maksym, wysiłek fizyczny towarzyszył mu od małego ze względu na masę prac wykonywanych przy domowym gospodarstwie. Trzynastoletni Riznyk rozpoczął swoje treningi od podstaw, a jego celem była poprawa własnej sprawności – jako jedyny w szkole nie zaliczył na lekcji wychowania fizycznego testu z podciągania, co nakłoniło go do zwiększenia swoich możliwości. Treningi siłowe Maksyma trwały aż cztery lata. W tym okresie odniósł on wielkie postępy, ale wszystko zostało przerwane na kolejne dziewięć miesięcy przez wyjazd do Polski.
Dodatkowy brak znajomości oraz miejsca treningowego przyczyniły się do chwilowej stagnacji Riznyka. Czas jednak nie został zmarnowany – pogłębiał swoją wiedzę na temat Street Workout, a z biegiem czasu sam zaczął montować własne nagrania. Z biegiem czasu założył własny kanał, w którym analizował swoją transformację oraz osiągane wyniki. Aż do roku 2012. W tym też roku startuje na zawodach w Czerkasach (Ukraina), gdzie spotyka Denisa Minina – założyciela federacji Street Workout Ukraine.
Możliwość osobistego poznania zwiększyła wiedzę Maksyma nie tylko na temat samej dyscypliny, ale również jej obecnego stanu w Polsce. W latach 2013 i 2014 bierze udział w Mistrzostwach Polski jako współorganizator
i sędzia. Jednak jeszcze w 2014 postanawia na stałe wrócić do gry i pokazać swoje umiejętności. Podczas Targów Fit & Sport show odbywających się w Warszawie, Maksym startuje w Mistrzostwach Polski w Muscle Up. W kategorii podciągania z obciążeniem zdobywa najwyższe miejsce na podium.
Rok 2015 obfituje w liczne zawody. Sezon rozpoczyna od turnieju
BTB vol. 2, gdzie na skutek kontuzji zajmuje XXVII miejsce. Niespełna tydzień później występuje na Eliminacjach do Mistrzostw Świata (WSWCF), gdzie zdobywa V pozycję. Kolejnym przystankiem Riznyka jest udział
w "BeStronger competition for the superhuman" w Środzie Wielkopolskiej. Tym razem Maksym nie pozostawia złudzeń i zajmuje I miejsce.
Następna wygrana ma miejsce już za granicą podczas Tatrzańskiego pucharu Street Workout (Słowacja). Na tych zawodach udaje mu się wywalczyć II miejsce w kategorii Freestyle oraz I miejsce w kategorii Siłowa. Niespełna miesiąc później zalicza start podczas CCWB 2015, gdzie
w kategorii Freestyle znów udaje mu się wywalczyć srebro.
Ostatnim przystankiem są III Mistrzostwa Polski w Street Workout
w Biłgoraju. Maksym w kategorii Freestyle i Siłowa dwukrotnie zdobywa brązowy medal. Podczas tego samego turnieju ustanawia nowy rekord
w pompkach szwedzkich z obciążeniem (+48 kg), co uzyskuje poprzez wykonanie 19 powtórzeń.
Przygoda Wojciecha z kulturystyką rozpoczęła się w piwnicznej siłowni. Wtedy to w wieku 13 lat udał się na swój pierwszy trening. To był moment,
w którym postanowił , że sporty sylwetkowe będą obecne przez całego jego życie. Na pierwszy start Rudniaka trzeba było czekać do roku 2008, kiedy to przystąpił do swojego debiutanckiego konkursu. Był to turniej Mr Ireland, gdzie w kategorii Debiutanci wywalczył I miejsce.
Jak się potem okazało, nie był to jego ostatni tytuł. Kolejnym etapem był występ na Debiutach Kulturystycznych w roku 2010. Wtedy to Rudniak zdobywa brązowy medal w kategorii 80 kg. Następnym testem formy Wojtka są Mistrzostwa Polski, w których to tym razem zdobywa srebrny krążek. Idealnym podsumowaniem ciężkiej pracy zawodnika jest wygranie Zawodów Kulturystycznych w Słupsku.
