Hibiskus na odchudzanie
Hibiskus to roślina ozdobna, którą często można spotkać w postaci krzewów czy pojedynczych kwiatów. Jest składnikiem mieszanek ziołowych i naturalnych herbat. Czy ten barwny kwiat może mieć także prozdrowotne właściwości? Jeżeli tak, to jakie? Na te oraz inne pytania odpowiadam w poniższym tekście.
SPIS TREŚCI:
1. Hibiskus – co to za roślina?
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Hibiskus – co to za roślina?
Hibiskus to roślina nazywana również egipską czerwoną herbatą, ketmią lub malwą. Do tego rodzaju zalicza się nie tylko rośliny zielne i krzewy, ale także małe drzewa. Przyjmuje się, że pod tą nazwą figuruje około 220 różnych gatunków, które pochodzą głównie z obszarów o ciepłym klimacie.
Ogólnie przyjęto, że hibiskus jest rośliną o prozdrowotnym charakterze. Jest bogaty w witaminę C, kwasy organiczne, a także liczne enzymy, składniki mineralne, antocyjany i związki detoksykacyjne (polifenole i flawonoidy).
Bogactwo płynące z czerwonego kwiatu sprawia, że wykorzystuje się go w walce ze stanami zapalnymi, nadmiernymi i uciążliwymi skurczami oraz w infekcjach bakteryjnych. Oprócz tego roślina ta jest z powodzeniem wykorzystywana w celu:
– wzmocnienia układu odpornościowego;
– przyspieszenia metabolizmu;
– zniwelowania zaparć i zaburzeń trawiennych;
– odnowy organizmu w stanach wyczerpania;
– odchudzania i redukcji nadmiaru wagi.
Warto dodać, że w większych dawkach powoduje wzrost wydzielania żółci i rozszerzenie naczyń wieńcowych. Stosowanie tego preparatu na pusty żołądek zapobiega rozwinięciu drożdżaków i części pierwotniaków w obrębie układu pokarmowego.
Róża chińska to jedna z odmian tytułowego hibiskusa. Roślina ta jest uprawiana głównie w celach ozdobnych ze względu na swoje charakterystyczne kwiaty. Jednak znajduje również zastosowanie w medycynie.
Ze względu na kwaskowaty smak kwiat hibiskusa wykorzystuje się
w herbatach bądź mieszankach ziołowych. Ze względu na obecność licznych antocyjanidyn ma charakter detoksykacyjny. Oprócz tego zmniejsza wchłanianie w jelitach, przyspiesza metabolizm, działa moczopędnie oraz pomaga pozbyć się nadmiernej ilości wody z organizmu. Korzeń tej rośliny w medycynie pakistańskiej był wykorzystywany jako afrodyzjak, lek na kaszel oraz środek zmiękczający skórę.
Odmiana szczawiowa (zwana też kwaśną herbatą) najprawdopodobniej pochodzi z terenów afrykańskich, a w obecnych czasach jest bardzo popularna w państwach arabskich i Indiach. Jej białe kwiaty wykorzystywane są do przyrządzania korzennych przypraw i syropów.
W afrykańskiej medycynie ludowej ketmia była wykorzystywana jako afrodyzjak.
Roślina ta odpowiada w dużej mierze za obniżenie nadmiernego ciśnienia krwi. Bardzo często właściwość ta jest powiązana z mechanizmem wiążącym i z powstawaniem tlenku azotu w naszym krwiobiegu.
Do innych leczniczych działań ketmii zalicza się hamowanie wchłaniania węglowodanów, udział w profilaktyce cukrzycy, tłumienie apetytu i wspomaganie procesu odchudzania. Ketmia znajduje zastosowanie
w takich jednostkach chorobowych jak:
– nadciśnienie tętnicze;
– zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
– problemy termoregulacyjne i nadmierna potliwość;
– bezmocz.
Przyjmuje się, że herbata z hibiskusa powinna być spożywana raz dziennie rano lub dwukrotnie z ośmiogodzinną przerwą po każdej z dawek. Suplementy zawierające ketmię szczawiową powinno się przyjmować
w zależności od zawartości antocyjanów. Zakłada się, że 10 mg antocyjanów pochodzących bezpośrednio z rośliny odpowiada 1 g substancji z 1% ekstraktem lub 500 mg 2% ekstraktu.
