Słoneczna witamina D – budulec kości
Podstawowym budulcem kości w naszym organizmie jest wapń. Za mechanizm jego uwalniania odpowiedzialna jest witamina D – grupa rozpuszczalnych w tłuszczach związków chemicznych. O innych korzyściach płynących ze stosowania tej witaminy dowiecie się z naszego artykułu.
SPIS TREŚCI:
1. Co znajduje się pod literą D?
2. Dla kogo witamina jest przeznaczona?
3. Działania pożądane i niepożądane
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
1. Co znajduje się pod literą D?
Witamina D stanowi grupę steroidowych związków chemicznych, które są rozpuszczalne w tłuszczach. Mnogie działanie fizjologiczne tej substancji oddziałuje w głównej mierze na gospodarkę wapniowo-fosforanową. Uznawana jest także za jeden z 24 makroskładników, które są niezbędne do życia człowieka. Bardzo często można spotkać się z określeniem tego związku jako „witaminy słonecznej”. Uwarunkowane jest to procesem jej powstawania, wytwarza się w skórze pod wpływem działania promieni słonecznych.
2. Dla kogo witamina jest przeznaczona?
Witamina D znajduje zastosowanie przede wszystkim w profilaktyce wad postawy i chorób układu ruchu. Wśród wskazań wymienia się krzywice, skoliozy, osteoporozę oraz stany pourazowe. Stymulacja procesów resorpcyjnych przez witaminę D powoduje uwalnianie z kośćca coraz większej ilości wapnia.
Dr Shalamar Sibley z amerykańskiego University of Minnesota zachęca do stosowania słonecznej witaminy w czasie walki z nadwagą. Okazuje się, że osoby z prawidłowym stężeniem witaminy D o wiele szybciej spalają nadmiar tkanki tłuszczowej niż ludzie z jej niedoborami. Wśród innych zastosowań witaminy D wymienia się m.in. profilaktykę chorób krążeniowych, neurologicznych, cukrzycy, próchnicy, a także zwiększenie siły i masy mięśniowej.
3. Działania pożądane i niepożądane
Systematyczne stosowanie witaminy D przynosi wiele korzyści ludzkiemu organizmowi. Wymienia się tutaj m.in.:
– poprawę samopoczucia i czynności poznawczych;
– poprawę stanu układu kostnego;
– zmniejszenie ryzyka raka, chorób serca, cukrzycy czy stwardnienia rozsianego;
– wzrost poziomu testosteronu;
– przyśpieszenie metabolizmu i pomoc w spalaniu tkanki tłuszczowej.
Wśród działań niepożądanych, jakie wynikają z suplementacji witaminą D, wymienia się zaburzenia pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego, które są wywoływane przez nadmierną ilość wapnia w tkankach.
Zalecana dobowa dawka witaminy D mieści się w przedziale 400–800 j.m., z tym że wartość ta jest zbyt mała dla osób dorosłych. W USA odgórna bezpieczna dawka słonecznej witaminy wynosi 2000 j.m. na dobę, a w Kanadzie 4000 j.m. Badania potwierdzają natomiast, że maksymalna bezpieczna dawka tego preparatu wynosi 10 000 j.m. Umiarkowana suplementacja w dawkach od 1000 do 2000 j.m. jest wystarczająca do zaspokojenia większości potrzeb populacji.
Podstawowym przeciwwskazaniem do stosowania witaminy D jest jej nadmierne stężenie w organizmie. Nadwyżka stężenia tej witaminy oprócz wcześniej wspomnianych zaburzeń może także prowadzić do hiperkalcemii.
Niedobór witaminy D skutkuje przede wszystkim osteomalacją i osteoporozą, zapaleniem spojówek, stanami zapalnymi skóry, zniekształceniami sylwetki, zwyrodnieniami układu kostnego czy też niektórymi nowotworami – jajnika, jelita grubego, okrężnicy, pęcherza moczowego lub piersi.