W tym momencie następuje przerwa w karierze kulturystycznej. Na powrót należało czekać aż do roku 2013. Pierwszym występem po nieobecności Rudniaka są Zawody Kulturystyczne w Sopocie, które idealnie pokazują, że Wojciech wcale nie próżnował. Podczas tego turnieju zdobywa podwójne złoto (90 kg i Open). Jest to jednocześnie ostatni turniej w jakim wystąpił, choć pewnie znów pojawi się na scenie i ponownie udowodni, na co go stać.
Absolwent Politechniki Poznańskiej, urodzony w 1990 roku. Swój pierwszy poważny sukces datuje na rok 2013, kiedy to zdobywa brązowy medal podczas Uniwersyteckich Mistrzostw Polski w Kulturystyce Klasycznej. Tego samego roku wygrywa również III miejsce podczas Mistrzostw Polski Juniorów. Rok 2014 rozpoczyna od kolejnego brązu, tym razem na Mistrzostwach Polski w kategorii Męska sylwetka do 178 cm.
Kolejnym turniejem są Uniwersyteckie Mistrzostwa Polski, które kończy z IV pozycją (w tej samej kategorii). W tym też roku zdobywa I miejsce podczas FitLook Exclusive Night, a także zostaje uczestnikiem Olympia Amateur Europe. Tego roku (2015) Tobiasz został brązowym medalistą Mistrzostw Polski w swojej kategorii (męska sylwetka do 178 cm).
Urodzony 6 listopada 1976 roku w Goleniowe Radek, debiutuje już jako szesnastolatek w Grand Prix Szczecina, gdzie zdobywa VIII lokatę oraz nagrodę dla najmłodszego uczestnika. Do kolejnego występu Słodkiewicza należało czekać aż do roku 1995 kiedy to na zawodach w Starogardzie Szczecińskim zdobywa III miejsce. Poprzez analizę swoich dotychczasowych „słabych punktów” Radosław zaczyna poważniej podchodzić do diety.
W roku 1996 ponownie pojawia się w Starogardzie Szczecińskim, gdzie tym raz zdobywa podium. Tego samego roku debiutuje na Mistrzostwach Polski Juniorów, zdobywając brąz w kategorii open oraz IV miejsce w kategorii +80 kg. Dzięki swojej ciężkiej pracy Słodkiewicz dostaje możliwość startu
w Mistrzostwach Świata, gdzie debiutuje na XI pozycji.
Rok 1997 przynosi Radosławowi liczne trofea w regionalnych zawodach, jednak nie przystępuje do Mistrzostw Polski i Świata (powodem jest skończenie wieku juniora). Pomimo to w 1998 startuje do walki o tytuł Mistrza Polski podczas turnieju w Sosnowcu. Wynikiem Słodkiewicza jest odległe od podium VI miejsce. Właśnie na tych zawodach poznaje Piotra Głuchowskiego, który pomaga mu w zgłębieniu kulturystycznych tajników.
Efektem współpracy z Piotrkiem jest zwycięstwo w Mistrzostwach Polski (Toruń – 1998). Zachęcony sukcesem postanawia spróbować sił na arenie międzynarodowej. W roku 2000 przystępuje do Mistrzostw Świata w parach kulturystycznych, gdzie wraz z Darią Piznal zdobywa V miejsce.
W międzyczasie występuje w Pucharze Polski, w którym osiąga IV pozycję,
a w trakcie Mistrzostw Europy w Lozannie VIII lokatę.
