Rodzaje drobnych kasz
Kasze są produktami z ziarna zbożowego pozbawionego łuski częściowo lub całkowicie, mogą być także rozdrobnione. W zależności od kształtu i wielkości kasze można podzielić na drobnoziarniste i gruboziarniste. W poniższym artykule przedstawiamy rodzaje drobnych kasz, ich wartości odżywcze i wpływ na organizm.
SPIS TREŚCI:
Indywidualne plany
dietetyczne i treningowe już od 42 zł / mies.
Jest drobną kaszką o jasnożółtych ziarnach. Powstaje z pszenicy durum, która po oczyszczeniu i ugotowaniu na parze podlega polerowaniu. Kiedyś była traktowana jako odpad przemiału pszenicy. Później zaczęto ją wykorzystywać. Odsiewano ją z mąki, zamaczano w wodzie i oprószano mąką. Obecnie otrzymuje się ją poprzez granulację mąki, dlatego bliżej jej do makaronu niż do kaszy. Jest najlepszym źródłem białka i węglowodanów spośród wszystkich kasz. Zawiera natomiast mało błonnika i nieco mniej tłuszczu.
Kasza kuskus jest lekkostrawna, dlatego może być spożywana przez osoby cierpiące na schorzenia przewodu pokarmowego. Zalecana jest także osobom starszym i małym dzieciom. Kasza kuskus zawiera w swoim składzie gluten, dlatego nie może być spożywana przez osoby cierpiące na celiakię. Warto również wspomnieć, że ze względu na dość wysoki indeks glikemiczny, kasza ta nie powinna znajdować się w menu osób chorujących na cukrzycę czy insulinooporność.
Jest to kasza bardzo łatwa w przygotowaniu. Porcję kaszy należy zalać osolonym wrzątkiem w ilości wystarczającej do jej przykrycia (przed zalaniem wodą, kaszę możemy doprawić ziołami lub przyprawami, aby nadać jej pożądany aromat). Przykryć i zostawić na ok. 5 minut, aż napęcznieje. Można ją także ugotować na parze lub przysmażyć na patelni z dodatkiem niewielkiej ilości masła i wody w proporcji 1 : 1.
Kasza manna powstaje podczas przemiału pszenicy na mąkę, jest biała i bardzo drobna. Poza zwykłą kaszą manną dostępna jest także kasza manna błyskawiczna, którą krócej się gotuje. W sklepach znajdziemy także mannę razową, zawierającą więcej błonnika i składników mineralnych.
Powszechnie stosowana kasza manna nie zawiera błonnika, jest lekkostrawna, dlatego może być spożywana przez osoby cierpiące na schorzenia przewodu pokarmowego lub po przebytych operacjach. Zawiera gluten i w związku z tym jest pierwszą glutenową kaszą wprowadzaną do menu maluszków między 5. a 6. miesiącem życia.
W związku z tym, że jest bardzo rozdrobniona i nie zawiera błonnika, nie powinna być spożywana przez osoby odchudzające się. Właściwości zapierające kaszy mannej mogą być jednak wykorzystywane w przypadku biegunek, ponieważ łagodzą ich przebieg. Podobnie jak w przypadku kaszy kuskus kasza manna również ma wysoki indeks glikemiczny, przez co nie jest zalecana cukrzykom. Ze względu na zawartość glutenu nie powinny jej spożywać także osoby z celiakią oraz skarżące się na zaparcia i hemoroidy.
Kasza manna jest łatwa i szybka w przygotowaniu. Gotuje się ją w proporcji 1 : 4, wrzuca się ją do zimnej wody lub mleka i gotuje ok. 4 minut, cały czas mieszając.
Otrzymuje się ją z obłuszczonego i połamanego ziarna kukurydzy. Ma żółty kolor i jest drobna. W różnych regionach świata jest wykorzystywana do przygotowywania tradycyjnych potraw. W Polsce głównie wykorzystuje się ją do przygotowania kleików dla niemowląt i osób chorych na celiakię, ponieważ nie zawiera glutenu. Tym samym jest pierwszą kaszką bezglutenową wprowadzaną do diety niemowlaka po 4. miesiącu życia.
Piecze się z niej chleb, bułki, ciasta i placki. Kasza kukurydziana jest także źródłem luteiny, która neutralizuje wolne rodniki odpowiadające za pogarszanie się wzroku. Zawiera niewielkie ilości błonnika pokarmowego, dlatego też może być wykorzystywana w dietach ubogoresztkowych przez osoby, które nie powinny przeciążać układu pokarmowego.
Aby ugotować kaszę kukurydzianą, należy zalać 1 porcję kaszy mlekiem lub wodą w proporcji 1 : 2,5, następnie gotować 15–20 minut, od czasu do czasu mieszając. Nie zaleca się spożywania kaszy kukurydzianej osobom odchudzającym się i cukrzykom.
Kasza owsiana jest produkowana z ziaren owsa. W Polsce częściej spożywamy je w postaci płatków, ale to kasza jest bogatsza w błonnik
i składniki mineralne ze względu na mniejszą obróbką technologiczną.
Kasza owsiana jest doskonałym źródłem beta-glukanów, rozpuszczalnej frakcji błonnika. Beta-glukany zapewniają uczucie sytości po posiłku, mają działanie chroniące przewód pokarmowy, przyczyniają się do obniżenia stężenia cholesterolu we krwi. Ponadto są pożywką dla korzystnej mikroflory przewodu pokarmowego. Dodatkowo zwiększają wchłanianie wapnia, magnezu, żelaza, miedzi i cynku. Kasza owsiana zawiera dużo białka o wysokiej wartości odżywczej. Jest też źródłem żelaza, cynku, wapnia, magnezu, witamin E, B1, B2 i kwasu foliowego. Ponadto w tłuszczach zawartych w owsie obecne są związki polifenolowe wykazujące działanie przeciwutleniające, takie jak np. poprawa pracy serca, zapobieganie chronicznym zapaleniom czy chorobom nowotworowym. Ze względu na zawarty w produktach owsianych gluten kaszy tej powinny unikać osoby chore na celiakię.
Kaszę owsianą gotuje się w proporcji 1 : 4. Przed gotowaniem należy ją wypłukać, następnie wsypać do gotującej się wody lub mleka. Gotować 20–30 minut, po tym czasie odcedzić.
Określ swój cel treningowy, a my pomożemy Ci go osiągnąć.
Bibliografia
Dieta niemowlaków – kiedy czas na kaszę?, food-forum.pl/dieta-niemowlakow-kiedy-czas-na-kasze/ (29.11.2018).
Burtniak B., Surgiel J., Kasze na stół, „Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy” 2017, 120, 46–47.
Gibiński M., Gumul D., Korus J., Prozdrowotne właściwości owsa i produktów owsianych, „ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość” 2005, 4(45), 49–60.
Wnęk D., Jęczmienna, jaglana, kuskus, bulgur – która kasza jest najzdrowsza?, mp.pl/pacjent/dieta/zasady/132099,jeczmienna-jaglana-kuskus-bulgur-ktora-kasza-jest-najzdrowsza (29.11.2018).
Lubię kaszę. Kasz na stół, na zdrowie, na co dzień, www.lubiekasze.pl/dir_upload/banner/broszura.pdf, (29.11.2018).
Rodzaje kasz, lubiekasze.pl/wszystko-o-kaszy/rodzaje-kasz (29.11.2018).
