Celuloza mikrokrystaliczna – czy jest szkodliwa, działanie, opinie
Trudno dzisiaj wskazać choćby jedną osobę, która nigdy nie miała do czynienia z żadnym suplementem diety. Większość dostępnych w sprzedaży preparatów oprócz podstawowych związków aktywnych biologicznie w swoim składzie zawiera również znaczną ilość różnego rodzaju stabilizatorów, emulgatorów i polepszaczy. Do takich substancji zalicza się również celulozę mikrokrystaliczną – nowoczesny środek, bez którego naprawdę trudno wyobrazić sobie dalsze funkcjonowanie przemysłu suplementacyjnego.
SPIS TREŚCI:
1. Celuloza mikrokrystaliczna – czym jest?
2. Celuloza mikrokrystaliczna – działanie
3. Celuloza mikrokrystaliczna – szkodliwość i dawkowanie
4. Celuloza mikrokrystaliczna – opinie
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Celuloza mikrokrystaliczna – czym jest?
Celuloza jest polisacharydem złożonym z cząsteczek D-glukozy połączonych specyficznymi wiązaniami beta-1,4-glikozydowymi. Celuloza mikrokrystaliczna, zwana również MCC, jest substancją naturalną, wolną od GMO, która otrzymywana jest w laboratoryjnych, kontrolowanych warunkach w wyniku przeprowadzenia chemicznej reakcji depolimeryzacji wspomnianej celulozy, a dokładniej alfa-celulozy (która jest naturalnym elementem pulpy roślinnego surowca włóknistego). W wyniku zaistniałych procesów i gruntownego oczyszczenia powstaje zupełnie bezzapachowy, bezsmakowy, drobny, wręcz krystaliczny proszek o barwie białej lub lekko szarawej i odczynie mieszczącym się w granicy pH 5–7. Tak przygotowany wypełniacz może zostać wykorzystany przy produkcji proszkowej lub kapsułkowanej formy popularnych suplementów. Celuloza mikrokrystaliczna została dopuszczona do takiej produkcji przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) oraz odpowiednie organy Unii Europejskiej i otrzymała numer E460.
2. Celuloza mikrokrystaliczna – działanie
Aktualnie panuje trend na zastępowanie tradycyjnie wykorzystywanych substancji wypełniających, takich jak chociażby skrobia czy cukier mleczny – laktoza. Dzięki stale rozwijającej się technologii jest to możliwe. Celuloza mikrokrystaliczna dodana do żywności (np. do pieczywa, dżemów, lodów) znacznie poprawia oraz stabilizuje jej strukturę, zapobiega niekorzystnemu zbrylaniu się i ewentualnej krystalizacji, jest również świetnym nośnikiem wody i oleju.
Oprócz przemysłu spożywczego z właściwości celulozy krystalicznej korzysta również przemysł kosmetyczny, farmaceutyczny oraz suplementacyjny. W dwóch ostatnich przypadkach celuloza mikrokrystaliczna używana jest podczas wytwarzania preparatów w proszku lub preparatów zamkniętych w specjalnych osłonkach. Nadaje charakterystyczną twardość suplementom występującym w tabletkach, w skuteczny sposób powiększa ich objętość i masę, a jednocześnie dzięki swojej minimalnej gęstości pozwala na równomierne rozprowadzenie innych składników w obrębie tabletki lub kapsułki. Dzięki temu każda porcja ma taką samą jakość i przede wszystkim skuteczność.
Celuloza mikrokrystaliczna jest bardzo kompresyjna i idealnie współgra z innymi związkami pełniącymi podobną funkcję. Efektywnie chłonie wilgoć, dzięki czemu pozwala przez długi czas zachować przydatność nawet mocno higroskopijnym związkom. Właściwość ta ma również znaczenie dla poprawy rozpuszczalności czy wchłanialności preparatów (np. białek serwatkowych).
Wszystkie wymienione cechy ułatwiają procesy jej przetwarzania i znacząco zwiększają wydajność produkcji. Zawiesina koloidalna powstała z wykorzystaniem celulozy mikrokrystalicznej jest substancją silnie żelującą oraz zagęszczającą, co ma swoje szerokie zastosowanie w gotowych do spożycia koncentratach przeznaczonych dla osób aktywnych fizycznie.
3. Celuloza mikrokrystaliczna – szkodliwość i dawkowanie
Od samego początku należy wspomnieć, że omawiana celuloza mikrokrystaliczna w momencie dostarczenia jej do organizmu w standardowej, nieprzesadnej ilości jest praktycznie stuprocentowo bezpieczna dla życia i zdrowia. Do tej pory nie ustalono nawet górnej granicy jej spożycia.
Celuloza mikrokrystaliczna jest naturalnym źródłem błonnika, nie jest metabolizowana, a co za tym idzie, nie dostarcza energii w formie kilokalorii. Może natomiast hamować uczucie głodu i wpływać na uregulowanie masy ciała, podobnie jak włókno pokarmowe. Analogicznie do błonnika celuloza mikrokrystaliczna może powodować łagodne działania niepożądane u niektórych ludzi z nadwrażliwym przewodem pokarmowym (np. wzdęcia).
Celuloza mikrokrystaliczna jest chemicznie obojętna oraz nieaktywna farmakologicznie, jej obecność nie koliduje z innymi substancjami tworzącymi zaawansowane formuły, a ona sama nie wchodzi w szkodliwe interakcje i nie powoduje reakcji alergicznych. Na świecie zanotowano tylko jeden incydent związany z uczuleniem na celulozę mikrokrystaliczną. Jeśli pochodzi ona z pszenicy, jest nieodpowiednia dla osób z celiakią.
Warto wspomnieć, że według ogólnie przyjętych wymagań pojawiająca się na rynku celuloza mikrokrystaliczna musi odznaczać się wysoką klasą czystości i być wolna od zanieczyszczeń biologicznych.
Niektórzy miłośnicy fitnessu odmawiają stosowania suplementów z celulozą mikrokrystaliczną, gdyż uważają, że hamuje ona zachodzący anabolizm przez zatrzymywanie przyswajania makro- oraz mikroskładników. Do dziś nie przeprowadzono oficjalnych badań w celu udowodnienia tej krzywdzącej teorii. Udowodniono natomiast, że celuloza mikrokrystaliczna szybko i sprawnie ulega w przyrodzie rozkładowi biochemicznemu na proste związki pochodzenia nieorganicznego, więc jest całkowicie biodegradowalna i przyjazna dla środowiska.
4. Celuloza mikrokrystaliczna – opinie
Perfekcyjna substancja pomocnicza używana w technologii suplementów diety to taka, która niesie za sobą więcej korzyści niż tylko zwykłą funkcjonalność. Celuloza mikrokrystaliczna nie tylko pomaga zoptymalizować podejmowane działania już na etapach produkcji, ale także intensyfikuje efektywność preparatu już po przyjęciu.
Zarówno celuloza mikrokrystaliczna, jak i często spotykana celuloza sproszkowana stają się w coraz większym stopniu elementarnymi substancjami pomocniczymi w trakcie wytwarzania całej gamy produktów leczniczych oraz dietetycznych. Jeśli przeprowadzi się gruntowną analizę rynku suplementacyjnego, można z całą pewnością stwierdzić, że bez celulozy mikrokrystalicznej niemożliwe byłoby wprowadzenie do ogólnej sprzedaży wielu środków zawierających standaryzowane ekstrakty i wyciągi roślinne.