Debiut na światowej arenie zachęca Radka do dalszych zmagań w sportach kulturystycznych. Rok 2001 rozpoczyna się od podwójnego złota podczas Mistrzostw Polski. Idąc za ciosem, ponownie z Darią Piznal, przystępuje do Mistrzostw Europy Par, gdzie tym razem stają na najwyższym miejscu podium. Niespełna tydzień po tym turnieju przystępuje do walki
w Mistrzostwach Europy mężczyzn w Baku, zdobywając VI pozycję.
W roku 2002 Słodkiewicz broni tytułu Mistrza Polski (Białystok) oraz poprawia swój ubiegłoroczny wynik podczas indywidualnych Mistrzostw Europy na Białorusi (V pozycja). Kolejny rok pozbawia Radosława tytułu Mistrza Polski, kosztem zdobycia IV pozycji w trakcie priorytetowych Mistrzostw Europy (St. Petersburg).
Również w 2003 ponownie zdobywa z Piznal złoty medal w trakcie Mistrzostw Europy Par. Rok 2004, jak uważa sam Słodkiewicz, stanowi przełom w jego karierze. Sezon rozpoczyna od licznych zwycięstw
w rozmaitych turniejach krajowych, w tym zdobywa tytuł Mistrza Polski. Radek rezygnuje z udziału w zawodach par, aby skupić się na indywidualnych Mistrzostwach Europy.
Tym razem wraca z Budapesztu jako złoty medalista. Tego samego roku startuje w Mistrzostwach Świata w Moskwie, gdzie wygrywa IV miejsce. Kolejne lata (2006 i 2008) okazują się niezbyt sprzyjające dla Słodkiewicza – zawodnik zostaje dwukrotnie zdyskwalifikowany podczas zawodów do Mistrzostw Świata. Ostatnim sukcesem Radosława jest zdobycie złotego medalu podczas turnieju „Kamienna Rzeźba” w 2013 roku.
Urodzony 2 maja 1985. Kulturysta, a także brat Radosława Słodkiewicza. Debiut w dziedzinie kulturystyki zalicza w 2005 roku, kiedy to zdobywa
I miejsce w kategorii do 90 kg. Tego samego roku Słodkiewicz startuje również w Mistrzostwach Słupska w tej samej kategorii wagowej i podobnie jak w debiutach, zajmuje najwyższe miejsce na podium.Co więcej, 2005 rok przynosi Tomkowi II miejsce na eliminacjach do Mistrzostw Europy.
W roku 2011 startuje w Mistrzostwach Pomorza w Kulturystyce i Fitness, gdzie zdobywa podwójne złoto w kategorii +90 kg oraz Open. W roku 2014 bierze udział w Zawodach w Kulturystyce i Fitness i ponownie triumfuje na
I pozycji. W 2015 Słodkiewicz ponownie startuje w Mistrzostwach Pomorza
i po raz kolejny triumfuje nad rywalami w kategorii do 95 kg i Open. W tym też sezonie startuje w Mistrzostwach Polski. Rezultat jest bardzo podobny do jego dotychczasowych wyczynów – złoto w kategoriach do 95 kg i Open.
Urodzony w miejscowości Pasłęk, 22 lipca 1974 roku. Mariusz jest związany ze sportami siłowymi i sylwetkowymi od 1989 roku. Po sześciu latach (1995) owocnej pracy na siłowni przystępuje do pierwszego poważnego turnieju
w Ciechanowie, gdzie zdobywa tytuł Mistrza Polski Juniorów. Tego samego roku podejmuje walkę w Mistrzostwach Polski w Tarnobrzegu, gdzie
w kategorii 70 kg zdobywa I miejsce.
W 1996 roku Strzeliński przechodzi do wyższej kategorii wagowej i tym razem jako 80 kg zawodnik zdobywa Vice Mistrzostwo kraju podczas konkursu w Białymstoku. Raptem rok później (1997) zostaje dwukrotnie złotym medalistą w Mistrzostwach Polski (kategorii 80 kg i Open).
Zachęcony licznymi sukcesami w ojczyźnie, Mariusz postanawia spróbować swoich sił na zagranicznych rozgrywkach. Pierwsza okazja pojawia się już
w roku 1998, kiedy to Strzeliński udaje się na swoje pierwsze Mistrzostwa Europy, w których zalicza udany debiut na III miejscu. Następnie w 1999 zdobywa IV pozycję na Mistrzostwach Europy oraz debiutuje na Mistrzostwach Świata, gdzie wygrywa VIII lokatę.
W roku 2000 Mariusz spełnia założone parę lat wcześniej cele i triumfuje jako Mistrz Świata i Europy podczas turniejów zorganizowanych przez federację IFBB. Rok później (2001) Strzeliński nie pozostawia nikomu złudzeń i broni złotego medalu, zostając ponownie Mistrzem Świata.
Szczęśliwa passa Mariusza kończy się w roku 2002, kiedy to podczas próby antydopingowej zostaje wykryty aminoglutetymid. Efektem tego jest zawieszenie Strzelińskiego na dwa kolejne lata. Jednak w 2005 roku wraca
i tym razem zostaje nie tylko Mistrzem Europy, ale i Mistrzem Świata podczas turniejów urządzonych przez federację NABBA.
Urodzony 30 kwietnia 1985 roku. Historia Blinga jest idealnym przykładem, że pomimo przeciwności losu i dzięki własnemu samozaparciu można osiągnąć sukcesy. W roku 2005 zostaje ofiarą pobicia – przez półtora miesiąca przebywa w szpitalu w stanie śpiączki. Kamil doznaje krwotoku wewnętrznego, uszkodzenia mózgu oraz dwukrotnego zawału mięśnia sercowego. Lekarze przeprowadzają dwie operacje oraz usuwają mu nerkę.
Jak sam wspomina, lekarze nie dawali mu zbytnich szans na powrót do normalnego życia. Okazuje się jednak, że właśnie ten brak wiary
w możliwości ludzkiego organizmu zmotywował Blinga do pracy nad samym sobą. Po pierwszym miesiącu intensywnej rehabilitacji był już w stanie samodzielnie dreptać w miejscu. Był to dopiero początek "odrodzenia" Kamila.
Szadkowski rozpoczął intensywne treningi na siłowni, zmienia nawyki żywieniowe i rozpoczyna pracę nad własną formą. Po ośmiu latach ciężkich przygotowań nadchodzi wielki dzień. W roku 2013 Kamil Szadkowski debiutuje w Pucharze Polski (WBBF). Występ Blinga oraz jego forma imponuje nie tylko widzom, ale całej komisji sędziowskiej – zawodnik nie pozostawia rywalom cienia szans i kończy konkurs na I miejscu.
W roku 2014 Szadkowski zostaje dwukrotnie brązowym medalistą Mistrzostw Polski federacji WBBF i WPF. Zachęcony swoimi sukcesami w roku 2015 znowu przystępuje do Mistrzostw Polski (WPF), gdzie tym razem zdobywa srebrny medal. W tym samym roku Bling zdobywa też tytuł Mistrza Polski na Grand Prix Aleksandry Kobielak.
Urodzony 5 października 1974 roku. Pierwsze kroki w sportach siłowych datuje na rok 1990. Jednak nie trzeba było długo czekać na debiutancki występ Bogdana. Po raptem trzech latach treningów (1993) przystępuje do pierwszych zawodów regionalnych, gdzie w kategorii Open odnosi swój pierwszy i zarazem nie ostatni sukces w dziedzinie kulturystyki. W roku 1994 zdobywa tytuł Mistrza Polski juniorów w kategorii do 70 kg.
Niespełna tydzień po tym wydarzeniu Szczotka występuje na Mistrzostwach Polski seniorów i w kategorii 65 kg zdobywa srebro. Następnie w 1995 ponownie startuje na Mistrzostwach Polski juniorów, gdzie tym razem udaje mu się wywalczyć II miejsce. Na kolejny start Bogdana trzeba czekać do roku 1997 gdzie, tym razem jako senior zdobywa ponownie srebro na Mistrzostwach Polski (w kategorii do 70 kg).
Tego samego roku zalicza wyjazd na Mistrzostwa Europy, które kończy z VII pozycją. W roku 1998 Bogdan broni tytułu Vice Mistrza Polski i ponownie zdobywa srebrny medal w tym turnieju. Z kolei na Mistrzostwach Europy poprawia swój ubiegłoroczny wynik i tym razem kończy konkurs na IV pozycji. W 1999 Szczotka zdobywa po raz pierwszy Mistrzostwo Polski
w kategorii 80 kg. Tego samego roku przystępuje do kolejnej rywalizacji
w Mistrzostwach Europy, gdzie tym razem zdobywa srebro.
Rok 2000 przynosi pewne zmiany w karierze Bogdana. Przede wszystkim zostaje zakwalifikowany do wyższej kategorii wagowej. Efektem tego jest zdobycie I miejsce podczas ówczesnych Mistrzostw Polski w kategorii do
90 kg. Po dwóch latach przerwy (2002) ponownie przystępuje do Mistrzostw Polski, gdzie kolejny raz zdobywa tytuł Mistrza kraju w kategorii do 90 kg oraz Open.
Tego samego roku zalicza również wyjazd na Mistrzostwa Europy, gdzie ponownie zdobywa srebrny medal. Rok 2003 przynosi Bogdanowi kolejne złote medale – w Mistrzostwach Polski oraz Europy. Następnie wygrywa rywalizację o Puchar Polski, a sezon kończy występem na Mistrzostwach Świata. Ostatni turniej zalicza do bardzo udanych, gdyż zwycięża z tytułem Vice Mistrza Świata.
Rok 2004 ponownie przynosi Bogdanowi masę trofeów w tym – Puchar Polski oraz najważniejszy w jego karierze, Mistrzostwo Świata. Po tym jakże emocjonującym okresie robi trzyletnią przerwę i wraca dopiero w 2007. Jego powrót zostaje uwieńczony kolejnym srebrnym medalem podczas Mistrzostw Świata.
Akop to trener personalny, specjalista ds. sportowego odżywiania oraz felietonista w licznych czasopismach kulturystycznych i fitnessowych. Urodził się 20 sierpnia 1988 roku i swoją karierę rozpoczął jako zawodnik dyscypliny MMA (gdzie wygrał jedną walkę). Początek jego sportowej kariery przypada na 2008 rok, kiedy to zdobywa aż trzy tytuły: podwójne złoto (Mistrzostwa Polski w Kulturystyce oraz Kulturystyce Klasycznej, kategoria Junior, Open) oraz III miejsce w trakcie Mistrzostw Świata w Kulturystyce Klasycznej kategoria Junior, Open.
Zaledwie po roku (2009) Szostak zdobywa tytuł Mistrza Europy
w Kulturystyce Klasycznej kategorii Junior, Open. W tym samym roku zdobywa też srebrny medal podczas Mistrzostw Polski w Klasycznej Kulturystyce w kategorii 175 cm. W roku 2010 Akop Szostak zostaje odznaczony medalem Polskiego Związku Kulturystyki i Fitness za wybitne osiągnięcia sportowe.
Patryk urodził się 18 stycznia 1979 roku. Swój debiutancki występ zaliczył
w roku 2013 podczas Debiutów PZKFiTS, gdzie w kategorii +90 kg zajmuje III miejsce. Okres ten jest bardzo owocny dla Szostaka w trofea. Podczas Pucharu Ziemi Puckiej zdobywa srebrny medal, a w czasie Mistrzostw Śląska podwójne złoto (kategorii +90 kg oraz Open). Zwieńczeniem tego jakże bogatego w nagrody roku jest tytuł Mistrza Polski w kategorii +100 kg oraz miano brązowego medalisty w kategorii Open.
Rok 2015 to kolejne pasmo dobrych występów Patryka w krajowych turniejach kulturystycznych. W tegorocznym Pucharze Ziemi Puckiej zdobywa podwójne złoto (+90 kg i Open), a podczas Otwartych Mistrzostw Pomorza w KiF zajmuje IV lokatę. Kolejny start na Mistrzostwach Polski przynosi Szostakowi brązowy medal w kategorii +100 kg, a podczas turnieju Herkules, który jest ostatnim turniejem w tym sezonie, wygrywa IV pozycję (+90 kg).
Debiut Arka w świecie kulturystyki przypada na marzec 1997 roku, kiedy to zdobywa I miejsce w kat. +90 kg i Open. Jedynie rok (1998) wystarczył, aby Szyderski postanowił spróbować swoich sił w walce o tytuł Mistrza Polski. Zawodnik startuje w kat. +90 kg i zwycięża złoty medal.
Kolejnym ważnym okresem w karierze Arkadiusza jest rok 2005. Wtedy to
w kwietniu przystępuje do XXIX Mistrzostw Polski w Kulturystyce Mężczyzn
i zdobywa dwukrotnie złoto (kategorii +95 kg i Open). Miesiąc później Szyderski przystępuje do Mistrzostw Europy Mężczyzn i Par w Kulturystyce, które odbywają się w Rumuni. Podczas turnieju w Brasov ponownie zdobywa podwójny złoty medal (kategorii +100 kg i konkurs par). Ostatnim konkursem, w którym startuje, są Mistrzostwa Świata Mężczyzn
w Kulturystyce w Szanghaju, gdzie w kategorii +100 kg zdobywa VII miejsce.
W roku 2006 Szyderski ponownie staje do walki w Mistrzostwach Świata. Tym razem podczas konkursu odbywającego się w czeskiej Ostravie wygrywa V miejsce w kategorii +100 kg. Tego samego roku Arek bierze udział w Grand Prix Elite Tour, ponownie w Czechach (Praga). Turniej zostaje zakończony z VII pozycją. 2007 przynosi upragniony medal
z Mistrzostw Świata (Jeju-Korea) – Szyderski przywozi srebro w kategorii +100 kg.
Również w 2007 bierze udział w Grand Prix Elite Tour, gdzie dwukrotnie kończy na V miejscu (Estonia i Francja). Rok 2008 rozpoczyna się od startu w Arnold Classic Amateur w Columbus. Arkadiusz startuje w kategorii
+102 kg, gdzie zdobywa III miejsce. W marcu tego samego roku Szyderski podejmuje kolejną próbę w Grand Prix Elite Tour, która zostaje zakończona sukcesem w postaci srebrnego medalu.
Pierwsze treningi Artura przypadają na rok 1991. Jak wspomina w wywiadach, jego kariera w dyscyplinie strongman rozpoczęła się w 2002 roku. Wtedy to wygrywa eliminacje do międzynarodowych zawodów na Słowacji, gdzie w parze z Przemysławem Budziszewskim zdobywa IV miejsce. W latach 2003-2004 zyskuje II miejsce Mistrzostwach Wielkopolski oraz Mistrzostwo Europy Centralnej, a w roku 2005 może poszczycić się tytułem Mistrza Wielkopolski.
Rok 2006 przynosi Walczakowi tytuł rekordzisty świata w „spacerze farmera” podczas zawodów Pucharu Świata w Dubaju. W tym też turnieju polski zawodnik zdobywa X miejsce. W trakcie kolejnej edycji zawodów pucharowych, mającej miejsce na Węgrzech, Artur kończy zmagania z VIII pozycją. Artur Walczak był również wielokrotnym laureatem Pucharu Polski "Spartakus Strongman Cup".
Urodzony 11 grudnia 1980 roku. Przed rozpoczęciem przygody z kulturystyką Patrycjusz próbował swoich sił w sztukach walki jak karate i taekwondo. Jednak w roku 1997 wszystko się zmieniło, gdy po raz pierwszy trafił na siłownię i zrozumiał, że to jest jego dyscyplina, której zamierza poświęcić resztę swojego życia. W czasie, gdy intensywnie ćwiczył, zdecydował się na zrobienie tytułu instruktora kulturystyki na wrocławskim AWF.
Jak sam wspomina, pozwoliło mu to uporządkować zdobytą dotychczas wiedzę oraz osiągnąć zamierzone cele. Początek kariery Wróblewskiego przypada na rok 2010, kiedy to w kategorii 90 kg zdobywa IX pozycję podczas turnieju "Debiuty". Tego samego roku Patrycjusz bierze udział
w Mistrzostwach Polski, w których udaje mu się wywalczyć V miejsce. Kolejnymi przystankami są konkursy Kamienna Rzeźba oraz Herkules,
w których tym razem zdobywa srebrne medale. W roku 2011 ponownie próbuje swoich sił na Mistrzostwach Polski, które kończy na II miejscu
w kategorii 100 kg.
Również w 2011 kolejny raz startuje w turnieju Herkules zdobywając złoto
w kategorii 90 kg oraz brąz w kategorii Open. Kolejny start Patrycjusza ma miejsce w roku 2013. Sezon rozpoczyna od zdobycia VI miejsca podczas Mistrzostw Śląska w kategorii +90 kg. Na Mistrzostwach Polski ponownie triumfuje na I pozycji w kategorii 90 kg.
Jednak w kategorii Open kończy na VI lokacie. Tego samego roku przystępuje do pierwszych zawodów międzynarodowych i debiutuje na VII miejscu podczas Mistrzostw Europy EBFF. Zwieńczeniem tego okresu jest zdobycie II miejsca podczas turnieju Herkules oraz IV lokaty podczas kolejnej edycji Mistrzostw Śląska. Rok 2014 to kolejny start w Mistrzostwach Polski, w których tym razem zdobywa tytuł Vice Mistrza.
Wróblewski postanawia jeszcze raz spróbować sił na Mistrzostwach Europy
i poprawia swój ubiegłoroczny wynik, kończąc konkurs na VI pozycji. Aktualnie pracuje jako konsultant treningowy i jest twarzą marki BSN.
Zainteresowanie Mariana kulturystyką przypada na rok 1973, kiedy to rozpoczął swoje treningi w piwnicy. Jednak wcześniej był zawodnikiem piłki nożnej drużyny Ruchu Chorzów. Początkiem nowej miłości była książka Stanisława Zakrzewskiego "Siła, sprawność, piękno". Był to moment,
w którym Wysocki zaczął kolekcjonować swoje tytuły.
W roku 1978 debiutuje na okręgowym turnieju w Krakowie, na których zajął II miejsce. Z kolei w latach 1979/1980 dwukrotnie zajął II miejsce podczas Mistrzostw Polski, gdzie triumfował Henryk Szczepański. Największe sukcesy Mariana przypadają na okres 1981-1987, kiedy to był Mistrzem Polski w kategoriach 70 i 75 kg.
Międzynarodowy debiut Wysockiego ma miejsce w Brugge, kiedy to wraz
z Pawłem Przedlackim zajęli miejsce na początku drugiej dziesiątki laureatów. W latach 1984 i 1986 zalicza występ na Mistrzostwach Świata,
w których niestety nie zakwalifikował się do finałów. Pierwszy występ Wysockiego na Mistrzostwach Europy ma miejsce w Malmoe (1983), gdzie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodników.
Już w roku 1984 podczas zawodów w Hadze zajmuje V miejsce. Dalej już było tylko lepiej. W Madrycie (1985) zajmuje IV pozycję, a w Warszawie (1986) zostaje brązowym medalistą. Rok 1987 wiąże się ze zdobyciem przez Mariana tytułu Vice Mistrza Europy podczas turnieju w Essen. Kolejnym poważnym epizodem w karierze polskiego kulturysty jest start na legendarnej imprezie w Katowicach.
Podczas Mistrzostw Świata w 1991 roku Polak zajmuje wysokie, V miejsce, gdzie rywalizuje z takimi postaciami jak Ronnie Coleman, Mirosław Daszkiewicz czy Waldemar Nol. Marian Wysocki był nazywany "polskim Frankiem Zane" ze względu na wielkie podobieństwo do ówczesnej budowy zagranicznego zawodnika.
Maciej to młody zawodnik kulturystyki, którego pasja do siłowni rozpoczęła się w szkole średniej. Od tamtego czasu realizował swoje treningi i założone cele w 100%, by móc stanąć do walki z najlepszymi zawodnikami kraju, jak
i całego globu. Swój debiut zaliczył w roku 2011 podczas Mistrzostw Polski Juniorów i Weteranów w Zabrzu. Wtedy to zdobywa VI miejsce i dostaje solidną porcję motywacji do dalszej pracy.
W roku 2012 przystępuje do kolejnej odsłony Mistrzostw Polski i tym razem dumnie triumfuje na podium. Żochowski zdobywa podczas tego turnieju srebrny medal, co oznacza, że zostaje Vice Mistrzem Polski Juniorów. Rok później (2013) zalicza ostatni start jako junior. Nauczony poprzednimi doświadczeniami poprawia swoją dotychczasową sylwetkę, co ma odzwierciedlenie w praktyce.
Podczas turnieju w Kielcach zdobywa złoty medal, a także wygrywa
w konkurencji Open. Jednocześnie zostaje on zakwalifikowany do Mistrzostw Świata Juniorów w Mongolii. Podczas tego turnieju Maciek zdobywa VI pozycję, a w przyszłości na pewno planuje zostać Mistrzem Świata.
Urodzony 24 października 1975 roku w Chełmnie. Obecnie zamieszkały
w Świeciu. Zainteresowanie sportem u Przemka pojawiło się wraz
z rozpoczęciem treningów sztuk walki jak Kyokushin czy Shotokan. Po zakończeniu szkoły średniej rozpoczął studia wychowania fizycznego, po których to zakończeniu rozpoczął pracę nauczyciela. Jako pedagog starał się szerzyć popularność sportów siłowych. Przykładem takowych działań może być utworzenie szkolnej siłowni bądź organizacja turniejów Strongman.
Kolejnym ważnym etapem w życiu Żokowskiego jest zakończenie kursu instruktorskiego, który prowadził wówczas Paweł Filleborn. Tam też postanowił wdrożyć zdobytą w praktykę i rozpoczął treningi ukierunkowane na starty w kulturystyce klasycznej. Pierwszym występem Przemka są Debiuty Kulturystyczne w roku 2010. Na tej imprezie wywalczył on II miejsce.
Kolejnym punktem są Mistrzostwa Polski, podczas których zajmuje I pozycję (w kategoriach do 175 cm i Open). Tytuły te pozwoliły Przemysławowi na zakwalifikowanie się do Mistrzostw Europy 2011, w których reprezentował barwy kraju. Podczas turnieju w Sofii Żokowski po raz kolejny sięga po złoty medal w kategorii do 175 cm. W roku 2012 zdobywa brązowy medal podczas Arnold Classic Europe. Również w tym samym roku zdobywa kolejne złoto podczas Mistrzostw Polski.
Kolejny sukces o wymiarze ogólnopolskim to rok 2013, kiedy to Przemek zostaje po raz trzeci Mistrzem kraju. Oprócz tego w czasie Mistrzostw Europy w Mołdawii zajmuje V pozycję. Rok 2014 to kolejny sukces Żokowskiego na Mistrzostwach Polski. Chełmnianin podczas tej imprezy zajmuje kolejny raz miejsce na podium. Tym razem Przemysław kończy turniej ze srebrnym krążkiem na szyi.
